۱

جشن بسیار بسیار باشکوه نیمه شعبان در دوره قاجار+ تصویر

طاق‌نصرت‌های نیمه شعبان از دهه ۳۰ شمسی برپا شدند و داستان این بود: «طاق‌نصرت‌ها با داربست‌هایی چوبی برپا می‌شدند و با گل و بوته و لامپ‌مهتابی‌های رنگی تزیین می‌شد.
کد خبر: ۲۷۷۶۲۱
۱۲:۰۴ - ۱۷ اسفند ۱۴۰۱


به گزارش «شیعه نیوز»،  در ایران نیمه شعبان همواره جشن نور بوده است و پس از انقلاب اسلامی هم که نور علی نور شد. اما در تاریخ که عقب برویم، در دوره قاجار نیز جشن‌های بزرگی برای نیمه شعبان برپا می‌شد و نوشته‌اند که: «بسیار بسیار باشکوه جشن گرفته بودند».

طاق‌نصرت‌های نیمه شعبان از دهه ۳۰ شمسی برپا شدند و داستان این بود: «طاق‌نصرت‌ها با داربست‌هایی چوبی برپا می‌شدند و با گل و بوته و لامپ‌مهتابی‌های رنگی تزیین می‌شد. محله‌های اطراف میدان خراسان و خیابان ایران به طاق‌نصرت‌های نیمه شعبان شهرت داشتند. رسم بود با توزیع شربت و شیرینی در خیابان‌ها و کوچه‌ها جشن نیمه شعبان را کامل می‌کردند... در آن روزگار حیاط خانه‌ها پر بود از گلدان و دورتادور حوض‌ها را گلدان‌های شمعدانی و اطلسی و رز می‌چیدند. رسم دیگر این بود که به مناسبت عید نیمه شعبان، گلدان‌ها را از خانه بیرون می‌آوردند و به ردیف، کنار دیوار می‌چیدند. خیابان‌های ری و خراسان و میدان قیام در تهران به این نوع تزیین در نیمه شعبان معروف بودند».

پیش از آن در دوره پهلوی اول جشن‌های نیمه شعبان به دلیل فشار حکومت کمتر بود یا کمتر عیان و آشکار بود. اما پیش‌تر یعنی در دوره قاجار به‌ویژه از عهد ناصری این جشن‌ها رونق و رواج داشت و عین‌السلطنه در کتاب خاطراتش نوشته است: «دیشب شهر تهران و شمیران چراغان مفصلی بود. ایران در این عید خیلی نمایش می‌دهد و تجلیل می‌کند. در تمام کشور جشن است و چراغان. تیمچه‌ها، کاروانسراها، همه بازار و خیابان چراغانی بی‌نظیری شده بود یعنی در تمام کشور مرسوم است. مخصوصا دیشب در خانه سادات اخوی و بعضی تیمچه‌ها و خیابان‌ها شیرینی و شربت می‌دادند و از مردم دعوت شده بود. بسیار بسیار باشکوه جشن گرفته بودند».

جشن بسیار بسیار باشکوه نیمه شعبان در دوره قاجار+ تصویر

توصیفات تاریخی دیگری هم هست که حال و هوای جشن‌های نیمه شعبان را تا اواخر دوره قاجار در تهران نشان می‌دهد و چنین است: «تمام پایتخت از بازار گرفته تا کاروانسرا‌ها و خیابان‌ها با امکانات آن زمان چراغانی می‌شدند و در خانه برخی تجار و بعضی از تیمچه‌ها و خیابان‌ها هم شربت و شیرینی پخش می‌شد... تمام خانواده‌ها از هر طبقه‌ای با گشت و گذار در میان چراغانی‌های کوچه و بازار و خوردن نقل و شیرینی و شربت که همه جا توسط مردم پخش می‌شد این روز بزرگ را جشن می‌گرفتند. البته مرکز اصلی این جشن بیشتر از هر منطقه دیگری در محدوده بازار تهران بود. در این محله هر کسی هر هنری داشت برای شادی و سرور در میان مردم به نمایش می‌گذاشت. مداحان هم در مکان‌های مخصوص کنار حجره‌ها روی چهارپایه‌های بلند مستقر می‌شدند و درباره امام زمان (عج) مدیحه‌سرایی می‌کردند. همزمان با آن هم نقل و شیرینی و شربت‌های مطبوع و گوارا بین مردم پخش می‌شد...

خانواده‌های بازاری بیشتر از همه در برگزاری جشن نیمه شعبان نقش داشتند تا جایی که یکی از بازاریان معروف آن زمان علاوه بر برپایی مجلس و پذیرایی از مردم، شاعران توانمند را از دور و نزدیک دعوت می‌کرد که چکامه‌های بلند و پُرشور در مدح صاحب الزمان (عج) بسرایند و سپس شعر آنان توسط خودشان یا دیگران در جشن‌ها خوانده می‌شد...

از طرفی جمع بزرگی از علما و رجال و تجار و خانواده‌ها بر اساس وسع مالی خود با فرستادن هدایایی برای سادات در برپایی هر چه باشکوه‌تر این جشن همراهی می‌کردند»./ امین رحیمی

منبع: FARS NEWS
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
نظرات بینندگان
ناشناس
Iran (Islamic Republic of)
۱۲:۰۱ - ۱۴۰۱/۱۲/۱۸
چه شد آن شور و هیجان؟ کجا رفت آن اشتیاق؟ تا چند سال قبل نوجوانها و جوانان اهل محل گاهی خود جوش و گاهی با همراهی خانواده های خودشان جهت برپایی جشن نیمه شعبان، کوچه ها را با کمک همسایه ها یا هر خانه ای به وسع خود می آراستند و ... اکنون دیگر جرات نمی کنیم نزد جوانان از اعتقادات سخن بگوییم. آنها از ما چه دیدند که نه اشتیاق که حتی توجهی ندارند. آنها بی آلایش هستند و صداقت را می فهمند و درک می کنند. چه شد آن شور و هیجان؟ الان غریب به اتفاق جشن های اعیاد توسط نهادهای دوتی و نظامی با بودجه های کلان برگزار می شود. مردم یا پول ندارند یا اشتیاق و هیجان، و در اکثر قریب به اتفاق موارد فاقد توان مالی و چه بگویم شاید در ایمانشان هم سست شده اند.
شاید این بیت سعدی مصداق دراد:
شنیدم چنان قحط سالی شد اندر دمشق که یاران فراموش کردند عشق
قحط مادی و معنوی است خدا به دادمان برسد.