معجزه سخن گفتن حضرت عیسی( علیه السلام ) در گهواره آیا تنها یک بار رخ داد و یا آنکه ایشان بعد از نشان‌دادن معجزه نیز همچنان قدرت تکلم داشتند؟

شیعه نیوز:
پرسش
پس از سخن گفتن حضرت عیسی( علیه السلام ) در گهواره، ایشان قدرت تکلم مانند یک انسان بالغ داشتند؟ یا صرفاً در همان لحظه پس از سخن گفتن به حالت نوزاد معمول درآمدند و تا سنین بالاتر نتوانستند سخن بگویند؟
پاسخ اجمالی
اصل سخن گفتن حضرت عیسی( علیه السلام ) در نوزادی قطعی بوده و در قرآن نیز به عنوان یک اعجاز از آن یاد شده است،[1]و در معجزه‌بودن آن هم نیازی نیست تا این تکلّم در ادامه و تا رسیدن به سن طبیعی سخن‌گفتن ادامه داشته باشد. با این وجود، در این زمینه روایات و نظراتی وجود دارد:
1. برخی معتقدند؛ معجزه سخن گفتن عیسای مسیح( علیه السلام ) در همان روزهاى نخستین تولد تحقق یافت و پس از آن تا زمانى که سایر نوزادان به سخن مى‌آیند، سخن نگفت:[2]
روایتی از امام باقر( علیه السلام ) نیز مؤید این نظر است:
«... پس از این معجزه، حضرت عیسى( علیه السلام ) سخن نگفت تا این‌که سن ایشان به دو سال رسید».[3]
همچنین از ابن عباس نقل است: مدت زمان سخن‌گفتن عیسی( علیه السلام ) اندک و تنها در همان گهواره بود و بعدها تا زمانی که معمولاً کودکان به توانایی در سخن‌گفتن می‌رسند، سخن دیگری بر زبان نیاورد.[4]
2. در طرف مقابل، گروه دیگر با استناد به فرازی از یک روایت که می‌گوید: «انَّ‏ عِیسَى‏ فِی‏ تِلْکَ‏ الْحَالِ‏ آیَةً لِلنَّاس‏»، معتقدند آن‌حضرت( علیه السلام ) از روزى که در گهواره بود تا زمانی که در میان مردم به عنوان پیامبر حضور یافت با آنان سخن می‌گفت.[5] صاحبان این نظر، مراد از روایاتی که ناظر به قطع تکلم حضرتشان می‌باشد را آن می‌دانند که ایشان از زمان اولین سخن خود تا هفت سالگی در مورد نبوت و رسالت خویش صحبت نکرده است.[6]

[1]. «داستان زندگی حضرت عیسی(ع»،‌36098؛ «محل تولد حضرت عیسی( علیه السلام ) )» 61680؛ «تعداد فرشتگان در بشارت عیسی( علیه السلام ) به حضرت مریم(س)»، 34799؛ «معجزات حضرت عیسی( علیه السلام ) در قرآن»، 49385.
[2]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه، بلاغی‏، محمد جواد، ج 6، ص 793، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش؛ فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، ج 21، ص 530، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، 1420ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 1، ص 382، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[4]. ابن جوزی، ابوالفرج عبدالرحمن بن علی، زاد المسیر فی علم التفسیر، تحقیق، المهدی‏، عبدالرزاق، ج 1، ص 283، بیروت، دار الکتاب العربی، چاپ اول، 1422ق؛ رسعنى، عبد الرزاق بن رزق الله‏، رموز الکنوز فى تفسیر الکتاب العزیز، تحقیق، عبد الملک بن دهیش‏، ص 180، مکه، مکتبه الاسدی‏، چاپ اول، 1429ق.
[5]. طباطبائی، سید محمد حسین‏، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 3، ص 217، قم، دفتر انتشارات اسلامی‏، چاپ پنجم‏، 1417ق.
[6]. مازندرانى، محمد صالح بن احمد، شرح الکافی- الأصول و الروضة، محقق، مصحح، شعرانى، ابوالحسن‏، ج 6، ص 348، تهران، المکتبة الإسلامیة، چاپ اول، 1382ق.
آیات مرتبط

سوره آل عمران (46) : وَيُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا وَمِنَ الصَّالِحِينَ
سوره المائدة (110) : إِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ اذْكُرْ نِعْمَتِي عَلَيْكَ وَعَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذْ أَيَّدْتُكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ وَكَهْلًا ۖ وَإِذْ عَلَّمْتُكَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَالتَّوْرَاةَ وَالْإِنْجِيلَ ۖ وَإِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي فَتَنْفُخُ فِيهَا فَتَكُونُ طَيْرًا بِإِذْنِي ۖ وَتُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَالْأَبْرَصَ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتَىٰ بِإِذْنِي ۖ وَإِذْ كَفَفْتُ بَنِي إِسْرَائِيلَ عَنْكَ إِذْ جِئْتَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ فَقَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ إِنْ هَٰذَا إِلَّا سِحْرٌ مُبِينٌ
سوره مريم (29) : فَأَشَارَتْ إِلَيْهِ ۖ قَالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كَانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا
سوره مريم (30) : قَالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا

T