يونسکو حرمين عسگريين را بازسازي مي‌کند

به گزارش «شیعه نیوز»، نوري المالکي، نخست وزيرعراق، قرارداد بازسازي گنبد و گلدسته هاي تخريب شده حرم معروف به «عسگرين» را امضا کرد.
حرم «عسگرين» براي اولين بار در فوريه سال 2006، مناره هاي حرم به صورت کامل تخريب شد، اين حرم که از بزرگترين زيارتگاه هاي شيعيان به حساب مي آيد، روز چهارشنبه براي بار دوم منفجر شد و در آن گنبد طلايي آن به صورت کامل تخريب شد.
دولت عراق، براي بازسازي اين حرم، که تخريب آن اعتراض بسياري از شيعيان را بدنبال داشته است با يونسکو قرارداد بسته است.
آنچه سامرا را بيش از هر چه مي تواند به يونسکو پيوند بزند، بافت قديمي و وجود آثار تاريخي اين شهر است.
سامرا يکي از قديمي ترين شهرهاي عراق است که روزگاري مرکز خلافت خلفاي عباسي بود. شهر تاريخي سامرا بعد از نجف، کربلا و کاظمين، چهارمين شهر مهم شيعيان به حساب مي آيد.
اين شهر که در 124 کيلومتري شمال بغداد و در شرق رود دجله قرار گرفته است، يکي از مهمترين شهرهاي تاريخي عراق به حساب مي آيد.
نام واقعي سامرا که روزگاري به زيبايي شهرت داشته، «سر من راي» است به اين معني که «هر که آن را ببيند شاد مي شود»، اين اسم را معتصم عباسي که به آباد کردن اين شهر علاقه زيادي داشت برايش انتخاب کرد.
کاخ ها و تفريح گاه هاي زيادي در اين شهر در زمان خلفاي عباسي ساخته شده است اما بعد از آن که دوباره بغداد به عنوان مرکز خلافت انتخاب شد و خلفاي بعدي کمتر به آبادي اين شهر توجه کردند، مردم آن را «ساء من راي» ناميدند، يعني «هر که من را ببيند ناراحت مي شود». نام سامرا هم در واقع به اختصار از عبارت دوم انتخاب شده است.
آنچه سامرا را به ويژه براي شيعيان مهم کرده، قرار داشتن حرم امام هادي و امام حسن عسگري است که از زيارتگاه هاي مهم شيعيان به حساب مي آيد که به گفته مورخان،حرم ياد شده، محل زندگي اين دو امام بوده است.
خودنمايي هنر ايرانيان در سامرا
اولين ساختمان اين حرم، در قرن چهارم هجري ساخته شد و بعد از آن بارها ترميم شد. گنبد تخريب شده اين حرم کار هنرمندان ايراني است. اين گنبد، يکي از بزرگترين گنبدهايي است که تا به حال براي يک مسجد ساخته شده. هنرمندان اصفهاني سازنده اين گنبد طلايي، در ساخت آن 72 هزار کاشي طلا به کار برده اند. طول گلدسته هاي اين حرم که از جنس طلاست هر کدام 36 متر است.
گنبد تخريب شده حرم، را هنرمندان اصفهاني در سال 1200 به جاي گنبد قديمي آن که توسط ناصر الدوله حمداني در سال 333 ساخته شده بود، بنا کردند.معماران اصفهاني سازنده اين حرم، در زير گنبد حرم، ضريح نقره‏اي زيبايي ساخته اند.
درون حرم و قسمت هايي از رواقها آينه کاري بود که توسط ايواني فراخ و سقف دار به صحني که گردا گرد حرم را فرا گرفته راه مي‏يابد. آينه کاري داخلي حرم که در اين انفجارها آسيب ديده است از يادگارهاي ملک فيصل اول پادشاه هاشمي عراق است.
از ويژگي هاي اين صحن اين است که حجره ندارد، در زاويه شمال غربي صحن مطهر،مجموعه‏اي متشکل از صحن و ايوان و مسجدي بزرگ با گنبدي کاشي کاري شده قرار داشت که به‏«مجموعه غيبت‏» شهرت دارد.
در زير اين مجموعه زير زميني است که به‏«سرداب غيبت‏»شهرت دارد. شيعيان بر اين باورند که اين سرداب بخشي از خانه مسکوني حضرت عسکري بوده است که از آن به عنوان عبادتگاه استفاده مي کرد.
اين عبادتگاه که دسترسي به آن ‏تا قبل از تخريب اين حرم براحتي امکان پذير بود، تالاري مربع مستطيل به ابعاد 3×5 متر است با پنجره اي چوبي.
پنجره اين نماز خانه يکي از با ارزشترين قطعات باقي مانده از دوران عباسيان است و داراي کتبيه‏اي کهن مي‏باشد که در سال 606 هجري قمري بدستور الناصر عباسي ساخته شد.
در کاشي کاري درون اين بقعه نام ناصر الدين شاه قاجار ثبت شده است که در سفر عتبات خود، توانست از آنجا بازديد کند. کاشي کاري هاي صحن و سر درهاي ورودي از دوره قاجاريه است.

منبع: راديو فردا