جامعه تفاله از نگاه آيت الله جوادي آملي

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از مرکز خبر حوزه، معظم له امروز در ديدارمديران ونويسندگان مركز اسناد و تحقيقات دفاع مقدس سپاه با بيان اين كه سيره نويسي و روايتگري نوعي حمل و نقل جنگ است و سبقه علمي ندارد، اظهار داشتند: سيره نويسي يعني آنچه كه اتفاق افتاد و شخصي آن را مشاهده كند و بنويسد، اما علم آن است كه حوادث جنگ تحميلي را از يك سو و آنچه كه در ايران، خاورميانه و خاور دور و نزديك مي گذرد را درون كاوي، جمع بندي و تحليل كند؛ بنابراین در مسئله دفاع مقدس بايد بررسي و تحليل شود كه چه كسي دستور اين جنگ را ارائه داد و دليل اين دستور چه بوده است.

ایشان، جنگ عراق عليه جمهوري اسلامي را نوعي جنگ جهاني دانستند و افزودند: معناي جنگ جهاني اين نيست كه همه كشورها با همديگر بجنگند، در جنگ تحميلي همه كشورهاي قدرتمند جهان از طريق نيروي انساني، ادوات جنگي، تبليغات و... عليه جمهوري اسلامي بسيج شدند و راه كشورمان را بستند.

 آيت الله جوادي آملي تصريح كردند: در آن زمان فقط تعداد معدودي از كشورها از جمله سوريه، مراكش، ليبي و الجزاير، چشمشان به جمهوري اسلامي ايران بوده است.

ايشان با ذكر مثالي درهمين رابطه اظهار داشتند: كسي كه از طريق عكس تشخيص مي دهد روده بيمار ورم دارد، كار علمي نكرده است، اما طبيبي كه زمينه پيدايش اين ورم و راه علاج آن را تشخيص دهد كار علمي كرده است.

معظم له افزود: در گذشته سن و سابقه تحصيلي جوانان اجازه نمي داد كه مطالب مربوط به جنگ به صورت وسيعي ارائه شود، اما در حال حاضر چون سطح علمي و سن افراد جامعه بالا رفته است، توقع براي توجه به مباحث جنگ بيشتر شده است.

مفسر قرآن کریم، وابستگي ايران به اجانب را يكي از دلایل عدم پيشرفت در دوران گذشته عنوان كردهو افزودند: در وقايعي همچون جنگ جهاني اول، جنگ جهاني دوم و كودتاي ننگين 28 مرداد هر چه از ايران خواستند، تحويل آنها داده شد، اما در دفاع مقدس كه دستاوردهاي زيادي داشت، هر چه خواستيم گفتيم و هر چه مي خواستيم گرفتيم.

ايشان اظهار داشتند: در گذشته هميشه دست ما در برابر بيگانگان به نشانه تسليم بالا بود و برده آنها بوديم، هرچه آنها گفتند بايد اطاعت مي كرديم، اما در جنگ تحميلي و جريان 17 شهريور و امثال آنها با وجود اين كه شهداي زيادي تقديم كرديم، وابسته به بيگانگان نبوديم.

 آيت الله جوادي آملي در بخش ديگري ازسخنان خود به تشريح كودتاي ننگين 28 مرداد 1332 پرداختند و خاطرنشان كردند: در آن زمان مصدق با راهنمايي مرحوم آيت الله كاشاني مردم را روشن كردند كه نفت به عنوان سرمايه ملی توسط بيگانگان غارت مي شود، از اين رو ملت قيام كرد و شعار "مرگ بر شاه"  به عنوان شعار رسمي مردم تهران مطرح شد.

معظم له ادامه دادند: از صبح روز 28 مرداد كه مصدق و اعضاي هيئت دولت به زندان منتقل شدند، شعار مرگ بر شاه توسط مردم در تهران بيان مي شد، اما همين مردم در ساعت 2 بعدازظهر شعار "جاويد شاه" سر مي دادند، ولي وقتي دين در جامعه مطرح شد با اين كه تعدادي زيادي از مردم در روزهاي 16، 17 و 18 شهريور و ساير روزهاي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي به شهادت رسيدند، اما شعار "مرك بر شاه" ادامه داشت.

ایشان با تاكيد بر توجه به انديشه و انگيزه ديني مردم، اظهار داشتند: اين انديشه و انگيزه ديني بايد مثل گلاب معطر به تاريخ دفاع مقدس دميده شود.

حضرت آيت الله جوادي آملي با اشاره به تبعات سوء بي توجهي به اين دو مقوله مهم، تصريح كردند: اگر انديشه و انگيزه ديني در بخش نظر و عمل از جامعه گرفته شود، اين جامعه نوعي تفاله است و از آن جز تسليم در برابر بيگانگان كاري ساخته نيست.

ايشان، دفاع مقدس را به دو بخش جنگ داخلي و خارجي تقسيم كردند و در همين رابطه يادآور شدند: پس از پيروزي انقلاب اسلامي، ايران حدود دو سال درگير جنگ داخلي بود و در واقع دفاع مقدس را بايد دفاع 10 ساله دانست.

آيت الله جوادي آملي گفتند: انديشه و انگيزه ديني دو عنصر كليدي است كه هم انقلاب اسلامي را به پيروزي رساند و هم باعث پيروزي رزمندگان اسلام در جنگ تحميلي شد و اگر اين عناصر را از انقلاب اسلامي برداريم ، چيزي جز تفاله از آن باقي نمي ماند.

معظم له بر لزوم بررسي و تحليل دقيق و حساب شده جنگ تحميلي تاكيد كرده و افزودند: اگر ما تاريخ جنگ را ننويسيم، دشمنان به دلخواه خود اين تاريخ را مي نويسند؛ بنابرتاريخ نويسي جنگ بايد مستقل و حساب شده باشد و محتواي آن در دانشگاه ها تدريس شود، همچنین اين مطالب به صورت رقيق تر در مقاطع پائين تر تحصيلي از جمله دبيرستان، راهنمايي و دبستان ارائه شود.

براساس گزارش روابط عمومي بنياد بين المللي علوم وحياني اسراء، ايشان افزودند: ما موظفيم آثار همه افرادي كه مومن هستند و از اين دنيا رخت بربستند را احيا كنيم، ولي برخي از اين آثار ذهني است كه از سوي بعضي افراد بيان مي شود، اما مهم تر از آن، آثار شهيدان عيني است كه بايد به ذهني تبديل شود.