حسن ظن و خوشبينى به خدا عزوجل‏

به گزارش «شیعه نیوز»، رسول خدا (صلی الله علیه واله) مى‏ فرمود كه:خدا تبارك و تعالى فرمايد: كسانى كه براى درك ثواب از من كار مى‏ كنند به كردار خود اعتماد كنند، زيرا كه آنها اگر همه عمر بكوشند و خود را در عبادت من رنج دهند بازهم تقصير كارند و در عبادت خود به كنه بندگى من نرسند نسبت بدان چه نزد من مى‏ جويند از كرامت من و نعمتم در بهشتم و درجات بلندى كه در جوار من است ولى بايد به رحمت من اعتماد كنند و به فضل من اميدوار باشند و به خوش بينى نسبت به من اعتماد كنند زيرا در اين صورت رحمت من آنها را دريابد و بخشش من به آنها برسد با رضوانم و آمرزش من آنها را در پوشد به عفو من زيرا منم خداى بخشاينده و مهربان و بدان ناميده شدم.

از امام باقر (علیه السلام) كه فرمود: 

در كتاب على يافتيم كه رسول خدا (صلی الله علیه واله) بر منبر خود فرموده است: 

سوگند بدان كه نيست شايسته پرستشى جز او، به هيچ مؤمنى هرگز خير دنيا و آخرت داده نشده جز به وسيله حسن ظن او به خدا و اميدوارى او و خوش خلقى او و خوددارى از بدگوئى و غيبت مؤمنان و سوگند بدان كه جز او شايسته پرستشى نيست خدا هيچ مؤمنى را پس از توبه و استغفار عذاب نكند جز به خاطر بدگمانى او به خدا و تقصير در اميدوارى و بدخلقى و غيبت از مؤمنين، سوگند بدان كه نيست شايسته پرستشى جز او، هيچ بنده مؤمنى خوشگمانى به خدا نكند جز آنكه خدا به اندازه آن با او رفتار كند، زيرا كريم است و هر چيزى به دست او است و شرم دارد كه بنده مؤمنش گمان خوبى به او ببرد و او گمان و اميد او را بر نياورد، به خدا خوشگمانى كنيد و به او رغبت نمائيد.امام رضا (علیه السلام) فرمود: به خدا خوش گمان باش، زيرا خدا عز و جل مى‏ فرمايد:من با گمان بنده مؤمن خود همراهم، اگر خوب است خوب پيش آيد و اگر بد است بد پيش آيد. امام صادق (علیه السلام) مى ‏فرمود:خوش بينى به خدا اين است كه اميد نداشته باشى جز به خدا و نترسى جز از گناهت.

أصول الكافي / ترجمه كمره‏اى، ج‏۴، ص222.

منبع: افکار

انتهای پیام/ ز.ح