بزرگترین بلا برای انسان چیست؟

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از ایسنا،  قرآن کریم، ناامیدی از رحمت الهی را گمراهی می‌داند و می‌فرماید: «چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش نومید می‌شود؟» همچنین در جایی دیگر نومیدی از رحمت خداوند را فقط شایسته کافران می‌داند و می‌فرماید: «همانا جز گروه کافران، کسی از رحمت خدا ناامید نمی‌شود1".

 در کلام معصومین(علیهم السلام) نیز درباره اهمیت و ارزش امید و پرهیز از هرگونه ناامیدی سخن گفته شده است.

 امیرالمومنین (علیه السلام) فرمودند: " بزرگترین بلا، ناامیدی است2".

 آن حضرت همچنین می‌فرمایند: " در شگفتم از کسی که ناامید می‌شود، در حالی که استغفار را با خود دارد3".

 امام صادق (علیه السلام) در توصیف شرایط و ویژگی‌های یک انسان امیدوار و ناامید فرمود: " طوری به خدا امید داشته باش که امیدت تو را بر ارتکاب گناهان جرات نبخشد و به گونه‌ای از خدا بترس که ترست تو را ناامید از رحمت الهی نکند4".

 همچنین مولای متقیان علی(علیه السلام)، نومیدی، را موجب تفریط و تقصیر عنوان فرمودند5".

 امام ششم شیعیان همچنین نومیدی از رحمت خدا، را سردتر از زمهریر دانستند و فرمودند: " آساینده‌ترین آسایش، ناامیدی از مردم است6".

 پیامبر مکرم اسلام(صلی الله علیه واله) در روایتی می‌فرمایند: "خدای تبارک و تعالی فرمود: ای فرزند آدم! ... مردم را از رحمت خدای متعال نومید مگردان، در حالی که خودت به او امید داری7".

 ایشان همچنین فرمودند:" روز قیامت، خداوند نومید کنندگانِ (از رحمت حق) را در حالی بر می‌انگیزد که سیاهی چهره‌شان بر سفیدی آن غالب است، پس به آنها گفته می‌شود: آنان نومید کنندگانِ از رحمت خدا هستند8".

 امیرالمومنین علی(علیه السلام) در باره اوصاف شخص ناامید این چنین فرمود: ناامیدی، صاحب خود را می‌کشد. هر ناامیدی، ناکام است.

 امام حسن عسگری(علیه السلام) نیز در این باره فرمودند: " خدا همان است که در هنگام نیازمندی‌ها و سختی‌ها، توسط هر کس که امیدش از غیر او قطع شده است، مورد توجّه قرار می‌گیرد10".

 منابع:

 1- یوسف، آیه 87
 2- «غرر الحکم، ح 2860»
 3- «نهج البلاغه، حکمت 87»
 4- «بحار الأنوار، ج 70، ص 384»
 5- «بحار الأنوار، ج 77، ص 211»
 6- «بحار الأنوار، ج 72، ص 338»
 7- «صحیفة الرضا - علیه السلام -، ص 43، ح 14»
 8- «بحار الأنوار، ج 2، ص 55»
 9- «غرر الحکم، ح 6842»
 10-«بحار الأنوار، ج 3، ص 41»

 انتهای پیام/ ز.ح