آیه 40 سوره مبارکه نبأ به کدام یک از نام‌های قیامت اشاره دارد؟

شیعه نیوز:
پاسخ اجمالی
قرآن کریم در ارتباط با قیامت و تجسم اعمال آدم، و جزا دیدن انسان در برابر اعمال خویش، می‌‌فرماید قیامت روزى است که انسان منتظر دیدن جزاى اعمالى است که در زندگى دنیا انجام داده، و از پیش فرستاده است. کافر به جهت سختی آن روز، آرزو مى‌‏کند اى کاش خاکى بود، فاقد شعور و اراده، و در نتیجه آنچه را انجام داده، مرتکب نشده بود، و جزا داده نمى‌‏شد: «إِنَّا أَنْذَرْناکُمْ عَذاباً قَریباً یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ وَ یَقُولُ الْکافِرُ یا لَیْتَنی‏ کُنْتُ تُرابا»؛[1] و ما شما را از عذاب نزدیکى بیم دادیم! این عذاب در روزى خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دست‌هاى خود فرستاده مى‌‏بیند، و کافر مى‌‏گوید: اى کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمى‌‏شدم)!
این آیه هم‌زمان می‌تواند به نام‌های مختلف قیامت اشاره داشته باشد. به عنوان مثال:
1. از آن‌جا که در آن روز گروه عظیمى به دلیل عملکرد بد خود در دنیا، غرق حسرت و اندوه می‌شوند. کافران وقتی اعمال زشت خود را مشاهده می‌کنند، دچار حسرت می‌شوند، از این‌رو «یوم الحسرة» نامیده می‌شود.
2. در آن روزى که انسان نتیجه اعمالش را می‌بیند: یَوْمَ یَنْظُرُ الْمَرْءُ ما قَدَّمَتْ یَداهُ، «غابن» (برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته مى‌‏شوند، روزى که روشن مى‌‏شود چه کسانى در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و زیان و خسران شده‌‏اند، «یوم التغابن» می‌باشد.
3. از آن جهت که در آن روز انسان از اعمال و عقاید خلاف خود نادم و پشیمان مى‏گردد؛ و می‌گوید ای کاش خاک بودم، پشیمانى که نتیجه‏اى برای شخص ندارد، «یوم الندامة» می‌باشد.
4. و به دلیل آن‌که اعمال و عقاید انسان در آن روز آشکار و برملا می‌شود، می‌تواند اشاره به «یوم تبلی السرائر» داشته باشد.

[1]. نبأ، 40.

T