آیت‌الله ناصری: مؤمن خلاف رضای حق سخن نمی‌گوید

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» ، آیت الله محمد ناصری استاد اخلاق حوزه علمیه اصفهان، در ادامه جلسات شرح دعای مکارم اخلاق خود گفت: زبان یکی از بزرگ ترین نعمت های الهی است، نعمت های الهی همه بزرگ هستند و قابل شمارش نیستند، اما زبان از بزرگ ترین نعمت های الهی است؛ صحبت کردن قدرتی است تکوینی که خداوند در مغز انسان قرار داده، خداوند به ما تعلیم سخن گفتن داده و این قدرتی تکوینی است که همه دارند اما خدا بین انسان و قلبش حائل است و گاهی قصد می کنیم چیزی بگوییم اما خدا ما را پشیمان می کند.
 
وی افزود: امام(علیه السلام) در واقع می گویند خدایا قدرت بیان داده ای توفیق هم بده این نعمتت را در جایی که رضای تو است به کار بگیرم زیرا تو می توانی جلوی آن را بگیری.
 
آیت الله ناصری در ادامه به روایتی از امام علی (علیه السلام) اشاره کرد که می فرمایند مؤمنان کسانی هستند که صحبت کردنشان خلاف رضای حق نیست و گفت: در صدر اسلام آن قدر پیامبر گرامی(ص) توصیه به حفظ زبان کرده بودند که بعضی صحابه زیر زبان خود ریگ می گذاشتند تا هنگام سخن گفتن به مشکل بیفتند و در مورد صحبت کردن و سخنان شان فکر کنند.
 
وی به حدیثی قدسی نیز اشاره کرد که خداوند می فرماید به عزت و جلال خودم تو را عذابی بکنم که هیچ یک از موجوداتم را چنین عذابی نکرده ام زیرا به واسطه تو چه خونهای ناحقی ریخته شد و در ادامه خاطرنشان کرد: زبان دو زندانبان دارد، اولی دندان و دومی لب ها و همان گونه که زبان امکان انجام امور خیر بی نهایت دارد، در مسیر گناه نیز تا بی نهایت امکان پیش روی دارد.
 
این استاد اخلاق حوزه علمیه در ادامه گفت: ما بنده هستیم و باید ابزار و نعمت های خدا را در راهی که مورد رضای خداوند است به کار گیریم، نه آن که آن را خلاف رضای خدایی یا در جایی دیگر به کار گیریم که این ناشکری نعمت است.
 
وی اضافه کرد امام باقر(علیه السلام) می فرمایند زبان تو کلید هر کار خیر و کلید هر کار شر است، لکن آن را زندان کن و آن جایی که به دردت می خورد و سبب نجات تو است بازش کن و در غیر آن در زندان نگه اش دار؛ بسیاری از معصیت ها احتیاج به خرج کردن و مقدمات دیگر دارد و همه جا ممکن نیست اما گناهان زبان در همه جا و بدون هیچ خرجی انجام شدنی است لکن تنها احتیاج به شنونده دارد.
 
آیت الله ناصری در پایان به مؤمنان سفارش کرد جهت حفظ زبان از گناه، ذکر (یاعلیم و یاحلیم) و طلب استغفار داشته باشند.

منبع : رسا