شیعه نیوز | در ادامه جنایت‌های رژیم سعودی علیه فرزندان القطیف، این رژیم این بار دو برادر به نام‌های حسن و عبدالله آل غیث از شهرک الملاحه را اعدام کرد.
به گزارش «شیعه نیوز»، این جنایت به عنوان بخشی از سرکوب سیاسی علیه جوانان شیعه در داخل عربستان و در سطح جهانی مورد توجه قرار گرفت.
مقام‌های حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی خواستار توقف فوری این گونه اعدام‌های سیاسی شدند.
کارشناسان و نهادهای بین المللی حقوق بشری معتقدند که این اعدام‌ها بار دیگر بر نقض حقوق بشر در عربستان تأکید دارد و به افکار عمومی جهانی هشدار می دهد که چنین اقداماتی همچنان ادامه دارد.
فعالان شبکه‌های اجتماعی در عربستان با محکوم کردن این جنایت گفتند: پرسش اصلی اینجاست: چگونه رژیم، فرزندان القطیف و الأحساء و دیگر گروه‌های اجتماعی را در سکوت می‌کُشد؟
دیگر رژیم برای کشتن تنها به شمشیر نیاز ندارد؛ بلکه با سکوت اعدام می‌کند؛ نه فقط با سکوت خودش، بلکه با سکوت خانواده‌ها، جامعه، سکوتی که با ترس تحمیل شده و با تسلیم پذیرفته شده است. در اینجا سکوت، نه نشانه آرامش، بلکه ابزاری برای قتل است.
از آغاز سال ۲۰۲۵، رژیم سعودی چهار جوان دیگر را نیز اعدام کرده که نام‌شان در هیچ‌کدام از فهرست‌های نهادهای پیگیر زندانیان سیاسی نبوده است.
بسیاری از کسانی که در پنج سال گذشته اعدام شدند، همین سرنوشت را داشتند: در سکوت بازداشت شدند و در سکوت اعدام؛ بی‌کمپین، بی‌فشار، بی‌هیچ ردپایی در حافظه عمومی.
چون نام‌شان هرگز در فهرست‌های فعالان یا سازمان‌های بین‌المللی نیامد. کسی که نامش برده نمی‌شود، بی‌صدا کشته می‌شود.
آن‌ها به این دلیل اعدام نشدند که رژیم قدرت بیشتری داشت، بلکه چون سکوت گسترده‌تر بود.
در مقابل، بسیاری از زندانیان سیاسی که صدایشان به خارج رسید، به‌واسطه فشار فعالان، از اعدام نجات یافتند، یا حکم‌شان کاهش یافت یا آزاد شدند.
امروز دیگر نجات زندانیان سیاسی به عدالتی وابسته نیست که اساساً وجود ندارد، بلکه وابسته به جنبش و فشاری است که از طریق بلند کردن صدا علیه ظلم اعمال می‌شود. ما اینجا به عبارت تلخ اعدام با سکوت می‌رسیم. این وضعیتی است که در آن، زندگی یا مرگ یک زندانی بستگی دارد به اینکه آیا کسی هست که از او سخن بگوید. کسی که کسی را ندارد، هدف آسانی می‌شود.
رژیم فقط آن‌هایی را اعدام نمی‌کند که برچسب «تروریست» خورده‌اند، بلکه هرکسی را که صدایی ندارد، هدف قرار می‌دهد. سکوتی که بر خانواده‌ها تحمیل می‌شود، به نوعی مشارکت در جنایت تبدیل می‌شود. سکوت، ابزاری مرگبار در دست دولت است.
امروز، صدها جسد مفقود است؛ نه تحویل داده شده، نه دفن شده، نه سرنوشت‌شان روشن است.
این کشتار، فقط فیزیکی نیست، بلکه نابودی نمادین است؛ بدن را پنهان می‌کند، نام را می‌کُشد، و حافظه را می‌زداید.
فعالان مدنی شیعه در عربستان سعودی تاکید کرده اند که با وجود تلاش‌های سرکوبگرانه، صدای حق و عدالت هیچ‌گاه خاموش نخواهد شد و راه آزادی ادامه خواهد یافت.
