چرا امام باقر ( علیه السلام ) در سخنی از عباس و عقیل به عنوان طلقاء یاد کرده است؟

شیعه نیوز: واژۀ "طلقا" یا "آزاد شدگان" برگرفته از عبارتی است که پیامبر گرامی اسلام ( صلی الله علیه و آله و سلم ) هنگام فتح مکه خطاب به ساکنان آن که از روی میل یا اکراه تظاهر به اسلام می­کردند، بیان فرمودند.

به عبارت دیگر؛ چون مکه با استفاده از نیروی نظامی به تصرف مسلمانان درآمد، اهالی آن که سال ها در حال جنگ با پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) بودند، بسان اسیرانی قلمداد می ­شدند که تصمیم ­گیری در مورد آنها در اختیار آن حضرت بود که با دستور "اذهبوا فأنتم الطلقاء" فرمان آزادی آنها امضا شد.[1]

از طرفی؛ چون عباس و عقیل از افرادی بودند که علی رغم علاقه ­ای که به پیامبر اسلام داشتند، پا را از شهر مکه فرا نگذاشته و چون دیگر مسلمانان به مدینه مهاجرت نکردند و یا دست کم در خود شهر مکه نیز اسلام خویش را قبل از فتح آن توسط سپاه پیامبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) علنی نکرده بودند، امام باقر ( علیه السلام ) در این روایت، عباس و عقیل را در مقایسه با دو شهید بزرگوار اسلام از بنی هاشم (حمزه و جعفر طیار) مانند آزاد شدگانی به شمار آورده است که مشمول عفو پیامبر شده اند.[2]

[1] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 3، ص 512، ح 2، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365ش.

[2] همان، ج 8، ص 189، ح 216.

T