حافظه

به گفته یک متخصص تغذیه، یکی از قدرتمندترین ابزارها برای تقویت عملکرد مغز و محافظت آن در برابر زوال عقل در پای افراد است. راه رفتن و پیاده روی همراه با تمرینات قدرتی، به عنوان یک پادزهر طبیعی و در دسترس برای پیشگیری از بروز پیری شناختی تأیید شده و یک سپر قدرتمند در برابر بیماری آلزایمر است.

مطالعات متعدد نشان داده‌اند که برخی مواد غذایی با ترکیبات خاص می‌توانند به‌طور مستقیم بر مغز تأثیر بگذارند و تمرکز را در طول روز افزایش دهند.

غذاهایی که به تقویت حافظه کمک می‌کنند، اغلب حاوی مقادیر زیادی آنتی اکسیدان، چربی‌های سالم، ویتامین B، اسیدهای چرب امگا و ویتامین E هستند.

دانشمندان پی برده‌اند که مغز به طور چشمگیری انعطاف‌پذیر است: خود را تطبیق می‌دهد. بازسازی می‌کند و می‌تواند تا ۷۰ سالگی و پس از آن نیز هوشیار بماند.

داشتن حافظه قوی موضوعی است که برای بسیاری از ما چه در دوران تحصیل و چه در زندگی روزمره از اهمیت ویژهای برخوردار است، ورزش کردن و داشتن تغذیه‌ی سالم باعث می‌شود مغز کاراتری بهتری داشته باشد، اما در مقابل یکی از مواردی که موجب کندی حافظه می‌شود، ورزش نکردن و بی‌تحرکی است.

پژوهشگران دانشگاه چیبا در ژاپن با بررسی اثرات رژیم غذایی پرچرب روی مگس میوه – مدلی که مسیرهای عصبی و متابولیکی مشابه انسان دارد – متوجه شدند که این رژیم باعث افزایش سطح چربی و قند خون و تجمع چربی در روده می‌شود.

زوال و پیری ذهنی رواج دارد و یکی از عواقب ترسناک آن پیری مغز است و اختلال شناختی غیر قابل اجتناب است. همه این تغییرات می‌تواند روی حافظه ، قدرت تصمیم‌گیری و سایر توانایی‌های شناختی تاثر بگذارد. با همه این تفاسیر راه‌حل‌هایی وجود دارد که با وجود پیری بدن به جوان ماندن مغز کمک کند.

در دنیای پرشتاب امروز که انباشت اطلاعات به امری عادی تبدیل شده، توانایی حفظ و یادآوری سریع جزئیات مهم به یک مهارت ارزشمند بدل گشته است. چه نیاز به یادآوری نام افراد داشته باشید، چه در حال یادگیری زبان جدیدی باشید یا برای امتحانی مهم مطالعه کنید، تلاش برای به خاطر سپردن اطلاعات اغلب شبیه نبردی سخت به نظر می‌رسد.

در تقویم جهانی، روز ۲۱ ماه مه مصادف با ۳۱ اردیبهشت به عنوان روز جهانی مدیتیشن تعیین شده، روز جهانی مدیتیشن ریشه در تاریخ خود مدیتیشن دارد. مدیتیشن در بسیاری از کشورها توصیه می‌شود و اولین بار ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در هند درباره آن متونی نوشته شده است .

متخصصان دریافتند افرادی که ساعات کاری طولانی‌تری داشتند، نسبت به کسانی که ساعت‌ کاری استاندارد داشتند، به طور قابل‌توجهی جوان‌تر بودند، تجربه کاری کمتر و تحصیلات بالاتری داشتند.

سفر کردن و تجربه‌های جدید، از کاوش در شهرهای ناشناخته تا غرق شدن در فرهنگ‌های متفاوت، چیزی بیش از لذت و تفریح به ارمغان می‌آورند؛ آن‌ها شما را باهوش‌تر و مغزتان را خلاق‌تر و انعطاف‌پذیرتر می‌کنند.

دکتر هانسون می‌گوید که فرایند یادگیری دو مرحله دارد: فعال‌سازی و نصب. در مرحله فعال‌سازی، ما تجربه‌ای را چه خوب و چه بد از سر می‌گذرانیم. سپس وارد مرحله تثبیت کردن می‌شویم؛ جایی که خاطره آن تجربه را در مغزمان ذخیره می‌کنیم.

تحقیقات نشان می‌دهد که ویتامین‌های خاصی مانند ویتامین‌های E، D و مکمل امگا ۳ به تقویت عملکرد مغز، به ویژه در افرادی که مبتلا به زوال عقل هستند، کمک می‌کنند.

نتایج پژوهش کنونی منتشر شده در سایت ساینس نشان می‌دهد، شبکیه چشم که به‌طور مستقیم به مغز متصل است، می‌تواند نشانه‌های بیماری را مدت‌ها قبل از وقوع زوال شناختی آشکار کند. آنان معتقدند که این یافته می‌تواند به راه‌های جدید و غیرتهاجمی برای تشخیص و پایش بیماری آلزایمر منجر شود.

دکتر ولادیمیر مارتینوف، متخصص مغز و اعصاب گفت که با افزایش سن فعالیت مغز کاهش می یابد، بیماری های عروقی ظاهر می شوند و کمبود ویتامین مشاهده می شود که همه این ها بر عملکرد مغز تاثیر منفی دارند.

شیرین‌کننده‌های مصنوعی مانند ساکارین و آسپارتام در بسیاری از نوشیدنی‌ها و محصولات غذایی به‌کار می‌روند. تحقیقات نشان داده‌اند که مصرف زیاد این مواد می‌تواند به مغز آسیب برساند و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مانند آلزایمر را افزایش دهد. بهتر است برای کاهش شیرینی در غذاها از مواد طبیعی مانند عسل یا شربت افرا استفاده کنید.

خواب خوب، سوخت و ساز بدن را تنظیم کرده، حافظه و یادگیری را تقویت و به کاهش استرس و اضطراب کمک می‌کند.

مطالعات نشان داده‌اند که فلاونوئید‌های کاکائو به تقویت حافظه و توانایی‌های یادگیری کمک می‌کنند. بر همین اساس، کاکائو می‌تواند نورون‌ها و رشد رگ‌های خونی را در بخش‌هایی از مغز که به طور خاص با حافظه و یادگیری مرتبط هستند تحریک کند و انعطاف‌پذیری مغز را برای یادگیری بهبود ببخشد.

یک بررسی جدید نشان می‌دهد بسیاری از دارو‌های مورد استفاده برای درمان بیماری‌های رایج ممکن است خطر از دست دادن حافظه را افزایش دهند.