امیرالمؤمنین علیه‌السلام:
الشكر مفروض.
شكر نعمت و پاداش آن واجب است، و شكر عبارت از فعلى باشد كه دلالت بر تعظيم آن صاحب نعمت كند باعتبار آنكه نعمت داده، خواه فعل زبان باشد مثل مدح و ثنا و دعا و خواه فعل قلب باشد مثل محبت او و حسن اعتقاد باو، و خواه فعل جوارح ديگر، و وجوب شكر عقلا و شرعا ثابت است، و پوشيده نيست كه اين فقره مؤكدى از براى فقره سابق تواند شد زيرا كه هرگاه شكر نعمت واجب باشد پس غالب اين است كه هر كه احسانى بكسى بكند شكرى از او بعمل آيد كه عوض آن باشد پس آن را بمنزله قرض توان گرفت.
غرر الحکم 134
