ظالم

افرادی که صبور نیستند، با دیدن کوچکترین ظلمی، از روی یک عادت قدیمی شروع به لعن و نفرین می‌کنند؛ که ممکن است این افراد اشتباه کنند و شخصی را که مستحق نفرین نیست، نفرین کنند.

وهمانا ما امّت های پیش از شما را چون ستم کردند،هلاک کردیم.(زیرا) پیامبرانشان برای آنها معجزات آوردند،ولی آنها ایمان نیاوردند.ما این گونه گروه تبهکاران را کیفر می دهیم.

تعریف غیبت چیست؟ و چه وقت می توان غیبت کرد؟ و وظیفه ما هنگام شنیدن غیبت چیست؟

حجت الاسلام والمسلمین حسینی قمی، درمورد گرفتن حق از ظالم بیان کرد: افراد باید در برابر ظلم مقاومت کنند و زیر بار ظلم نروند؛ به طوری که حضرت محمد (ص) فرمودند: «المغبون لا محمود و لا مأجور مغبون. نه پسندیده شده و نه اجر داده شده است.» شخص مغبون نه مورد پسند حقّ است و نه اجرى می‌برد.

یاری رساندن به ظالم چه بسا از خود ظلم بدتر باشد. زیرا ظالم با یاری دیگران ستم روا می دارد و اگر یاران دست از یاری ظالم بردارند، بساط ستم برچیده می شود. اخبار و احادیث نیز همانند آیات قرآن کریم به طور گسترده به این مهم پرداخته اند که گزیده ای از آنها در این مقوله آورده شده است.

باتوجه به این دعا میتوان به اثر ظلم در جامعه نیز اشاره کرد: مردن عدل، بریده شدن راه‌ها، نابودی حق، از میان رفتن صدق، ناپدید شدن نیکی، ظهور و پدیداری شرّ و بدی، خاموش شدن چراغ تقوا، زایل شدن هدایت و از بین رفتن خیر و برکت. امام(ع) آثار فردی ظلم را ناپدید شدن نیکی و خاموش شدن چراغ تقوا و آثار اجتماعی آن را ناپایداری خیر، رشد فساد، تقویت دشمنی، گسترش جور و عدم تعادل در میان مردم می‌داند.

از زشت ترین کارهایی که افراد کنار ظلمه و یا بیرون از دستگاه ظلم میکنند ؛ توجیه ظلم ظالم ان است. امام صادق (ع) ؛ هر کس برای ظلمِ ستمگری، عذر بتراشد و آن را توجیه کند ؛ خداوند کسی را بر او چیره می‌سازد که بر او ستم کند؛ پس اگر خدا را برای دفع آن ظلم بخواند، او را اجابت نخواهد کرد و در عوضِ صبر بر آن ستم، به او پاداش نخواهد داد.[الكافي؛ ج‏ ۲؛ ص ۳۳۴]

متاسفانه افراد زیادی وجود دارند که حقشان توسط افرادی ظالم و خدانشناس خورده شده و به هیچ طریقی قادر به باز پس گرفتن حق خود از شخص موردنظر نمیشوند. در این متن دستوراتی برای این مورد قرار داده ایم تا دوستان و سروران گرامی برای گرفتن حق از شخص ظالم و زورگو استفاده کنند. امیدوارم که مفید واقع شود.

برای محو و نابودی و هلاکت شخصی نام وی را همراه نام یا قابض دائم ذکر کن آن فرد دچار بلایا و مصائبی شود که به هیج عنوان گریز از آن نتواند.

استاد اخلاق حوزه بیان داشت: در کتاب «توحید» شیخ صدوق(ره) آمده است که پیامبر(ص) فرمودند: «مَنْ قَالَ لا إلهَ إلّا اللّهُ مُخلِصاً دَخَل الْجَنّه وَ اِخلاصُهُ اَن یَحجُزَهُ لا الهَ الا اللهُ عَمَّا حَرَّمَ اللهُ»؛ هر کسی خالصانه بگوید لا إلهَ إلّا اللّهُ در صورتی وارد بهشت می‌شود که «لا إلهَ إلّا اللّهُ» او را از هرچه حرام است، مانع شود. بنابراین منظورِ امام لفظ نیست، بلکه حقیقت است. وگرنه بیشتر مسلمانان دنیا «لا إلهَ إلّا اللّهُ» را می‌گویند؛ اما همهٔ بازیگری‌ها را هم دارند، در حرام‌ها غلت می‌زنند و ستمکار، ظالم و مال مردم‌خور هم هستند.

ابن طاوس گوید که روایت کردیم ما دعاى مظلوم علیه ظالم از حضرت امام رضا علیه السلام را به سندهاى خود تا به شیخ ابو جعفر بن بابویه از کتاب عیون اخبار الرّضا علیه السلام آنکه آن حضرت فرمودند که: مردى به خدمت حضرت امام جعفر صادق علیه السلام آمد و به نزد آن حضرت از مردى شکوه نمود که بر او ظلم نموده بود. پس آن حضرت فرمودند که پس چرا تو دعائى را نمى‏خوانى که آن را پیغمبر صلّى الله علیه و آله به حضرت امیر المؤمنین علیه السلام تعلیم نمود.

فراز دوم از مناجات امیرالمومنین(ع) این عبارت است: «اَسألُک الامان یَومَ یَعضَ الظّالِمُ علَی یَدَیْهِ یَقولُ: یالَیْتَنِی اتّخَذْتُ مَعَ الرّسولِ سَبیلاً» که مستند به آیه ۲۷ سوره فرقان است و طبق روایات می‌توان فهمید افرادی در روز قیامت پشیمان هستند که در حق اهل بیت(ع) و به خصوص حضرت علی(ع) ظلم کرده و از مسیر الهی گمراه شده‌اند.

خداوند لقب زشت گذاشتن بر دیگران را به عنوان عملی بسیار بد و عدم توبه از این کار را ظلمی آشکار معرفی کرده است.

آیت الله مدرسی گفتند: غفلت های انسان از روز قیامت و وسوسه های شیطان باعث ظالم شدن انسان می شود.

حجت‌السلام حسینی قمی در لزوم پرهیز از ظلم به دیگران به روایتی از امیرالمؤمنین علیه‌السلام اشاره کرد.

اساساً سفارش نخست دین اسلام و به تبع آن پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) و امامان معصوم( علیه السلام ) خوش رویی، ملاطفت و مهربانی با مردم، حتی با مخالفان است. این مسئله از نگاه قرآن کریم آن‌چنان مهم است و کاربرد دارد که قرآن خطاب به رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید...

امام باقر( علیه السلام ) فرمود: «هر کسی که ستم‌ها و حق‌کشی‌هایى را که نسبت به ما انجام شده و نیز مصیبت‌هایى که به وارد شده را زشت ندانسته( و آن را محکوم نکند)؛ با آن‌کس که بر ما ستم کرده، شریک است».