مقام شفاعت حضرت فاطمه (سلام الله علیها)

بسم الله الرحمن الرحيم

 شخص اول وجود پيغمبر اکرم (ص) گفت: اين سور مرا پير کرد. يکي از اين سور، سوره "واقعه" است. عيسي ابن مريم(ع)، "کلمه الله" از جبرئيل سئوال کرد، از جبرئيلي که خدا در قرآن از او تعبير کرده به "شديدالقوي، ذو مرة فاستوی و هو في الافق الاعلي" گفت: قيامت کي قيام مي شود؟

ببينيد همه چنين روزي را در پيش داريم. ما اگر بدانيم که آن روز که در پيش است چه روزي است و گره گشاي آن روز کيست، فاطميّه اينچنين نخواهد بود.

پرسيد قيامت کي قيام ميشود؟ "عن السّاعة" تا اسم قيامت را برد جبرئيل چنان لرزيد که افتاد. بعد که به خود آمد گفت: عيسي! اين علم مخزون خداست. چنانچه تو و من نيز نمي دانم. من هم بي خبرم.

قيامت حقيقتي است که از شنيدن اسمش جبرييل غش مي کند! ما چون نمي فهميم آسوده ايم. چون بي خبريم آسوده ايم. اين متن قرآن است. "اذا وقعت الواقعة ليس لوقعتها کاذبه خافضة رافعة اذا رجت الارض رجّا و بسّت الجبال بسّا فکانت هبائا منبثّا......."چرا پيغمبر پير شد؟ کسي بايد اين سوره را بخواند. آنچه در آن هست را بفهمد بعد "اصحاب ميمنة و مشئمة" را بشناسد بعد ببيند خدا چه گفته، بعد بفهمد قيامت چيست.

بعد که خدا بيان مي کند "اذا رجّت الارض رجّا ... اين را بفهمد. يک کلمه بدانيد! روزي که سر کوه اين بيايد با ما چه خواهد کرد؟" وقتي کوه ها کنده بشود، چنان کنده مي شود، به آفتاب نگاه کن در شعاع آفتاب آن ذرّات که مي بيني اينها "هباء منبثّا"است! همه اين سلسله جبال اين کوه دماوند را نگاه کن! مثل همان ذرّه هايي مي شوند که در شعاع آفتاب مي بينيد. اين کلام خداست.

 حالا توجّه کن، يک ناروا، يک ناسزا، يک وقت به يک جاهل مي گويي، اين يک حساب دارد. يک وقت همان ناروا به مثل شيخ انصاري يا شيخ طوسي گفته مي شود، اين حساب عوض مي شود چون اين کلمه به يک عالم گفته شده است. حالا اگر همان ناسزا به سلمان گفته شود اگر به امام گفته شود چه جور حساب عوض مي شود؟ ما در هر گناهي به خدا اهانت مي کنيم خدايي که عظمتش نامحدود است.

گناه نامحدود، عذاب نامحدود مي طلبد. يک روزي است آن روز، خطابش به شخص حضرت خاتم است مي فرمايد: "آن روز مي بيني مردم مست شده اند ولي مست نيستند اين از شدّت عذاب خداست. از شدّت عذاب خدا و از گرفتاري آن روز، پدر، پسر را فراموش مي کند و پسر پدر را و برادر، برادر را.

در چنين گير و داري در چنين اضطراب و غوغايي يک مشکل گشا هست. کنار عرش مي ايستد. در چنين غوغايي، اينها اسراري است، دقائقي است، وقتي کنار عرش مي ايستد گفتني نيست الآن شرح مطلب، وقتش نيست،... آن پيراهن ـ پيراهن خونين حسين(ع) ـ را باز مي کند، بعد که باز کرد، روي دست نمي گيرد روي سرش مي کشد. بعد که روي سر انداخت، جبرييل مي آيد مي گويد: خدا به تو سلام مي رساند و مي گويد: "هر چه مي خواهي بخواه!".

حالا آنچه که وظيفه همه را روشن مي کند اين جمله است، در چنين غوغايي، جبرئيل مي گويد: "سلي حاجتک"، مرزي ندارد. هر چه که مي خواهي. حالا اول کلمه اي که فاطمه مي فرمايد چيست؟ اول کلمه اين است: "يا ربّ شيعتي" حالا ما چه بايد بگویيم؟

کسي که، خوب دقّت کنيد! کسي که در چنين روزي و در چنين غوغايي به فکر من و تو است آيا من و تو به اين اندازه براي آن شبي که آن جنازه برداشته شد، قدم برداشته ايم؟ کاري کرده ايم؟ اين مملکت خواب است! روز سوم جمادي الثّاني است بايد بيدار شود. يکپارچه بشود "يا زهرا". ما چه جور تحمل کنيم؟

 آن پيغمبري که مقامش به اين اندازه است که خدا در قرآن مي فرمايد "لعمرک". هر وقت من خودم به اين کلمه متوجه مي شوم مبهوتم. خدا مي گويد "لامرک" يعني به جان تو قسم! چنين پيغمبري که خدا بردش به جايي که "قاب قوسين او ادني" در مقامي که جبرئيل فرو ماند و او گذشت و رسيد به "کان قاب قوسين او ادني، فاوحي الي عبده ما اوحي".

چنين پيغمبري که مبعوث شد خاک بر سرش ريختند، خاکستر ريختند، دندانش را شکستند براي چه؟براي اينکه من و تو امروز سر به سجده بگذاريم و بگوئيم: "سبحان ربي الاعلي وبحمده". احياء کرد نام خدا و تمام انبياء و معارف الهيّه را.

بعد گفت: ايّهاالنّاس! اين فاطمه پاره تن من است، ميوه دل من است. به اين مردم سپرد امانتش را. بعد نيمه شب اين امانت سپرده را تحويل گرفت چه جور تحويلي؟ جوري که اميرالمومنين(ع)، کسي که اگر عالم به هم بخورد دل او بهم نمي ريزد. کسي که تير به پايش رسيد همه جمع شدند گفتند نمي توان اين تير را از پايش کشيد مگر در نماز. چون در نماز روحش مي رفت به جايي که گفتني نيست.

چنين کسي که زخم ديد و آه هم نکشيد، وقتي جنازه را تحويل مي داد گفت: "اي کاش علي زنده نبود". حالا وظيفه ما در روز سوم جمادي الثاني چيست؟ چه روزي است اين روز؟ هر جا که هستيد اسمي از هيچکس نباشد جز فاطمه. فقط اسم، اسم فاطمه زهرا است. اسم قلب سوخته پيغمبر(ص) است.

هر چه مي توانيد بکنيد. آنها که مال دارند با مال، آنها که ندارند با هر قدرتي که دارند. هر هيئتي که بيشتر بيرون مي آيد مرهم بيشتري بر قلب امام زمان (عج) است. چون من و تو نمي بينيم امّا او هر روز مي بيند. چه مي بيند؟ او هم محل قبر را مي داند، هم آن کسي را که در قبر خوابيده است را مي بيند. هم مي بيند چه کسي با چه وضعي خوابيده است. چه بگويم؟ جنازه را غسل مي دهند. بدن افتاده مي شود.

تعبيري که راجع به حضرت زهرا(س) است اين است: که وقتي بدن را علي (ع)گذاشت روي مغتسل"کان کالخيال". ديگه چيزي از فاطمه باقي نمانده بود. حالا امام زمان هر روز آن بدن را مي بيند. وقتي نگاه مي کند مي بيند که همه ايران غرق عزا و شيون زهراست، اين مرهم دل او کاري مي کند که که شب قدر وقتي صحيفه عملمان را خدمت او مي دهند قلم روي جرائم ما مي کشد. سعادت دنيا و آخرت براي شما ذخيره مي کند.

مطلب تمام است. مسئله آنقدر مهم است که پيغمبر اکرم (ص) به علي فرمود ـ وقتي طرف خطاب علي است دقت کنيد! ـ فرمود: يا علي! ـ اين در تفسير فرات است ـ  يا علي! فاطمه وقتي در محراب مي ايستد هفتاد هزار ملک مقرّب بر او سلام مي کنند و مي گويند: "ان الله اصطفاک و طهرک واصطفيک علي نساء العالمين". بعد فرمود: "يا علي فاطمة بضعة مني" فرمود: "فاطمه نور چشم من" است.

هر يک از اين توصيفات يک کتاب شرح دارد. "ميوه قلب من" است. بعد فرمود: "يا علي، به فاطمه بعد از من احسان کن". اين کلمه معني دارد. علي که محتاج سفارش نيست. بفهميد چه خبر است. ختام مطلب، "يا علي! از آن فزع اکبر روز قيامت کسي که در امان است فاطمه است و ذريّه فاطمه و شيعه فاطمه ". اين است مزد شما در فاطميه.

اگر امسال همّت کنيد و در هر استاني ملاحظه بشود که آنچه در سال قبل براي فاطمه کرديد دو برابر شده. بعد که انجام داديد اگر رفتيد به مشهد به امام رضا سلام داديد، يا آمديد به قم به حضرت معصومه (س) دختر موسي ابن جعفر سلام داديد، يا رفتيد کربلا کنار آن قبر شش گوشه سلام کرديد به سيّدالشّهداء(ع)، مي بينيد که اين بزرگواران به شما جور ديگري جواب مي دهند، به شما جور ديگري نظر مي کنند. پيغمبر به شما جور ديگري نظر مي کند مي گويد اين همان است که براي دخترم به سر وسينه مي زد. علي به شما جور ديگري جواب سلام مي دهد مي گويد اين همان است که براي آن جنازه غريب دل شب خدمت کرد. اين اثر عمل شماست.

الّلهم عجل لوليّک الفرج.