نتیجه

آیه مورد پرسش چنین است: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبِیدِ»؛ هر کس که کارى شایسته کند، به سود خود او است و هر کس کار بد انجام دهد به زیان او است، و پروردگار تو به بندگان ستم روا نمى‏‌دارد. بی‌گمان هر کس کار نیکی انجام دهد، نفعش عاید خودش می‌گردد.