از خدا حیا کنیم/ برداشت‌هایی از دعای ابوحمزه ثمالی

به گزارش «شیعه نیوز»، دفتر آیت الله شبیری زنجانی در یادداشت های سلسله واری به برداشت‌هایی از دعای ابوحمزه ثمالی پرداخته است. در هفتمین شماره از این نوشتارها می خوانیم: پیراستگی از بدی‌ها و آراستگی به‌خوبی‌ها، در گروی مقدار حیای انسان است. چشم و گوش و زبان و همه اعضا حتی قلب و فکر هم نیازمند حیا هستند. پس برای اصلاح رابطه با خدا، باید روی حیا سرمایه‌گذاری کرد. اصل حیا، حیای از خدای حاضر و ناظر است! و مؤمن که خودش را همیشه در محضر خدا می‌بیند، از بالاترین درجه حیا بهره‌مند‌است.

لزوم رعایت حیا از خداوند، در ناله‌های سحرگاهان ماه رمضان حضرت زین‌العابدین علیه‌السلام به‌خوبی جلوه‌گر است:
«أَنَا یَا رَبِّ الَّذِى لَمْ أَسْتَحْیِکَ فِى الْخَلاءِ، وَلَمْ أُراقِبْکَ فِى الْمَلاءِ، … أَنَا الَّذِى أَمْهَلْتَنِى فَمَا ارْعَوَیْتُ، وَسَتَرْتَ عَلَىَّ فَمَا اسْتَحْیَیْتُ، وَعَمِلْتُ بِالْمَعاصِى فَتَعَدَّیْتُ»؛
پروردگارا ! من کسی هستم که در خلوت از تو حیا نکردم و در آشکار مراقب بندگی تو نبودم… منم آن‌که مهلتم دادی اما بازنایستادم و بر من پرده پوشاندی اما حیا نکردم و مرتکب گناهان شدم و از اندازه گذراندم.

انتهای پیام