۰

اگر اهل بیت( علیه السلام )، «خُزّان العلم» هستند پس چرا دعای کمیل را حضرت خضر به امام علی( علیه السلام ) تعلیم فرمود؟

دعای کمیل در کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی و «اقبال الأعمال» سید بن طاوس آمده است.
کد خبر: ۲۰۷۷۱۸
۰۷:۳۵ - ۲۴ آذر ۱۳۹۸

شیعه نیوز:
پرسش
اگر اهل بیت( علیه السلام )، «خُزّان العلم» هستند پس چرا دعای کمیل را حضرت خضر به امام علی( علیه السلام ) تعلیم فرمود؟
پاسخ اجمالی
دعای کمیل در کتاب «مصباح المتهجد» شیخ طوسی[1] و «اقبال الأعمال» سید بن طاوس آمده است. سید بن طاوس(ره) در طلیعه بیان این دعا می‌گوید: در روایتی (غیر از روایت شیخ طوسی) دیدم که کمیل بن زیاد نخعی گفت: در مسجد بصره و در کنار امیر المؤمنین علی( علیه السلام ) نشسته بودم که حضرت در اعمال شب نیمه شعبان فرمود: «و در این شب دعای خضر را بخوانید»، بعد از آن‌که مردم متفرّق شدند؛ من به دنبال حضرت علی( علیه السلام ) در دل شب به راه افتادم که آن حضرت فرمود: «چه می‌خواهی ای کمیل؟» گفتم: دعای خضر! امام( علیه السلام ) فرمود: «بنشین؛ و چون این دعا را یاد گرفتی در هر شب جمعه بخوان یا در ماه و یا در سال حداقل یک بار بخوان... بنویس: اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِرَحْمَتِکَ الَّتِی‏...».[2]
در هر دو کتاب، صحبتی از این‌که این دعا را حضرت خضر به امیر المؤمنین( علیه السلام ) تعلیم داده است وجود ندارد؛ اما نسبت دادن این دعا به جناب خضر صحیح می‌باشد، گرچه از امام علی( علیه السلام ) نقل شده است؛ چون این دعا یکی از گنجینه‌های الهی بوده است که گویا تا زمان امام علی( علیه السلام ) مخفی بوده و توسط ایشان به مردم ارائه شده است که دارای مضامین بسیار بالایی است. پس اهل بیت( علیه السلام ) و امام علی( علیه السلام ) خُزّان علم الهی‌اند و توسط ایشان دعایی از دعاهای پیامبران و اولیای الهی که بر همه انسان‌ها مخفی مانده به عالم بشریّت عرضه شد و چه بسا اگر توسط ایشان حجاب از روی این دعا برداشته نمی‌شد، برای همیشه این دعا مخفی می‌ماند، و این نشانه اتصال علم اهل بیت( علیه السلام ) به علم لدنّی الهی است. از این‌رو، اطلاع داشتن و آگاه کردن دیگران به یکی از دعاهای پیامبران و اولیای الهی؛ نشانه‌ای از علم غیر بشری امام علی( علیه السلام ) است.

[1]. شیخ طوسی، محمد بن حسن، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 844، مؤسسه فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411ق.
[2]. سید ابن طاووس‏، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومى اصفهانى، جواد، ج 3، ص 331، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، 1376ش.

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: