هدف واقعي بمباران کردن ماه چيست؟!

به گزارش فارس، ويكتور تورن با درج مقاله‌اي با عنوان " طرح بمباران ماه توسط ناسا در هاله‌اي از اسرار " در نشريه آمريكايي آمريكن‌فري پرس، نوشت: ناسا قصد دارد نهم اكتبر 2009 ماه را بمباران كند. بسياري از آمريكايي‌ها مي پرسند: "مگر كشور با بدترين ركود اقتصادي پس از ركود بزرگ مواجه نيست؟ مگر ما اكنون عراق، افغانستان و پاكستان را بمباران نمي‌كنيم؟ چرا مي‌خواهيم 583 ميليون دلار (يو اس اي تودي، 18 ژوئن) براي انداختن بمب روي چيزي كه حدود 383000 كيلومتر از ما فاصله دارد هزينه كنيم؟ "

نويسنده با يادآوري اينكه در 18 ژوئن، ناسا يك "مدارگرد شناسايي ماه " به فضا پرتاب كرد كه يك ماهواره مراقبت و سنجش ماه (LCROSS) را با خود حمل مي‌كرد، مي‌افزايد: نهايتاً، در حاليكه نقشه‌هاي دقيقي از سطح ماه در دست تهيه هستند، LCROSS موشك 5000 پوندي قنطروس را كه دو برابر سريعتر از گلوله تفنگ حركت مي‌كند، را به سمت ماه شليك خواهد كرد. هنگاميكه اين موشك به قطب جنوب ماه اصابت كند، قدرت انفجار آن معادل يك تن تي‌ان‌تي خواهد بود. در نتيجه، دانشمندان تخمين مي‌زنند كه يك ابر قارچي شكل از گرد و غبار به ارتفاع 9.5 كيلومتر تشكيل گردد. چهار دقيقه بعد، ماهواره LCROSS - مملو از حسگرها، طيف‌سنج‌هاي مادون قرمز، دوربين‌ها و وسايل مخابراتي - موشك را دنبال خواهد كرد تا پيش از اينكه خودش نيز با سطح ماه برخورد كند، داده‌ها را جمع‌آوري و به زمين ارسال نمايد.

وي با بيان اينكه هدف نهايي اين بمباران پس از ايجاد حفره‌اي به عرض 8 كيلومتر و عمق 5 متر ، تعيين اين مطلب است كه آيا آب به صورت يخ در زير پوسته ماه ذخيره شده است يا نه، اين سوال را مطرح مي‌كند كه آيا چنين هدفي دست‌يافتني است.

مايكل ميلستين از نشريه "پاپيولار مكانيكز " مي گويد اگر ناسا محل آب را تعيين كند، پس از پيدا كردنش چه كار خواهيم كرد، به خصوص در شرايطي كه "حفره هاي قطبي سياه ماه با دمايي نزديك به 150 درجه سانتي گراد زير صفر، هر ماه گردي را از كار خواهد انداخت. "

به نوشته اين مقاله تد تويت مير ، محقق نجوم ، حتي به امكان جمع آوري داده‌ها شك دارد: در 22 ژوئن، وي در مقاله‌اي با عنوان "بمباران ماه از سوي ناسا باعث نگراني است " نوشت: "در شرايط خلا آب كاملا ناپديد مي‌شود. بنابراين اين يك ايده كاملا مسخره است كه ناسا با انفجار يك بمب در خلا روي ماه بتواند آب پيدا كند. گرماي انفجار به همراه خلا هر ردي از آب را چنان به سرعت تبخير خواهد كرد كه نمي‌توان آن را اندازه گرفت. پيش از اينكه سطح زير پوسته ماه جهت سنجش سرد شود، همه آب‌ها تبخير شده‌اند. "

نويسنده با طرح اين پرسش كه اگر پيدا كردن آب براي كولوني‌هاي قمري غير مسكوني فقط يك داستان پوششي باشد ، سعي در برملا كردن ابعاد ديگري از اين ماجرا را دارد: ريچارد هوگلند، مشاور علمي سابق والتر كرونكيت، مجري اخبار CBS، و موسس وب سايت Enterprise Mission، چيزي پيشنهاد كرد كه خيلي وحشتناك‌تر است. او در كتاب خود با نام "ماموريت سياه " عنوان مي‌كند كه يك گروه مخفي در داخل ناسا 40 سال است كه روي يك برنامه فضايي سرّي كار مي‌كند كه انرژي آزاد و فن‌آوري ضد جاذبه بخش‌هايي از آن هستند.

هوگلند نوشت: "اكنون كه تعدادي از كشورها وسيله نقليه به ماه مي‌فرستند، ماموريت آتي بمباران ماه كه در ماه اكتبر توسط ناسا انجام خواهد شد، مي تواند تلاشي براي از بين بردن گنبدهاي مصنوعي جهت پوشاندن شواهد ماموريت‌هاي فضايي در طول چهل سال گذشته باشد. "

به گفته نويسنده آلفرد لمبرمونت وبر از سايت "Seattle Exopolitics Examiner " نيز در مقاله‌اي در 19 ژوئن، براي حمايت از نظريه هوگلند شواهد تكان دهنده‌اي ارائه داده است: حوادثي كه او به آنها استناد مي‌كند توسط منابع مختلف ديگر نيز تاييد گرديده‌اند. اول، "در يك فيلم مستند تلويزيوني در سال 2006، با نام آپولو 11: داستان ناگفته، باز آلدرين براي اولين بار علنا اذعان كرد كه فضانوردان در سفر خود به ماه يوفوها را مشاهده كرده بودند، اما مجاز نبودند روي خط ارتباطي زنده با ناسا درباره اين اطلااعات حرف بزنند. او اظهار كرد كه احساس مي‌كرد اين كار ايجاد "وحشت " خواهد كرد.

دوم، "در سال 1979، موريس چاتلاين، سرپرست سابق سيستم هاي مخابراتي ناسا، تاييد كرد كه نيل آرمسترانگ واقعا مشاهده دو يوفو در اطراف يك حفره را گزارش كرده بود. او فاش ساخت، " اين برخورد در ناسا يك چيز پيش و پاافتاده است اما تا كنون هيچ‌كس درباره‌اش حرفي نزده است. "

در ادامه اين مقاله به نقل از دكتر ولاديمير آژاژه، فيزيكدان و استاد رياضي در دانشگاه مسكو، آمده است: "نيل آرمسترانگ به مركز كنترل ماموريت اين پيام را ارسال كرد كه دو شيء بزرگ و اسرارآميز پس از فرود نزديك سفينه، مراقب آنها بودند. " اما اين پيام هرگز به گوش مردم نرسيد زيرا ناسا آن را سانسور كرد. "
پل ساترلند از "اسكاي مانيا " در 19 ژوئن نوشت : "اين مدارگرد حداقل يك سال به دور ماه خواهد گشت و مكان هاي بالقوه براي فرود فضانورداني كه در دهه آينده به آنجا بازخواهند گشت را جستجو خواهد كرد. اين ماهواره همچنين به دنبال موادي خواهد بود كه ممكن است از يك كولوني در ماه پشتيباني كنند. "
ويكتور تورن در پايان خاطرنشان كرد: ناسا مردان و زناني را براي زندگي در ماه مي‌خواهد. اگر آنها در اين فكر هستند كه ما در آنجا كولوني هايي بسازيم، چرا پذيرفتن اينكه ديگران ممكن است قبلا اين كار را كرده باشند، اينقدر سخت است؟ اما انتظار نداشته باشيد كه ناسا دستش را رو كرده و مقاصد واقعي خود را فاش كند. همانطور كه هوگلند در پشت جلد كتاب خود نوشته است، "عده كمي از اين موضوع مطلع هستند كه برادري‌هاي سرّي بي سر و صدا بر ناسا سلطه مي‌افكنند، و سياست‌ها بيش از آنكه با علوم منطقي - كه اين سازمان در 50 سال گذشته ترويج كرده است - همسو باشند با مذاهب باستاني و مكاتب پنهاني همسويي دارند. "