آیا هر انسان دارای مأموریتی خاص می‌باشد که بر اساس همان مأموریت نیز آفریده شده است؟

شیعه نیوز:
پرسش
سلام علیکم؛ آیا در روایات بیان شده است که‏ هر انسانی دارای مأموریت خاص می‌باشد که بر اساس آن آفریده شده باشد؟
پاسخ اجمالی
1. به صورت کلی از نظر قرآن، هر انسان دارای یک مأموریت اصلی و آن هم بندگی و طاعت خداوند ‌است.[1]
2. در مورد این‌که آیا هر فرد انسان برای مأموریت خاصی آفریده شده است یا نه؟ از نظر عقلی می‌توان چنین مطلبی را استنباط کرد؛ زیرا اولاً: از یک‌سو استعداد، توانایی، علاقه و سلیقه افراد مختلف است؛ و از سوی دیگر جوامع بشری نیاز به شغل‌های مختلف دارد؛ بنابراین از نظر عقلی بعید نیست که خداوند هر فرد انسان را برای مأموریت خاصی در دنیا آفریده باشد. چنان‌که از نظر عرفی و مشاهده شغل‌ها در جوامع بشری تقریباً چنین است که مشاغل به ‌گونه‌ای میان افراد جامعه تقسیم شده است.
با این وجود آیه‌ای از قرآن و یا روایتی را نیافتیم که صریحاً چنین موضوعی را خاطرنشان کنند، البته شاید بتوان آن را از برخی روایات برداشت کرد، مانند این سخن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) و امام( علیه السلام ):
«قُلْتُ لَهُ فَمَا مَعْنَى قَوْلِهِ ص اعْمَلُوا فَکُلٌّ مُیَسَّرٌ لِمَا خُلِقَ لَهُ فَقَالَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ لِیَعْبُدُوهُ وَ لَمْ یَخْلُقْهُمْ لِیَعْصُوهُ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ- وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ فَیَسَّرَ کُلَّا لِمَا خُلِقَ لَهُ فَالْوَیْلُ لِمَنِ اسْتَحَبَّ الْعَمَى عَلَى الْهُدَى»؛[2]
راوی می‌گوید از امام موسای کاظم( علیه السلام ) پرسیدم، معناى سخن پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم ) چیست که فرمود: عمل کنید و بدانید هر فردی به سمت و سویی هدایت خواهد شد که برای آن آفریده شده است؟ حضرتشان پاسخ داد که خداى عز و جل، جن و انس را آفرید از براى آن‌که او را بپرستند، و ایشان را نیافرید براى آن‌که او را نافرمانى کنند، و این معناى قول خداى عز و جل است: نیافریدیم جن و آدمیان را مگر به جهت آن‌که مرا با اختیار خود و نه با اجبار بپرستند. پس هر یک را توفیق داده تا (از راهی) به سمت هدف خلقتشان گام بردارند. واى بر کسى که کورى ضلالت و گمراهى را بر راه راست برگزیند.
[1]. «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِیَعْبُدُونِ». ذاریات، 56.
[2]. شیخ صدوق، محمد بن علی‏، توحید، محقق، مصحح، حسینی، هاشم‏، ص 356، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ اول، 1398ق.

T