۵

بخشش گناهان با زیارت امام حسين (علیه السلام)

مرحوم ایت الله میرزا جواد تبریزی
کد خبر: ۱۶۶۶۶
۰۹:۱۷ - ۱۵ فروردين ۱۳۸۹

چگونه ممكن است با زيارت امام حسين‏عليه‏السلام و يا گريه بر مظلوميت آن امام‏عليه‏السلام خداوند متعال تمام گناهان ما را ببخشد؟

بسمه تعالى: سيّدالشهداء امام حسين‏عليه‏السلام هرچه داشت در راه خدا و خداوند متعال در مقابل آن همه ايثار كه بقاء دين و احياء سنّت رسول گرامى اسلام‏صلى الله وعليه وآله مرهون اوست به زائرين و عزاداران و گريه كنندگان بر سيّد الشهداء عنايتى فرموده است.

امام صادق‏عليه‏السلام به فضيل فرمود: »تَجْلِسُونَ وَتُحَدِّثُونَ؟ فَقالَ: نَعَمْ جُعِلْتُ فِداكَ، قالَ: إِنَّ تِلْكَ الْمَجالِسَ اُحِبُّها فَاَحْيُوا أَمْرَنا يا فُضَيْلُ، فَرَحِمَ اللَّهُ مَنْ اَحْيى أَمْرَنا يا فُضَيْلُ مَنْ ذَكَرَنا أَوْ ذُكِرْنا عِنْدَهُ فَخَرَجَ مِنْ عَيْنِهِ مِثْلُ جَناحِ الذُبابِ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ وَلَو كانَتْ أَكْثَرَ مِنْ زَبَدِ الْبَحْرِ؛ آيا مجالس عزا بر پا مى‏كنيد و از اهل بيت‏عليهم‏السلام و آنچه بر آنان گذشته است صحبت مى‏كنيد؟ فضيل گفت: آرى قربانت گردم، امام فرمود: اين گونه مجالس را دوست دارم پس امر ما را زنده گردانيد كه هركس امر ما را زنده كند مورد لطف و مرحمت خدا قرار مى‏گيرد. اى فضيل! هركس از ما ياد كند يا نزد او از ما ياد كنند و به اندازه بال مگسى اشك بريزد، خدا گناهانش را مى‏آمرزد اگر چه بيش از كف دريا باشد«.[1]


[1] »حدّثني محمّد بن الحسن بن الوليد، عن محمّد بن الحسن الصّفّار، عن الحسن بن موسى الخشّاب، عن بعض رجاله، عن أبي عبداللَّه‏عليه‏السلام قال: إنّ زائر الحسين جعل ذنوبه جسراً على باب داره ثمّ يعبّرها، كما يخلف أحدكم الجسر ورأ إذا عبر؛ محمّد بن الحسن بن الوليد، از محمّد بن حسن الصّفار، از حسن موسى الخشّاب، از برخى رجالش، از حضرت ابى عبداللَّه‏عليه‏السلام حضرت فرمودند:

زائر حسين‏عليه‏السلام گناهانش را پلى در درب خانه‏اش قرار داده كه از آن عبور مى‏كند همان طورى كه يكى از شما وقتى از پل عبور نموديد آن را عقب سر مى‏گذاريد.

يعنى زيارت سيّدالشهداءعليه‏السلام سبب مى‏شود كه گناهان محو و زائل گردند«.

»حدّثني محمّد بن جعفر الرزّاز، عن محمّد بن الحسين بن أبي الخطّاب، عن محمّد بن إسماعيل، عن صالح بن عقبة، عن بشير الدّهان، عن أبي عبداللَّه‏عليه‏السلام، قال: إنّ الرّجل ليخرج إلى قبر الحسين‏عليه‏السلام، فله إذا خرج من أهله بأوّل خطوة مغفرة من ذنوبه، ثمّ لم يزل يقدّس بكلّ خطوة حتّى يأتيه، فإذا أتاه ناجاه اللَّه عزّوجلّ فقال: عبدي سلني أُعطك، اُدعني أُجبك، اطلب منّي أُعطك، سلني حاجتك أقضيها لك، قال: وقال أبو عبداللَّه‏عليه‏السلام: وحقّ على اللَّه أن يعطي ما بذل؛ محمّدبن جعفر رزّاز، از محمّد بن الحسين بن الخطّاب، از محمّد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از بشير دهان، از ابى عبداللَّه‏عليه‏السلام، حضرت درباره كسى كه به زيارت قبر امام حسين‏عليه‏السلام مى‏رود فرمودند:

وى هنگامى كه از اهلش جدا مى‏شود به هر قدمى كه بر مى‏دارد گناهانش آمرزيده مى‏شود و سپس پيوسته به هر قدمى تقديس و تنزيه شده تا به قبر مطهر مى‏رسد وقتى به آنجا رسيد خداوند متعال او را خوانده و مى‏فرمايد:

بنده من از من سؤال كن تا به تو اعطاء كنم، من را بخوان تا اجابتت نمايم، از من طلب نما تا به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برآورده نمايم.

راوى گفت:

امام‏عليه‏السلام فرمودند:

و حق است بر خدا كه آنچه بذل نموده را اعطا فرمايد«.

»وعنه بهذا الإسناد عن صالح بن عقبة، عن الحارث بن المغيرة، عن أبي عبداللَّه‏عليه‏السلام قال: إنّ للَّه ملائكة موكّلين بقبر الحسين‏عليه‏السلام فإذا همّ الرّجل بزيارته أعطاهم اللَّه ذنوبه، فإذا خطا محوها، ثمّ إذا خطا ضاعفوا حسناته، فما تزال حسناته تضاعف حتّى توجب له الجنّة، ثمّ اكتنفوه وقدّسوه وينادون ملائكة السّماء أن قدّسوا زوّار حبيب حبيب اللَّه، فإذا اغتسلوا ناداهم محمّدصلى الله وعليه وآله: يا وفد اللَّه أبشروا بمرافقتي في الجنّة، ثمّ ناداهم أميرالمؤمنين‏عليه‏السلام: أنا ضامن لقضاء حوائجكم ودفع البلاء عنكم في الدّنيا والآخرة، ثمّ اكتنفوهم عن أيمانهم وعن شمائلهم حتّى ينصرفوا إلى أهاليهم؛ و از محمّد بن الحسين بن ابى الخطّاب، از صالح بن عقبه، از حارث بن مغيره، از حضرت ابى عبداللَّه‏عليه‏السلام حضرت فرمودند:

خداوند متعال فرشتگانى دارد كه موكّل قبر مطهر حضرت حسين بن على‏عليهماالسلام مى‏باشند، هنگامى كه شخص قصد زيارت آن حضرت را مى‏نمايد خداوند گناهان او را به اين فرشتگان اعطا نموده و در اختيار آن‏ها مى‏گذارد وقتى وى قدم گذارد فرشتگان گناهان را محو مى‏كنند سپس وقتى قدم بعدى را برداشت حسنات او را مضاعف مى‏نمايند و پيوسته حسنات او را مضاعف كرده تا جائى كه بهشت را براى وى واجب مى‏گردانند سپس اطرافش را گرفته و تقديس و تنزيهش مى‏نمايند و سپس فرشتگان آسمان را ندا مى‏دهند كه زوار حبيب حبيب خدا را تقديس و تنزيه نمائيد و وقتى زوار غسل زيارت نمودند حضرت محمدصلى الله وعليه وآله ايشان را ندا داده و مى‏فرمايد:

اى مسافرين خدا بشارت باد شما را كه با من در بهشت همراه خواهيد بود.

سپس اميرالمؤمنين‏عليه‏السلام ايشان را ندا داده و مى‏فرمايد:

من ضامنم كه حوائج شما را برآورده و در دنيا و آخرت بلا و محنت را از شما دور نمايم.

پس از آن فرشتگان دور ايشان حلقه زده و از راست و چپ آنان را در بر گرفته تا به اهل و خويشاوندان خود باز گردند«.

»حدّثني أبي رحمه اللَّه، عن سعد بن عبداللَّه، عن أبي عبداللَّه الجامورانيّ الرّازيّ، عن الحسن بن عليّ بن أبي حمزة، عن الحسن بن محمّد بن عبد الكريم، عن المفضّل بن عمر، عن جابر الجعفيّ، قال: قال أبو عبداللَّه‏عليه‏السلام في حديث طويل: فإذا انقلبت من عند قبر الحسين‏عليه‏السلام ناداك منادٍ لو سمعت مقالته لأقمت عمرك عند قبر الحسين‏عليه‏السلام، وهو يقول: طوبى لك أيّها العبد قد غنمت وسلمت قد غُفر لك ما سلف فاستأنف العمل – وذكر الحديث بطوله؛ پدرم، از سعد بن عبداللَّه، از عبداللَّه الجامورانى رازى، از حسن بن على بن ابى حمزه، از حسن بن محمّد بن عبدالكريم، از مفضّل بن عمر، از جابر جعفى، وى مى‏گويد:

حضرت ابو عبداللَّه‏عليه‏السلام در ضمن حديث طولانى فرمود:

هنگامى كه از نزد قبر مطهر حضرت ابا عبداللَّه الحسين‏عليه‏السلام برگشتى منادى تو را مى‏خواند كه اگر صدا و گفتارش را مى‏شنيدى تمام عمر خود را حاضر بودى نزد قبر مطهر صرف و طى نمائى.

منادى مى‏گويد: اى بنده خوشا به حال تو، همانا غنيمت بردى و سالم برگشتى، تمام گناهان گذشته ات پاك گرديد پس از ابتدا عمل نما…«.

»حدّثني أبو العبّاس الرزّاز، قال: حدّثنا محمّد بن الحسين ابن أبي الخطّاب، عن محمّدبن إسماعيل، عن الخيبريّ، عن الحسين بن محمّد القمّيّ، قال: قال أبو الحسن موسى‏عليه‏السلام: أدنى ما يثاب به زائر الحسين‏عليه‏السلام بشاطي‏ء الفرات إذا عرف حقّه وحرمته وولايته أن يغفر له ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر؛ ابوالعبّاس رزّاز مى‏گويد: محمّد بن الحسين بن أبى الخطّاب، از محمّد بن اسماعيل، از خيبرى، از حسين ابن محمّد القمّى، وى مى‏گويد: حضرت ابوالحسن موسى‏عليه‏السلام فرمودند:

كمترين ثواب و اجر به كسى كه حضرت امام حسين‏عليه‏السلام را در كنار فرات زيارت مى‏كند مشروط به اينكه حق و حرمت و ولايت آن جناب را بشناسد مى‏دهند اين است كه گناهان گذشته و آينده‏اش را مى‏آمرزند«.

»حدّثني أبي‏رحمة الله، عن الحسين بن الحسن بن اُبان، عن محمّد بن أورمة، عن زكريّا المؤمن أبي عبداللَّه، عن عبداللَّه بن يحيى الكاهليّ، عن أبي عبداللَّه‏عليه‏السلام، قال: من أراد أن يكون في كرامة اللَّه يوم القيامة وفي شفاعة محمّدصلى الله وعليه وآله، فليكن للحسين زائراً ينال من اللَّه أفضل الكرامة وحسن الثّواب، ولا يسأله عن ذنب عمله في حياة الدّنيا، ولو كانت ذنوبه عدد رملٍ عالج وجبال تهامة وزبد البحر، إنّ الحسين[بن على]عليهماالسلام قتل مظلوماً مضطهداً نفسه عطشاناً هو وأهل بيته وأصحابه؛ پدرم، از حسين بن الحسن بن أبان، از محمّد بن اورمه، از زكريّا المؤمن ابى عبداللَّه، از عبداللَّه بن يحيى الكاهلى، از حضرت ابى عبداللَّه‏عليه‏السلام، حضرت فرمودند:

كسى كه مى‏خواهد روز قيامت در كرامت خداوند متعال باشد و شفاعت حضرت محمدصلى الله وعليه وآله شاملش گردد پس بايد حسين‏عليه‏السلام را زيارت كند چه آنكه بالاترين كرامت حق تعالى به وى رسيده و ثواب و اجر نيك به او داده مى‏شود و از گناهانى كه در زندگانى دنيا مرتكب شده وى را مورد سؤال و بازخواست قرار نمى‏دهند اگر چه گناهانش به تعداد ريگ‏هاى بيابان و به بزرگى كوه‏هاى تهامه و به مقدار روى درياها باشد، حسين بن على‏عليهماالسلام در حالى كشته شد كه:

اوّلاً: مظلوم بود.

ثانياً: نفس و جسمش مقهور و مورد ستم قرار گرفته بود.

ثالثاً: خود و اهل بيت و اصحابش تشنه بودند«.

»حدّثني أبي‏رحمة الله، عن سعد بن عبداللَّه، عن أحمد بن محمّد بن عيسى، عن محمّد بن خالد البرقيّ، عن القاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، عن جدّه الحسن بن راشد، عن أبي إبراهيم‏عليه‏السلام، قال: من خرج من بيته يريد زيارة قبر أبي عبداللَّه الحسين بن علي‏عليهماالسلام وكّل اللَّه به ملكاً فوضع أصبعه في قفاه، فلم يزل يكتب ما يخرج من فيه حتّى يرد الحائر، فإذا خرج من باب الحائر وضع كفّه وسط ظهره ثمّ قال له: أمّا ما مضى فقد غفر لك فأستأنف العمل.

وبهذا الإسناد، عن الحسن بن راشد، عن إبراهيم بن أبي البلاد باسناده مثله؛ پدرم، از سعد بن عبداللَّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از محمّد ابن خالد برقى، از قاسم بن يحيى بن الحسن بن راشد، از جدّش حسن بن راشد، از حضرت ابى ابراهيم‏عليه‏السلام، آن حضرت فرمودند:

كسى كه از خانه‏اش خارج شده و قصدش زيارت قبر مطهر حضرت ابا عبداللَّه الحسين بن على‏عليهماالسلام باشد خداوند متعال فرشته‏اى را بر او مى‏گمارد پس آن فرشته انگشتش را در پشت او قرار داده و پيوسته آن چه از دهان اين شخص خارج مى‏شود مى‏نويسد تا به حائر وارد گردد و وقتى از درب حائر خارج شد كف دستش را وسط پشتش نهاده سپس به او مى‏گويد:

آنچه گذشت تمام مورد غفران و آمرزش واقع شد اينك از ابتداء به عمل بپرداز و با همين اسناد، از حسن بن راشد، از ابراهيم بن ابى البلاد به أسنادش حديثى مثل همين حديث را نقل نموده«.

»حدّثني محمّد بن عبد اللَّه بن جعفر الحميريّ، عن أبيه، عن عليّ بن محمّد بن سالم، عن محمّد بن خالد، عن عبداللَّه بن حمّاد الأنصاريّ، عن عبداللَّه بن عبد الرّحمان الأصمّ، عن عبداللَّه بن مسكان، قال: شهدت أبا عبداللَّه‏عليه‏السلام وقد أتاه قوم من أهل خراسان فسألوه، عن إتيان قبر الحسين‏عليه‏السلام وما فيه من الفضل. قال: حدّثني أبي، عن جدّي أنّه كان يقول: من زاره يريد به وجه اللَّه أخرجه اللَّه من ذنوبه كمولود ولدته أمّه، وشيّعته الملائكة في مسيره، فرفرفت على رأسه قد صفّوا بأجنحتهم عليه حتّى يرجع إلى أهله، وسألت الملائكة المغفرة له من ربّه وغشيّته الرّحمة من أعنان السّماء، ونادته الملائكة: طبت وطاب من زرت، وحفظ في أهله؛ محمّد بن عبداللَّه بن جعفر حميرىّ، از پدرش، از على بن محمّد بن سالم، از محمّد بن خالد، از عبداللَّه بن حمّاد انصارى، از عبداللَّه بن عبدالرّحمن أصمّ، از عبداللَّه بن مسكان، وى مى‏گويد:

حضور مبارك حضرت ابا عبداللَّه‏عليه‏السلام رسيدم در حالى كه گروهى از اهل خراسان خدمت آن جناب مشرف شده بودند، ايشان از آن جناب راجع به زيارت قبر حضرت حسين بن على‏عليهماالسلام و ثوابى كه در آن است سؤال نمودند؟

حضرت فرمودند:

پدرم از جدم نقل كردند كه مى‏فرمودند:

كسى كه آن حضرت را صرفاً براى خدا و به قصد قربت زيارت كند خداوند متعال از گناهان رهايش نموده و او را همچون نوزادى كه مادر زائيده قرار مى‏دهد و در طول سفرش فرشتگان مشايعتش كرده و بالاى سرش بال‏هاى خود را گشوده و با اين حال او را همراهى كرده تا به اهلش باز گردد و نيز فرشتگان از خداوند مى‏خواهند كه او را بيامرزد و از اطراف و اكناف آسمان رحمت واسعه الهى او را فرا گرفته و فرشتگان ندا كرده و به وى مى‏گويند:

پاك هستى و آن كس كه زيارتش نمودى نيز پاك و مطهر است و پيوسته وى را بين اهل و خويشانش حفظش مى‏نمايند«.

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۵
نظرات بینندگان
بهرام ن
United States
۱۸:۰۵ - ۱۳۹۱/۱۱/۲۵
خیلی عالی بود. یا رب شفاعت امام حسین ع را در هنگام ورود نصیب ما بفرما امین یا رب العالمین
محد
Iran, Islamic Republic of
۰۰:۲۴ - ۱۳۹۲/۰۹/۲۰
خیلی عالی بود من هم انشاءالله 2 یا3روز دیگه می رم به کربلا
جواد ت
Iran, Islamic Republic of
۲۲:۱۶ - ۱۳۹۲/۱۲/۱۰
منم قصد دارم اگه قسمت بشه برای جلسه دامادیم برم کربلا و بیام و زندگی مستقل خودمو شروع کنم در ایام عید نوروز
هر که دارد هوس کرببلا بسم الله
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۶:۱۳ - ۱۳۹۴/۰۹/۲۲
ما تقدّم من ذنبه وما تأخّر؛
ترجمه به گناهان گذشته و آینده صحیح نیست هردو فعل ماضی هستند باید ترجمه کنیم گناهان قبلی و جدید و این به معنای شمول رحمت خداوند برای عوض شدن و توبه کردن نیز ممکن است باشد
بنده خدا
Iraq
۱۷:۱۵ - ۱۳۹۵/۱۲/۲۸
الهی العفو