مراقب سلامت شریک زندگی خود باشیم

به گزارش «شیعه نیوز»، این روزها با وجود پیشرفت چشمگیر علم پزشکی و ابزار پیشگیری از بیماری ها، شنیدن خبر شیوع برخی از بیماری ها لرزه بر اندام می اندازد و لزوم اطلاع رسانی درباره آن را دوچندان می کند؛ یکی از انواع این بیماری ها، شیوع عفونت هایی است که از طریق روابط جنسی منتقل می شوند.

آمارها و داده های پزشکی حکایت از این دارد که بیماری های مقاربتی متاسفانه روز به روز در حال افزایش بوده و به گفته پزشکان تمام افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، در معرض خطرات ناشی از این بیماری ها قرار دارند که بـرخـی از آنـها با درد، زخم و ترشحات زیاد همراه هستند امـا سـایر آنها بدون هیچ گونه نشانه ای بوده و برای مدت زمـان طـولانی بـه صورت نهفته باقی مانده و ممکن است سـهـوا بـه دیگران منتقل شوند.

یکی از انواع این بیماری ها، بیماری HPV است که از طریق تماس جنسی، هم در افراد دارای روابط جنسی نرمال و هم در هم جنس گرایان قابل انتقال است؛ این بیماری زمانی بغرنج تر جلوه می کند که بر اساس گزارش اخیر سازمان بهداشت جهانی، حدود ۴۷ درصد زنان ایرانی در حالی در معرض ابتلا به سرطان دهانه رحم قرار دارند که ۹۰ درصد از مبتلایان بر اثر آلودگی به ویروس HPV دچار سرطان دهانه رحم شده اند.

موضوعی که علی رئیسی معاون بهداشت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بر آن اذعان داشت و گفت: سرطان دهانه رحم اگر چه جزو ۱۰ سرطان اول در کشور نیست اما جزو سرطان های قابل پیشگیری با واکسن است به همین علت پیشگیری از این بیماری فوق العاده اهمیت دارد.

معاون وزیر بهداشت تاکید کرد: شیوع عفونت HPV در کشور ما در بین زنان به خصوص زنان در سن ازدواج رو به افزایش است و تقریبا حدود ۲ درصد شیوع این بیماری را در بین زنان داریم که البته در سنین مختلف فرق می کند.

برای شناخت این بیماری و اطلاع رسانی برای مراقبت بیشتر از شریک زندگی، خبرنگار حوزه زنان ایرنا به گفت و گو با فرشته سربازی متخصص زنان و عضو انجمن زنان و زایمان پرداخت. سربازی در این گفت و گو، با یادآوری این موضوع که علت ابتلا به زگیل تناسلی و بعضی از انواع سرطان ها، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است که بیشتر از صد نوع مختلف دارد، گفت: مهمترین ویروس هایی که عامل زگیل تناسلی هستند، ویروس های ۶ و ۱۱ و عامل اصلی سرطان دهانه رحم ویروس های تیپ ۱۶ و ۱۸ هستند.

وی با عنوان این مطلب که انواعی از HPV که عامل زگیل تناسلی هستند موجب سرطان نمی‌شوند، خاطرنشان کرد: اکثر افرادی که آلوده به ویروس هستند علامت قابل مشاهده ندارند؛ بنابراین بسیاری از افراد آلوده به ویروس از بیماری خود مطلع نیستند اما می توانند ویروس را منتقل کنند.

متخصص زنان تاکید کرد: درمان زگیل تناسلی شانس انتقال بیماری را کاهش نمی دهد. بنابراین همه افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، در صورت آلوده بودن به ویروس امکان انتقال بیماری را دارند و این موضوع فقط شامل کسانی که زگیل قابل مشاهده دارند، نمی شود. زگیل ها ممکن است هفته ها تا یک سال و حتی بیشتر بعد از تماس با ویروس ظاهر شوند. به همین دلیل نمی توان تعیین کرد که چه زمانی یا چگونه بیمار مبتلا شده است.

علائم زگیل تناسلی چیست؟

سربازی با اشاره به این که زگیل ها در اطراف اندام تناسلی مشاهده می شوند و به رنگ پوست یا صورتی هستند، گفت: ممکن است سطحی صاف یا زبر داشته باشند و در مواردی ممکن است خارش، سوزش یا درد ایجاد کند.

وی، تشخیص آن را اینگونه توضیح داد: زگیل تناسلی در معاینه تشخیص داده می شود، در موارد کمی که شک به تشخیص وجود دارد می توان از نمونه برداری (برداشتن تکه کوچکی از بافت برای آزمایش) استفاده کرد.

این متخصص زنان درباره درمان این زگیل یادآور شد: روش های درمانی متعدد دارویی و غیردارویی وجود دارد. حتی در صورت درمان نیز امکان عود زگیل طی چند هفته یا چند ماه وجود دارد. چرا که بهبودی زگیل ها به معنی رها شدن از ویروس عامل آن (HPV) نیست.

وی با اشاره به این که بهترین روش درمان بستگی به تعداد زگیل، محل آنها و ترجیح بیمار یا پزشک دارد، تصریح کرد: درمان های دارویی شامل کرم یا محلول هایی است که بیمار یا پزشک روی زگیل قرار می دهند. این درمان ها یک یا چند بار در هفته برای چند هفته (تا زمان رفع زگیل) ادامه می یابند.

سربازی افزود: درمان های جراحی شامل برداشتن زگیل و تخریب آن توسط فریز یا سوزاندن انجام می شود. کرایوتراپی یا فریز و الکتروکوتر یا سوزاندن در مطب انجام می شود، نیاز به بی حسی ندارد و در حاملگی نیز قابل انجام است. لیزر درمانی در مواردی که مقدار زگیل ها زیاد است و منطقه وسیعی را در برگرفته توصیه می شود، در این مورد هم بی حسی موضعی توصیه می شود.

سرطان های مرتبط با انواع HPV پرخطر

سربازی، در بخشی دیگر از این گفت و گو، با بیان این که ابتلا به ویروس های نوع پرخطر می تواند موجب سرطان دهانه رحم یا واژن در زنان و سرطان آلت تناسلی در مردان شود، گفت: آلودگی به این ویروس در ناحیه مقعد می تواند عامل سرطان مقعد و آلودگی در ناحیه دهان و گلو ممکن است منجر به سرطان دهان و گلو در هر دو جنس باشد. معمولاً ابتلا به سرطان سال‌ها بعد از آلودگی به ویروس رخ می‌دهد.

وی خاطرنشان کرد: ابتلا به زگیل تناسلی به معنی ابتلا به سرطان نیست ولی بیمار باید از نظر آلودگی به انواعی از ویروس که عامل سرطان دهانه رحم است و همچنین تست سرطان دهانه رحم بررسی شود. این بررسی می‌تواند شامل تست HPV و پاپ اسمیر باشد. توصیه می‌شود همه خانم ها از ۲۱ سالگی تست پاپ اسمیر را بطور منظم انجام دهند.

به گفته سربازی، آزمایش دقیقی برای بررسی وجود عفونت HPV در آقایان وجود ندارد، همچنین آلودگی به HPV در دهان و گلو قابل آزمایش نیست.

عضو انجمن زنان و زایمان روش های پیشگیری از HPV را واکسیناسیون و کنترل تماس های جنسی عنوان کرد و توضیح داد: دو نوع واکسن ۴ ظرفیتی (گارداسیل) و ۹ ظرفیتی (گارداسیل ۹) برای پیشگیری از ابتلا به این ویروس در دسترس است و در کشور ما نوع ۴ ظرفیتی در دسترس است.

سربازی افزود: واکسن گارداسیل از ابتلا به ویروس های نوع ۶، ۱۱، ۱۶و ۱۸ پیشگیری می کند. واکسن گارداسیل ۹، پنج ویروس پرخطر دیگر را نیز تحت پوشش قرار می دهد. این واکسن ها از احتمال ابتلا به اکثر موارد زگیل تناسلی که به علت ویروس های نوع ۶ و ۱۱ ایجاد می شوند و سرطان دهانه رحم که در اثر ویروس های ۱۶ و ۱۸ ایجاد می شوند پیشگیری می کند.

وی افزود: عدم رابطه جنسی با افرادی که مبتلا به زگیل تناسلی یا HPV پرخطر هستند، خطر آلودگی با HPV را کاهش می دهد. هرچند در عمل چنین کاری مشکل است چرا که افراد زیادی به HPV مبتلا هستند و اغلب آنها علامت و یا زگیل های قابل مشاهده ندارند. کاندوم نمی تواند در مقابل زگیل تناسلی و انواع پرخطر HPV بطور کامل محافظت ایجاد کند اما در مقابل سایر بیماری های مقاربتی مثل ایدز و هپاتیت ایمنی ایجاد می کند.