توصیه­‌های آیت الله سیستانی به مؤمنان در عصر غیبت امام مهدی(ع)

«شیعه نیوز»: آیت الله سیستانی در پاسخ به پرسشی، توصیه هایی را برای مؤمنان در عصر غیبت امام مهدی(عجل الله تعالی فرجعه الشریف) ارائه نمودند.

 پرسش ارائه شده و پاسخ مرجع تقلید عالیقدر شیعیان جهان به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحيم

دفتر مرجع عالیقدر آيت‌الله سيستانی (دام ظله)

سلام علیکم و رحمة الله و بركاته

در آستانۀ سالروز ميلاد حضرت مهدی (عجل الله فرجه الشريف) در نيمۀ شعبان، از شما مى خواهيم به اين مناسبت فرخنده، نظر مرجع عاليقدر را راجع به مسئوليت‌های شيعيان اهل بيت (عليهم السلام) در زمان غيبت آن حضرت (سلام الله عليه) بيان نماييد.

بسمه تعالی

وظيفۀ همۀ مؤمنين (اَعزّهم الله تعالی) اين است که همواره اين نکته را در ذهن خود داشته باشند که حضرت مهدی (عليه السلام) از جانب خداوند سبحان، امام منصوب بر آنان در اين عصر می‌باشد، ولی حکمت الهی اقتضا کرده است که تا زمان اجازۀ ظهور، از ديده‌ها پنهان بماند.

بنابراين، بر آنان است که علاوه بر وجوب شناخت آن حضرت و اعتقاد به وی و اظهار مودّت با ايشان، بسيار به ياد او باشند و در خلوت و مجالس خود، از دعا برای وی غفلت نورزند و به برپايی مراسمی که نام او و پدران آن حضرت (عليهم السلام) را زنده نگه می‌دارد و از ظلمی که ستمگران بر آنان کرده‌اند، ياد می‌شود همت گمارند.

و رنج آن حضرت (عليه السلام) از مشاهدۀ ستم و تباهی فراگير در زمان غيبت، و مراتب شوق ايشان به ظهور برای اصلاح انحراف‌های دينی و برپايی عدالت در ميان بندگان خدا را در خاطر داشته باشند.

و بدانند که همۀ آنها مورد توجه و اهتمام آن حضرت هستند که از پدر و مادر به ايشان مهربان‌تر، و اوضاع و احوال ايشان برای وی بااهميت است و به دعا برای آنان و عنايت به ايشان تعهد دارد؛ و شايسته است که برای برآورده شدن نيازهای خود و برطرف شدن مشکلات، به جایگاه آن حضرت توسل جويند.

و باید منتظر تشريف‌فرمايی آن حضرت باشند و برای اين که با ظهور وی فرجی برای ايشان و همۀ امت حاصل شود دعا کنند، و با بصيرت و يقين و پيروی درست، خود را مهيّا سازند.

و در پيروی و جلب رضايت ايشان و پرهيز از معصیت و ناخشنودی وی بسيار بکوشند، که پيروی از آن حضرت اطاعت از خدا، و رضايت ايشان مايۀ خرسندی خدای متعال است، کما اين که نافرمانی و ناخشنودی ايشان هم به مثابۀ سرپيچی در برابر خداوند و ناخشنودی او است.

پيروی از آن حضرت (عليه السلام) با پاسداری از مراتب ايمان و اعتقاد درست و آموختن وظايف شرعی که خداوند سبحان و پيامبرش (صلی الله عليه و آله) و ائمۀ طاهرين (عليهم السلام) به آن فرمان داده‌اند، و عمل به آن، و مراقبت از آن، و تزکيه و تهذيب نفس بر اساس آنچه از جانب آنان وارد شده است، و پذيرفتن اندرزها و پيمودن راه آنان حاصل می‌شود.

هر مؤمنی بايد با رفتار و اخلاق و منش خود، مايۀ زينت آنان باشد نه اين که مايۀ سرشکستگی آنان شود. پس بر همگان لازم است که به آموزه‌های اين شريعت والا، اعم از انجام فرايض و ترک گناهان و بدکرداری‌ها، و آراستگی به اخلاق شايسته‌ای همچون خوش‌خويی، پرهيز از آزار ديگران، پاکی گفتار و ظاهر و رفتار، و دستگيری از بينوايان و فقيران و يتيمان و درماندگان، و نيکی به والدين و صلۀ رحم پايبند باشند، که اينها مايۀ خرسندی خدای سبحان و پيامبرش (صلی الله عليه و آله) و خشنودی امام (عليه السلام) و موجب خير دنيا و آخرت است.

در زمان غيبت، مؤمنان بر اساس دوستی ميان خود، بايد يکديگر را با نيکی و تقوا ياری دهند و به حقيقت و صبر سفارش کنند و از چنددستگی و تفرقه و کينۀ بر يکديگر بپرهيزند.

و ثروتمندانی که خداوند به زندگی آنان وسعت بخشيده است، بايد با پرداخت حقوق شرعی و ديگر وظايفی که در حالات اضطرار پيش می‌آيد و اقتضای اصول نيکوکاری است، به ياری فقرا و نيازمندان و مستضعفان و درماندگان بشتابند؛ چرا که هر کس يکی از دوستداران آن حضرت را ياری دهد، گويا شخص ايشان (عليه السلام) را ياری داده است، زیرا همۀ آنان عيال او هستند، اما ارادۀ خداوند سبحان به غيبت آن حضرت تا زمانی نامعلوم تعلق گرفته است.

و وظيفۀ همه این است که از افتادن در شبهه‌های گمراه‌کننده و فتنه‌های ويرانگری که در غيبت آن حضرت پديد می‌آيد برحذر باشند، و بدترين آنها آن است که باورهای مردم را سست کند تا آنان از حوزۀ دين يا دايرۀ ولايت ايشان (عليهم السلام) گمراه شوند.

يکی از آنها افتادن در دام کسانی است که با ادعای نيابت خاص امام و ارتباط دائم با ايشان، تعاليم خاصی را از آن حضرت (عليه السلام) نقل می‌کنند؛ اينان راهزن عقيدۀ ديرين شيعيان در رجوع به اهل بيت (عليهم السلام) هستند؛ همان وظيفۀ ترديدناپذيری که بر اساس سيرۀ مؤمنين در طول دوازده قرن از غيبت آن حضرت در اين مذهب جريان داشته و آن حضرت (عليه السلام) دوستان و شيعيان خود را در هنگام روبه‌رو شدن با شبهه‌های دينی، با رعايت و ملاحظۀ مراتب علمی، به رجوع به فقهای عادل پرهيزکار شيعه که از سنت و هدايت ائمه (عليهم السلام) پيروی می‌کنند فرا خوانده است؛ چرا که آنان حجت وی بر مردمان هستند و او خود حجت خداوند بر همگان.

از ديگر بدعت‌های ويرانگر، فراخوان به پيروی از هر مطلب منسوب به ائمه (عليهم السلام) است، بدون شناخت و تخصص لازم در نقد و بازشناسی متون؛ که نتیجه‌اش این است که افراد ناآشنای به احاديث و اصول نقد و بازشناسی نصوص دينی جايگزين علمای عامل متخصص در اين زمينه شوند.

يکی ديگر از بدعت‌های ويرانگر، انکار اصول دین و امور ثابت آن ، با القای هر گونه شک و شبهه است. و نباید کسی که عمل به دستور‌های دینی برای وی دشوار است به انکار يا ترديد در آنها بپردازد؛ زيرا آن که نافرمانی کند تنها يک گناه دارد، اما کسی که به انکار و ترديد رو بياورد مرتکب دو گناه شده است.

و بايد از توهّمات مربوط به تعيين وقت ظهور حضرت (علیه السلام) و چیزهايی که به منزلۀ آن است، از جانب هر کسی که صادر شده باشد، اجتناب کنند؛ چرا که نهی مؤکدی از اين کار به عمل آمده و بر دروغ دانستن اين ادعاها تأکيد شده است. و در تاريخ تجربه‌های متعددی از اين پندارها وجود دارد که نادرستی و موهوم بودن آنها نمايان گرديده است.

مؤمنين بايد بدانند که رعايت اين نکته‌ها برای انتظار آن حضرت (عليه السلام)، دليل صداقت کسانی است که آرزوی درک محضر امام (عليه السلام) و فرمان بردن از وی و ياری دادن به او را دارند، و هر که در اين امر صادقانه رفتار کند، حتی اگر خداوند بر اساس مقدّرات خود، درک زمان حضور را نصيب وی نفرمايد، با کسانی که آن حضرت را درک کرده‌اند و از ايشان فرمان برده‌اند و ايشان را ياری داده‌اند، محشور و از پاداش آنان بهره‌مند است و اين رستگاری بزرگی است.

اللهم إنّا نَرغب إليک في دولة كريمة تُعزّ بها الإسلام و أهله و تُذلّ بها النفاق و أهله و تجعلنا فيها من الدعاة إلى طاعتک و القادة إلى سبيلک و ترزقنا بها كرامة الدنيا والآخرة.

اللهم صلّ على وليّک الحجة بن الحسن صلاة نامية تامة زاكية أفضل ما صلّيت على أحد من أوليائک، اللهم كن له ولياً و قائداً و حافظاً و ناصراً حتى تسكنه أرضک طوعاً و تمتعه فيها طويلاً.

اللهم هَب لنا رأفته و رحمته و دعاءه و خيره ما ننال به سعةً من رحمتک و فوزاً عندک إنک على كل شيء قدير.

دفتر آيت‌الله سيستانی (دام ظله) ـ نجف اشرف

انتهای پیام