- علمی
- سلامت
- گوناگون
- اجتماعی
- احکام اسلامی
- دین و مذهب
- اخلاق اهل بیت
- مباحث زناشوئی
- کودک و خانواده
- آشپزی و آشپزخانه
- گردشگری و تفریحی
- روانشناسی و مشاوره
- الگو سازی و سبک زندگی
- تکنولوژی و فناوری اطلاعات
شیعه نیوز:
پرسش
آیا این حدیث از امام على( علیه السلام ) است: «شکرگزاری فراوان باعث زیادى نعمت‌ها و طول عمر می‌گردد»؟ و آیا این حدیث داراى سند قوى است؟
پاسخ اجمالی
در حدیثی از امام علی( علیه السلام ) نقل شده که آن‌حضرت فرمود: «زیادَةُ الشُّکْرِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تَزیدانِ النِّعَمَ وَ تَفْسَحَانِ فِی الْأَجَل»؛[1] شکرگزاری فراوان و صله رحم، نعمت‌ها را زیاد کرده و بر مُهلت زندگی می‌افزایند.
هر چند این روایت در میان منابع روایی اولیه شیعه، تنها در کتاب «غرر الحکم» تمیمی آمدی (م 550ق) آن هم بدون ذکر سند آمده است، ولی با توجه به اینکه در قرآن کریم به صراحت اعلام شده که: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزیدَنَّکُم»[2] و شکر خدا را بدون تقیید موجب زیادی نعمت دانسته و از طرفی خود عمر نیز نعمتی از جانب خداست، می‌توان نتیجه گرفت که این روایت پذیرفتنی بوده و می‌شود بدان اعتماد کرد.
از طرفی لزوم شکر منعم امری فطری و درونی است که هر انسانی با رجوع به عقل و فطرت خویش در می‌یابد که در برابر هر کسى که به او خدمتی کرده یا نعمتى عطا کرده باید تشکر کند و گرنه از طرف عقل خود، مورد مؤاخذه قرار خواهد گرفت. با توجه به همین روحیه، وقتى انسان متوجه می‌شود که قدرتی بی همتا نعمت‌هاى مادی و معنوی بی شماری به وی عطا نموده، لازم می‌بیند که این قدرت لایزال را بشناسد، و از او تشکر کند، و همین موجب زیاد شدن نعمت‌ها شود. البته شکر دارای اقسامی است؛ شکر عملی و شکر زبانی.[3]
[1]. تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد، غرر الحکم و درر الکلم، ص392، قم، دار الکتاب الإسلامی، چاپ دوم، 1410ق.
[2]. ابراهیم، 7.
[3]. نک: «وجوب شکر نعمت»، سؤال 887؛ «راه‌های شکر گزاری»، سؤال 29982.
آیات مرتبط
سوره البقرة (52) : ثُمَّ عَفَوْنَا عَنْكُمْ مِنْ بَعْدِ ذَٰلِكَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره البقرة (56) : ثُمَّ بَعَثْنَاكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
سوره البقرة (152) : فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ وَاشْكُرُوا لِي وَلَا تَكْفُرُونِ
سوره البقرة (172) : يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُلُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُوا لِلَّهِ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ
سوره البقرة (185) : شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ ۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ ۖ وَمَنْ كَانَ مَرِيضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ أَيَّامٍ أُخَرَ ۗ يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ
T
