افغانستان و آينده مبهم

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی، اظهارات اخير "جان كوبيس" سفير سازمان ملل در افغانستان، مبني بر آمادگي جامعه بين‌المللي جهت انجام هرگونه كمك به افغانستان براي اينكه مانع تبديل شدن اين كشور به جايي شود كه هيچ اميدي به نجاتش نيست، نشان از نگراني شديد دولت‌هاي اشغالگر افغانستان از فاش شدن دروغ پردازي‌هايي دارد كه تاكنون درباره اين كشور داشته‌اند.

اين اظهارات در پاسخ به نقطه نظراتي صورت گرفت كه پيش‌بيني كرده‌اند با خروج نيروهاي خارجي از افغانستان در زمستان سال 1393 (پايان 2014 ميلادي) جنگ‌هاي داخلي به اين كشور باز خواهد گشت.
با وجود خوشبيني‌هاي اندكي كه در زمينه پيشرفت‌هاي آتي در افغانستان وجود دارد، بسياري از تحليلگران مسايل سياسي و امنيتي معتقدند اين كشور به سوي جنگ داخلي سوق مي‌يابد و دولت كابل براي مقابله با شبه نظاميان و كنترل اوضاع استان‌ها ضعيف‌تر از آنست كه بتواند كاري از پيش ببرد.

سفير سازمان ملل در افغانستان در گزارش خود علاوه بر احتمال تقلب در انتخابات رياست جمهوري سال 1393 كه به نوعي انتخاب احتمالي حامد كرزاي به رياست جمهوري افغانستان را زير سئوال مي‌برد، ناكامي دولت اوباما در تكميل استراتژي مقابله با شبه نظاميان را مورد اشاره قرار داده و ابراز اميدواري نموده است كه نيروهاي امنيتي، پليس و ارتش افغانستان آنقدر قوي و آموزش ديده شده باشند كه بتوانند كنترل امنيتي كشور را برعهده بگيرند.

در همين حال، رئيس هيأت صليب سرخ در افغانستان مي‌گويد درصورتي كه صلح و ثبات در اين كشور برقرار نشود، غيرنظاميان بيشتري در معرض خطر قرار مي‌گيرند.

واقعيت اين است كه شعارهاي داده شده و تبليغات انجام يافته براي القاي برقراري امنيت در افغانستان، شكلي غلوآميز به خود گرفته و اكنون كه سخن از خروج نيروهاي اشغالگر خارجي از اين كشور به ميان آمده است، نگراني‌ها از برملا شدن واقعيت‌هاي پشت پرده در اين كشور جنگ زده بيشتر خود را نشان مي‌دهد.

اين نگراني‌ها دو جنبه كاملاً متفاوت از يكديگر دارند؛ گروه اولي كه نگران واقعيت‌هاي پشت پرده جامعه افغانستان هستند، علاوه بر مردم افغان، عمدتاً كشورهاي همسايه و برخي سازمان‌هاي بين‌المللي هستند كه معتقدند يك افغانستان نا امن، باعث ايجاد مشكلات در منطقه خواهد شد.

عبدالعزيز كامل‌اف، وزير خارجه ازبكستان، طي سخناني كه در مجمع عمومي سازمان ملل ايراد نمود به اين نكته اشاره كرد و گفت: در پايان سال 1393 كه قواي ايساف در افغانستان كاهش خواهد يافت، مسئوليت امنيتي در اين كشور به قواي امنيتي نوپاي افغان سپرده خواهد شد، و امروز اين روشن شده است كه چنين شرايطي باعث درگيري ميان گروههاي رقيب خواهد گرديد، بنيادگرايي و تندروي گسترش خواهد يافت، قاچاق مواد مخدر هم افزايش يافته و مشكلات را در منطقه بيشتر خواهد كرد."

ضمير قبولوف، نماينده ويژه رئيس‌جمهور روسيه براي افغانستان و پاكستان نيز، ضمن ابراز نگراني از اوضاع افغانستان، بحران كنوني اين كشور را منطقه‌اي خوانده و تاكيد نموده اين وضعيت بر همه تأثير منفي دارد.

وي تاكيد كرد: "روسيه معتقد است بحران افغانستان، فقط از طريق همكاري‌هاي منطقه‌اي و نه خارجي‌ها (كشورهاي خارج از منطقه) قابل حل است، از همين جهت روسيه به هيچ وجه نمي‌خواهد هيچ پايگاه نظامي خارجي در خاك افغانستان وجود داشته باشد و در واقع افغان‌ها بايد درك كنند كه نمي‌توانند خوشبختي خود را به بهاي عدم امنيت همسايگانشان تأمين كنند."

گروه ديگر عمدتاً كشورهايي هستند كه به نوعي در اشغال افغانستان مشاركت داشته و يا نيروي نظامي در اين كشور مستقر نموده‌اند. اين گروه كه پس از 12 سال اشغال افغانستان اكنون قصد فرار از اين كشور را دارند، بيشتر از آنكه نگران آينده افغانستان و منطقه باشند، نگران از دست دادن نيروهاي نظامي بيشتر و تلفات سنگين‌تر تسليحاتي خود مي‌باشند. طي هفته‌هاي اخير آمار تلفات نيروهاي خارجي مستقر در افغانستان به شدت افزايش يافته است و اين حاكي از فعال‌تر شدن نيروهاي داخلي عليه نيروهاي اشغالگر در افغانستان است.

اين افزايش تلفات چنان اشغالگران را دچار حيرت نموده كه در برخي كشورها سياستمداران به دست و پا افتاده‌اند تا زمينه خروج هرچه سريعتر نظاميان خود از اين كشور را فراهم نمايند. روزنامه انگليسي ديلي تلگراف در شماره روز جمعه خود فاش كرد كه در نشست دولت لندن، "جورج آزبورن" وزير دارايي انگليس تداوم مأموريت نظاميان اين كشور در افغانستان را براي دو سال ديگر زير سؤال برد و اين اقدام مقام‌هاي دفاعي انگليس را ناچار كرد در موضعي منفعلانه خواستار بازگشت سريع همه سربازان انگليسي به خانه‌هايشان شوند. فرماندهان ارتش انگليس در نظر داشتند با هدف سرعت كاهش تعداد سربازان اين كشور در افغانستان، از سرعت برملا شدن واقعيت‌هاي امنيتي در داخل افغانستان بكاهند.

آمريكا و ناتو نيز كه تلاش مي‌كنند با ترغيب گروه طالبان به سازش، با ظاهري آبرومندانه نظاميان خود را از افغانستان خارج كنند، در واقع شكست خود را پذيرفته‌اند و براي جلوگيري از تلفات بيشتر ناچار به فرار از اين كشور هستند.

اين واقعيت نتيجه‌اي نيست كه تنها آمريكائيها و يا مقامات ناتو به آن پي برده باشند، عمده محافل غربي در ارزيابي‌هاي خود عملكرد آمريكا و ناتو در افغانستان را شكست خورده مي‌دانند و به اين امر مهم اذعان دارند كه شعارهاي فريبكارانه آمريكا و متحدانش در اشغال افغانستان، نه تنها تحقق نيافته بلكه با وجود هزينه‌هاي گزافي كه بر گرده ملت افغان نهاده شد و پس از آن همه جنايت و وحشيگري نظاميان اشغالگر، اين كشور همچنان با فعاليت گروههاي تندرو، تروريست‌هاي طالبان و القاعده و توليد مواد مخدر و... روبروست و اكنون كه بحث پايان مأموريت نظاميان اشغالگر مطرح است، وضعيت در همان حالت قبل از اشغال باقي است و چه بسا پس از خروج اشغالگران بدتر از گذشته هم بشود، با اين تفاوت كه در ظاهر آمريكا و متحدانش از افغانستان بيرون مي‌روند، اما حضور هزاران جاسوس آمريكايي و غربي در قالب مأموران سياسي در اين كشور، اين حضور را تداوم خواهد بخشيد.

در اين ميان آنچه قطعي است اينست كه آمريكا در حالي به فكر پايان دادن به تلفات نظامي خود در افغانستان است كه افغانستان پس از تجربه 12 سال اشغال، همچنان وضعيت قبل از اشغال خود را حفظ كرده و به آينده مبهم خود مي‌نگرد.

نویسنده:حسن خياطي