تعصب در دین و یا ترک آن

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

سرویس جهان اسلام «شیعه نیوز» : انسان ها از همان موقعی که خلق شدند تا به حال همواره به دنبال سعادت و کمال بوده اند. راههای زیادی امتحان کرده اند بعضی ها به نتیجه رسیده و بعضی ها راه را اشتباه طی کردند. اگر به آن دسته از انسانهایی که راه را درست رفته اند بنگریم و یا در کلام بزرگان تأملی داشته باشیم؛متوجه میشویم که تنها راهی که باعث سعادت و کمال انسان میشود راهیست که به خدا ختم شود.

خداوند متعال برای آنکه انسان بتواند راحت تر به سر منزل مقصود برسد دین را هدیه کرده تا انسان بتواند اعتقادات خود را درست و به دستورات الهی عمل کند و راه کمال انسان غیر از این نیست.

برای آنکه انسان بتواند در دین خود استوار باشد تا راه کمال را طی کند باید درهمه جا و در همه زمان نسبت به دین خود تعصب داشته باشد و پایبند به آن در همه ی موقعیت ها باشد.شاید کلمه ی تعصب برای شما خوشایند نباشد اما هر تعصبی که جاهلانه و اشتباه نیست ؛بلکه تعصباتی که از غیرت انسان برآید بسیار پسندیده است .در تمام ادیان الهی تعصب و پا فشاری نسبت به دین سفارش شده است .حتی بعضی ها بخاطر اظهار عقائد خود کشته شده اند؛اما پیامبران و اولیاء الهی آنها را بخاطر کارشان مورد تایید قرار داده اند.تنها یکسری فرقه و یا گروهک هایی که می خواهند بی دینی را در جهان گسترش دهند تعصبات دینی را بکل یک امری جاهلانه و پوچ معرفی کرده اند که باعث سست شدن انسان ها در راه کمال و سعادت شوند.
از جمله فرقه هایی که تعصب را امری جاهلانه نامیده است؛فرقه ی بهائیت است که ترک تعصب را جزء اصول دوازده گانه ی خود می داند.

عبدالبهاء در رابطه با ترک تعصب چنین می گوید:
ای احباء الهی!از رائحه تعصب جاهلانه و عداوت و بغض عامیانه و اوهام جنسیه و وطنیه و دینیه که به تمامه مخالف دین الله و رضای الهی و سبب محرومی انسانی از مواهب رحمانی است بیزار شوید.....و به هر نفسی از هر ملت و هر آیین و هر طایفه و هر جنس و هر دیار ادنی کرهی نداشته باشید؛بلکه در نهایت شفقت و دوستی باشید...

ظاهر این جمله زیباست و هر انسان آزاد اندیشی آنرا قبول می کند،اما بر اساس گفته عبدالبهاء تفاوتی میان تعصب و غیرتمندی که نبی بزرگوار اسلام (صلی الله علیه و آله)و سایر پیامبران(علیهم السلام) تاکید کرده اند وجود ندارد. بنابراین بهائیان باید درباره ی نوامیس مختلف مادی و معنوی خود کاملا بی تفاوت باشند و در صورت تجاوز به آنها تعصبی از خود نشان ندهند. این تذکر لازم است که اگر مقصود از این تعالیم پیراستن جان از قید جهالت باشد، باید پیش از بهائیت در تمام ادیان آسمانی و به ویژه اسلام بیان می شد.

حتی روانشناسان گفته اند که اگر پیمودن راهی دارای اصول و قوائد باشد با تعصب و پافشاری بهتر و سریع تر می توان آن راه را پیمود و به مقصود رسید.
اسلام هم یکسری تعصبات را جاهلانه شمرده است ؛اما یکسری تعصبات را عاقلانه و واجب تلقی کرده که لازمه ی هر مسلمان است که آن تعصبات را در خود بپروراند و بجا از آن استفاده کند.

پس می توان نتیجه گرفت این اصول هم مانند بقیه ی اصول دوازده گانه فقط جملات زیبا و گول زننده دارد تا مثلا خود را دینی بروز اعلام کند و مریدان خود بیشتر کند،اما از لحاظ علمی لغو است و مخالف سیره ی تمام انبیاء پیشین .

لذا اگر تمام گاف های بهائیت را مانند پازل کنار یکدیگر بگذاریم می توانیم به باطل بودن این فرقه پی ببریم.