شب قدر ، اين چهار نفر را فراموش نکنيد

فرزند سيد محسن موسوي ديپلمات ربوده شده ايران در لبنان در يادداشتي از مردم مومن ايران خواست تا براي 4 ديپلمات ربوده شده ايراني توسط رژيم اسرائيل در شب قدر دعا کنند.

متن کامل يادداشت بدين شرح است:

بسم الله الرحمن الرحيم

يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لا يَيْئَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلا الْقَوْمُ الْکَافِرُونَ (يوسف- 87)
اي پسرانم! برويد و از يوسف وبرادرش جستجو کنيد و از رحمت خدا مايوس نشويد که تنها گروه کافران، از رحمت خدا مأيوس مي‌شوند!

بيش از 26 سال است که از اسارت چهار فدايي اسلام و ميهن اسلامي مان به دست دژخيمان رژيم صهيونيستي مي گذرد.

سيد محسن موسوي کاردار و ديپلمات سفارت جمهوري اسلامي ايران در بيروت، حاج احمد متوسليان، کاظم اخوان و تقي رستگار مقدم چهار عزيزي که در زمان هجوم اشغالگرانه رژيم اشغالگر قدس به لبنان و محاصره بيروت بنا به وظيفه اسلامي و انساني خود و براي ياري مردم و شيعيان ستمديده لبنان عازم بيروت شدند و از آن زمان يعني تير ماه 1361 که اتفاقا مصادف با ماه مبارک رمضان نيز بود تا کنون در شکنجه گاههاي رژيم صهيونيستي به سر مي برند.

کليه اخبار و شواهد حکايت از حيات اين عزيزان و حضور آنان در زندان هاي رژيم اسرائيل دارند و حتي اگر کسي احتمال يک درصد حضور اين عزيزان در اين زندانها را بدهد واقعا تصور 26 سال اسارت آن هم در زندانهاي بدترين دشمنان واقعا غير قابل تصور و دردآور است.

هر کس اگر خود را يک لحظه به جاي آن عزيزان بگذارد آيا تحمل يکسال و يا حتي يک ماه حضور در اين زندانها را خواهد داشت؟!

پدرم سيد محسن موسوي از ابتداي زندگي هميشه در مبارزه و تلاش بود اين جمله او معروف است که "من سرنوشتم مانند جدم موسي ابن جعفر خواهد بود و عمده زندگيم را در زندان خواهم گذراند"، حتي در سنين جواني عادت داشت با پاي برهنه بر روي سنگلاخ راه برود و مي گفت اين پاها بايد تحمل شکنجه را داشته باشد.

در زمان قبل از انقلاب ، زندان و شکنجه سخت ساواک و بعد از انقلاب هم که زندان دژخيمان صهيونيست ميراث او از جد مظلومش موسي ابن جعفر بود. او نيز همچو جدش که بدترين ايام زندان را در زمان زندانباني "سندي ابن شاهک" - يهودي معاند با اسلام - گذراند اسيردست اين قوم گرديد.

من حقيقتا نمي دانم چه مشيتي پشت اين سرنوشت عجيب و منحصر به فرد بوده است.
26 سال اسارت و بلاتکليفي! يعني خداوند خواسته اين عزيزان را ذخيره نمايد آيا قرار است اين عزيزان اصحاب کهف جامعه ما باشند؟

نمي دانم فقط مي دانم اين داستان، اين حرف و حديثها اين ابهامات و ... کاملا در راستاي مشيت الهي و بر اساس برنامه ريزي اوست تا آن هدف نهائي و مشيت ربوبي محقق شود.
در اين 26 سال بسيار پيش آمد که عزيزان پيگير پرونده تا يک قدمي آزادي اين عزيزان رفتند ولي اتفاقات عجيب و غير قابل پيش بيني مانع از آزادي آنان گرديد.

بي شک دعا و توسل تاثير بسياري در فراهم شدن اسباب و علل آزادي اين عزيزان خواهد داشت. و اساس امر براي پايان اين اسارت طولاني و انتظار جانکاه دعا و استمداد از باري تعالي است. همانطور که کلام مرجع بزرگوار و عارف وارسته حضرت آيت الله بهجت در مورد اين چهار عزيز اين بوده است که "براي آزادي آنها بايد ظرفي از دعا پر شود ولي هنوز نشده" .

من عاجزانه از ملت عزيز در خواست مي کنم در اين ايام با فضيلت و ليالي قدر ما را در اين دعا و توسل ياري دهند شايد که خداوند تفضلي فرموده و اسباب آزادي اين عزيزان فراهم شود و 27 سال سختي و شکنجه خاتمه يابد. خصوصا در شب قدر و آنجا که خدا را به حق موسي ابن جعفر (عليهما السلام) قسم ميدهند و فرياد "الهي بموسي ابن جعفر" سر مي دهند ياد اين فرزندان در بندش نيز باشند.

در اين 26 سال مادرها و پدران زيادي چشم به راه ديدن عزيزانشان از دنيا رفتند مادر پدرم لحظات آخر در بيمارستان هنگامي که آخرين درد و دلهاي خود را با پرستار بخش CCU انجام مي داد به او گفت عزرائيل خيلي وقت است که به من مهلت داده تا بلکه محسن را ببينم و بميرم ولي ظاهرا قرار است بدون ديدن او بروم و دقايقي پس از گفتن اين کلمات پس از 24 سال چشم انتظاري از دنيا رفت. هم اکنون تنها يک پدر پير و دو مادر (والدين ساير اسرا) چشم به انتظار باقي مانده اند ؛ دعا کنيد آنها چشم به راه، از دنيا نروند.

خداوند مي فرمايد"و من احياها فکانما احيا الناس جميعا" (مائده -32) و احياي يک شخص را معادل احياي يک جامعه مي داند، بلکه دعاي شما بتواند منجر به آزادي اين چهار عزيز و زنده شدن آنها شود.

الهم فک کل اسير
التماس دعا
سيد رائد موسوي
فرزند سيد محسن موسوي ديپلمات ربوده شده ايران در لبنان