امام حسین( علیه السلام ) به کدام یک از یارانشان دستور داد که سپری برای آن‌حضرت باشد، تا ایشان در صحنه نبرد، نمازشان را بخوانند؟

شیعه نیوز:
پرسش
کدام یک از یاران امام حسین( علیه السلام ) هنگام نماز جلوی ایشان به عنوان سپر ایستادند تا آسیبی به ایشان نرسد؟
پاسخ اجمالی
چون نبرد روز عاشورا میان لشگر یزید با امام حسین( علیه السلام ) و یارانش به درازا کشید، و وقت نماز ظهر فرار رسید، یکی از یاران به امام( علیه السلام ) گفت: وقت نماز است! امام فرمود: «نماز را یاد آوردى، خدا تو را از نمازگزارانى که در یاد اویند قرار دهد، آرى! اینک اوّل وقت نماز است». سپس فرمود: «بخواهید از ما دست بر دارند تا نماز گزاریم».[1]
حال با توجه به این موضوع باید گفت؛ چند نوع گزارش در ارتباط با چگونگی خواندن نماز خوف[2] توسط امام حسین( علیه السلام ) وجود دارد:
1. بر اساس گزارش اول، امام حسین( علیه السلام ) با یارانش نماز خوف خواندند و سعید بن عبد الله حنفی به صورت داوطلبانه - و بدون این‌که امام به او دستوری داده باشند - جلوی حضرت ایستاد و دشمن او را از سمت راست و چپ مورد هجوم تیرهای خود قرار می‌داد که سرانجام در همان‌جا به شهادت رسید.[3]
2. طبق گزارش دوم، چون وقت نماز رسید، سید الشهداء( علیه السلام ) به زهیر بن قین و سعید بن عبد الله حنفی دستور داد تا با نیمی از سپاه در روبروی حضرت به نبرد بپردازند، تا امام با نیمی دیگر از همراهانشان، نمازشان را بپا دارند. در این گزارش سخنی از چگونگی شهادت زهیر نیامده، و نقل کرده‌اند که زهیر در این جریان زنده ماند و بعد از مدتی در میدان نبرد به شهادت رسید.[4] در این گزارش نیز، امام برای حفاظت شخصی این دستور را ندادند، بلکه بر اساس توصیه آیه 102 سوره نساء در مورد نماز خوف عمل فرمودند.
3 . گزارش ضعیفی نیز وجود دارد که امام به صورت فرادا و با اشاره، نماز خوف را خواندند.[5]
به هر حال و بر اساس تمام گزارش‌ها، امام حسین( علیه السلام ) به هیچ کدام از یارانشان دستور ندادند تا برای حفاظت از شخص ایشان، خود را آماج تیرهای دشمن قرار دهند.


[1]. ر. ک: «علم امام حسین ( علیه السلام ) در عاشورا و یادآوری نماز»، 100774؛ «مؤذن امام حسین( علیه السلام ) در کربلا و روز عاشورا»، 30295.
[2]. ر. ک: «تشریع و چگونگی انجام نماز خوف»، 29556.
[3]. ابو مخنف کوفی، لوط بن یحیی، وقعة الطف، محقق، مصحح، یوسفی غروی، محمد هادی‏، ص 232، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ سوم، 1417ق؛ مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 21، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.
[4]. «زندگی نامه زهیر بن قین»، 70667.
[5]. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 45، ص 21، بیروت، مؤسسة الطبع و النشر، چاپ اول، 1410ق.
آیات مرتبط

سوره النساء (102) : وَإِذَا كُنْتَ فِيهِمْ فَأَقَمْتَ لَهُمُ الصَّلَاةَ فَلْتَقُمْ طَائِفَةٌ مِنْهُمْ مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا أَسْلِحَتَهُمْ فَإِذَا سَجَدُوا فَلْيَكُونُوا مِنْ وَرَائِكُمْ وَلْتَأْتِ طَائِفَةٌ أُخْرَىٰ لَمْ يُصَلُّوا فَلْيُصَلُّوا مَعَكَ وَلْيَأْخُذُوا حِذْرَهُمْ وَأَسْلِحَتَهُمْ ۗ وَدَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ تَغْفُلُونَ عَنْ أَسْلِحَتِكُمْ وَأَمْتِعَتِكُمْ فَيَمِيلُونَ عَلَيْكُمْ مَيْلَةً وَاحِدَةً ۚ وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ إِنْ كَانَ بِكُمْ أَذًى مِنْ مَطَرٍ أَوْ كُنْتُمْ مَرْضَىٰ أَنْ تَضَعُوا أَسْلِحَتَكُمْ ۖ وَخُذُوا حِذْرَكُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ أَعَدَّ لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا

T