۰

سوره هود آیه 17

این آیه در شأن عصمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است ، اما خداوند برای معرفی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و دلیل راستگو بودنشان دو تعبیر به کار برده است .در تعبیر اول سخن از کسی است که از جانب خدایش بر دلیلی روشن و استوار است و در تعبیر دوم شاهدی برای او مطرح می شود .
کد خبر: ۲۰۴۱۹۹
۱۰:۴۰ - ۰۲ آذر ۱۳۹۸

شیعه نیوز:

" أَفَمَن کَانَ عَلَيٰ بَيّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ‏ي وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَ مِن قَبْلِهِ ي کِتٰبُ مُوسَیٰ إمَامًا وَ رَحْمَةً . . . "

آيا کسي که از جانب پروردگارش دلیل روشنی [ مانند قرآن ] دارد و گواهی [ صادق ] از او در پی ( به دنبال ) اوست و پیش از او کتاب موسی [ تورات ] پیشوا و مایه رحمت بوده است [ دروغ می‏بافد ] ؟

( سوره هود / 17 )

این آیه در شأن عصمت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم است ، اما خداوند برای معرفی پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و دلیل راستگو بودنشان دو تعبیر به کار برده است . در تعبیر اول سخن از کسی است که از جانب خدایش بر دلیلی روشن و استوار است و در تعبیر دوم شاهدی برای او مطرح می شود .

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می فرمایند :

" مراد از " کسي که از جانب پروردگارش دلیل روشنی [ مانند قرآن ] دارد " ، منم و مراد از " گواهی [ صادق ] از او " علی علیه السلام است . " [ 1 ]

امام علي ‏عليه السلام نیز می فرمایند :

" مراد از " کسي که از جانب پروردگارش دلیل روشنی [ مانند قرآن ] دارد " ، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم است و مراد از " گواهی [ صادق ] از او " منم . " [ 2 ]

از زادان نقل شده است که :

" از [ حضرت ] علي ‏عليه السلام شنيدم که می فرمود :

" سوگند به آن که دانه را شکافت و موجودات زنده را آفريد ، اگر مَسندي براي من نهاده شود ، در بين توراتيان به توراتشان و در بين انجيليان به انجيلشان و در بين زبوريان به زبورشان و در بين قرآنيان به قرآنشان داوری می کنم . سوگند به آن که جانم در دست اوست ، هيچ قريشیِ سر تراشيده‏ ای نيست [ 3 ] ، جز آن که آيه ‏ای را که او را به سوی بهشت ميی راند يا به دوزخ مي‏کشاند ، مي‏دانم . "

مردي گفت : اي امير مؤمنان ! آيه‏اي که درباره تو نازل شده ، چيست ؟

فرمود :

" آيه ی " أَفَمَن کَانَ عَلَيٰ بَيّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ‏ي وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَ مِن قَبْلِهِ ي کِتٰبُ مُوسَیٰ إمَامًا وَ رَحْمَة . . . " . پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم " حجّت روشن او " است و من " شاهدی از او " هستم . " [ 4 ] "

در تفسير فرات - به نقل از زيد بن سلام جُعفي - آمده است :

" بر امام باقر عليه السلام وارد شدم و گفتم : خدا خيرت دهد ! خيثمه از تو درباره سخن خدا " أَفَمَن کَانَ عَلَيٰ بَيّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ‏ي وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَ مِن قَبْلِهِ ي کِتٰبُ مُوسَیٰ إمَامًا وَ رَحْمَة . . . " ، نقلي کرد . او به من گفت که شما گفته‏ايد :

" پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم ، بر حجّتی روشن از جانب پروردگارش است و علی ‏عليه السلام بعد از او ، پيرو او و شاهدی از اوست و اين آيه ، درباره وی نازل شده است . "

امام باقر عليه السلام فرمود:

" سوگند به خدا ، خيثمه درست گفته است و من همين‏گونه به وی گفته‏ام . " [ 5 ] "

به نقل از احمد بن عمر حلّال :

" از ابو الحسن‏ عليه السلام ( امام کاظم يا امام رضا عليهما السلام ) درباره سخن خداي عزوجل : " أَفَمَن کَانَ عَلَيٰ بَيّنَةٍ مِّن رَّبِّهِ‏ي وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ وَ مِن قَبْلِهِ ي کِتٰبُ مُوسَیٰ إمَامًا وَ رَحْمَة . . . " ، پرسيدم . فرمود :

" امير مؤمنان - که درود خدا بر او باد - شاهد بر پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم و پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بر حجّت روشن از جانب پروردگارش است . " " [ 6 ]

حال این سوال مطرح است که این تعبیر در شان امیرالمومنین آیا در نظر عامه حامل فضیلتی است ؟

فخر رازی در تفسير سخن خدا در آنجا که آورده است : " وَ يَتْلُوهُ شَاهِدٌ مِّنْهُ " این گونه بیان می کند که :

" قول سوم یعنی اين‏ که مراد علی بن ابی طالب ‏عليه السلام ، است ارجح و معنای آن اين است که او در پی آن حجّت روشن است و " از او " ، يعنی اين شاهد از محمّد صلی الله علیه و آله و سلم و جزئی از اوست ، مقصود از اين تعبير ، شرافت‏دهی به اين گواه است که وی ، جزئی از محمّد صلی الله علیه و آله و سلم است . " [ 7 ]

1 . الدرّ المنثور : جلد 4 صفحه 410 ، کنز العمّال : جلد 2 صفحه 4440 - 4390 / مانند آن در : شواهد التنزيل :جلد صفحه 382 - 365 . ينابيع المودّة : جلد 3 صفحه 366 / دعائم الإسلام جلد 1 صفحه 91 .

2 . تاريخ دمشق ( ترجمة الامام عليّ ‏عليه السلام ) ، تحقيق : محمّد باقر المحمودی جلد 3 صفحه 421.

3 . اصطلاح " جرت عليه المواسی : هر آن که تيغ سلماني بر سرش خورده است "، در واقع يک ضرب المثل است و يکی از دو احتمال ذیل در منشأ پيدايش آن به نظر مي‏رسد : يا از مراسم عبادی تقصير و حلق در ايّام حج برگرفته شده است و يا از مراسم " عقيقه " براي فرزندان که در بين عرب سابقه ديرينه‏ای داشته است . البته احتمال دوم ، قوی ‏تر است . در هر صورت ، مفهوم از آن در اين جا ، عموم و هر فردی است .

4 . تذکرة الخواصّ : جلد 16 ، تفسير الحبری : جلد 36 صفحه 277 ، تفسير فرات :صفحه 239 - 188. / مانند آن در : مناقب علی بن أب طالب :صفحه 318 - 270 . / تفسير الطبری : جلد 7 جزء 12 صفحه 15 .

5 . تفسير فرات :صفحه 246 - 191 . / مانند آن در : تفسير العياشی : جلد 2 صفحه 142 ، بحار الأنوار : جلد 35 صفحه 388 .

6 . الکافی : جلد 1 صفحه 190 .

7 . تفسير الفخر الرازی : جلد 17 صفحه 290 .

 

 

 

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: