در روزهای پایانی ماه شعبان چه کنیم؟

SHIA-NEWS شيعه نيوز:

به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از برنا ، مقام معظم رهبری در دیدار وزیر، مدیران و كاركنان وزارت اطلاعات در مهرماه 1383 نکات قابل تاملی را در خصوص روزهای آخر ماه شعبان فرمودند که به گوشه‌های از آنها اشاره می‌شود:

"از این فرصتها استفاده كنید. الان ماه شعبان متأسفانه دارد تمام مى‌شود. ماه شعبان، ماه دعا و ماه عبادت است. در همین صلواتى كه در مفاتیح مقرر است: «الّذى كان رسول اللَّه (صلّى‌اللَّه‌علیه‌واله) یدأب فى صیامه و قیامه فى لیالیه و ایّامه بخوعا لك فى اكرامه واعظامه الى محلّ حمامه»؛ پیغمبر تا دم مرگ، تا آخر عمر، ماه شعبان را بزرگ مى‌داشت و در مقابل ماه شعبان خضوع مى‌كرد و عادت داده بود خودش را به صیام و قیام در ماه شعبان.

در دنباله‌ى این صلوات هست كه: «اللّهم فاعنّا على الاستنان بسنّته فیه»؛ از خدا مى‌خواهد كه ما را هم موفق بدار كه همان سنت پیغمبر را در ماه شعبان رعایت كنیم. این ماه شعبان - حتماً مى‌دانید دیگر - دالان و دهلیز ماه رمضان است. ماه رمضان تالار ضیافت الهى است؛ یك تالار عظیم كه اگر كسى وارد آن تالار شد و به خود فرصت داد و همت كرد كه از آنچه در آن‌جا خداى متعال آماده كرده، به خودش بهره‌یى برساند، بهره‌ى فراوانى خواهد برد كه آن بهره در ماه شوال و ماه‌هاى دیگرِ سال نیست؛ فقط مخصوص ماه رمضان است.

انواع و اقسام ضیافتهاى الهى: رحمت الهى، عزت الهى، توفیق الهى، قرب الهى، استغناى ناشى از تفضل الهى، رزق مادى، رزق معنوى، همه در ماه رمضان است؛ اینها را سر سفره‌ى ماه رمضان گذاشته‌اند. بعضى‌ها مى‌آیند و به این سفره نگاه نمى‌كنند و از وسط این سفره و اشیاء آن عبور مى‌كنند و مى‌روند و هیچى هم گیرشان نمى‌آید؛ بعضى‌ها یك چیز مختصرى برمى‌دارند؛ یك روزه‌یى مى‌گیریم ما؛ یك مختصركى، یك چیزى؛ اما بعضى‌ها نه، حسابى مى‌نشینند سر این سفره و از رحمت الهى كیسه‌ى خودشان را پُر مى‌كنند؛ عزت مى‌خواهند، دنیا مى‌خواهند، آخرت مى‌خواهند؛ رفع گرفتارى مى‌خواهند، گشایش در زندگى مى‌خواهند، استغناى طبع مى‌خواهند، صفات و خُلق حسنه مى‌خواهند؛ هرچه مى‌خواهند، براى خودشان و براى دیگران برمى‌دارند.

براى این‌كه انسان بتواند وقتى وارد این تالار شد، چشمش باز باشد، غافل نشود، دچار گیجى و گولى نشود كه سرش را بیندازد پایین و از این در وارد شود و از آن در بیرون برود؛ نگاهى به دوروبر كند و استفاده‌یى ببرد و براى این‌كه این آمادگى در من و شما پیدا شود، این ماه رجب و شعبان را قرار داده‌اند؛ رجب یك‌جور، شعبان یك‌جور دیگر. رجب، بیشتر ماه نماز است؛ شعبان، بیشتر ماه دعا و روزه است؛ این مناجات شعبانیه را ببینید. من یك وقتى از امام (رضوان‌اللَّه‌علیه) پرسیدم در این دعاهاى مأثورى كه وجود دارد، شما كدام دعا را بیشتر از همه خوشتان مى‌آید و دوست دارید؟

فرمودند: دعاى كمیل و مناجات شعبانیه. اتفاقاً هر دو دعا هم مال ماه شعبان است؛ دعاى كمیل كه مى‌دانید اصلاً ورود اصلى‌اش مال شب نیمه‌ى شعبان است، مناجات شعبانیه هم كه از ائمه نقل شده، متعلق به ماه شعبان است. لحن این دو دعا به هم نزدیك است؛ هر دو عاشقانه است. در مناجات شعبانیه: «و ان ادخلتنى النّار اعملت اهلها انّى احبّك»؛ جهنم هم كه من را ببرى، فریاد مى‌كشم تو را دوست دارم. و در دعاى كمیل: «لان تركتنى ناطقا لاضجّن الیك بین اهلها ضجیج الاملین و لاصرخنّ الیك صراخ المستصرخین و لابكینّ بكاء الفاقدین»؛ اگر به من در جهنم اجازه بدهى و نطق را از من نگیرى، فریاد مى‌كشم؛ فریادِ امیدواران، فریادِ دلدادگان و فریادِ."