آیا امام علی( علیه السلام ) از روزگار شکوه می‌کند که او را هم‌سنگ معاویه قرار داده است؟

شیعه نیوز:
پرسش
از امیرالمؤمنین علی( علیه السلام ) نقل شده: «الدّهر أنزلنی ثمّ أنزلنی حتّى قیل معاویة و على». اینجانب هر چه این عبارت را جست‌وجو کردم آن‌را در هیچ منبع روایی یا تاریخی نیافتم. اگر این جمله یا مضمون آن حقیقتاً از حضرت علی( علیه السلام ) است، لطفاً مصدرش را مرقوم فرمایید.
پاسخ اجمالی
در این زمینه روایاتی وجود دارد:
الف. ابن ابی الحدید از امام علی( علیه السلام ) نقل می‌کند:
«در زمان رسول خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) جزئی از ایشان محسوب می‌شدم. مردم هم‌چنانکه در افق آسمان به ستارگان نگاه می‌کنند به من نگاه می‌کردند. سپس روزگار از من چشم پوشاند و مرا هم‌سنگ این و آن قرار داد و بعد از آن نیز هم‌ردیف پنج نفر دیگر- در شورا - قرار داد که بالاترینشان عثمان بود. گفتم عجب بد شد، روزگار به این هم بسنده نکرد تا این‌که مرا تنزّل داد و قرین افرادی چون معاویه و عمرو عاص قرار داد».[1]
ب. در کتاب «حدیقة الشیعة» منسوب به «مقدس اردبیلی» نیز روایتی با این متن وجود دارد: «الدهر انزلنى ثم انزلنى ثم انزلنى حتى قیل معاویة و على!؟»؛ روزگار، مرتبه مرا پایین آورد، پایین آورد، پایین آورد به حدى که مرا با معاویه برابر گردانید.[2]

[1]. ابن‏ أبی ‏الحدید، شرح ‏نهج ‏البلاغة، ج 20 ، ص 326، قم، نشر کتابخانه عمومى آیة الله مرعشى نجفى، چاپ اول، 1337ش.
[2]. مقدس اردبیلی، احمد، حدیقة الشیعة، ج ‏1، ص 208، قم، انتشارات انصاریان‏، چاپ سوم، 1383ش‏.‏

T