اومبرتو تا آخر عمرش یعنی تا سال ۱۹۸۳ در تبعید در پرتغال زندگی کرد و حق بازگشت به کشورش را نداشت.
سر ریدر بولارد در رابطه با وضعیت آوارگان لهستانی در زمان ورود به ایران آورده است: «زنان لهستانی پس از آنکه از شوروی وارد ایران شدند، در وضع اسفناکی بسر می‌بردند و چون اغلبشان بسیار کثیف و آلوده به شپش بودند، باعث بروز يك همه گیری تیفوس در تهران شدند...»
اینکه سیاحان برنج را غذای ملی مردم ایران معرفی کرده‌اند درست نیست. برنج غذای اصلی طبقه توانگر اجتماع بود. در تاریخ کاشان نیز آمده است که توده مردم فقیر شب‌های عید رمضان، عید نوروز و اول اسفند پلو می‌پختند. گوشت هم خیلی کم مصرف می‌شد.
