تغافل یا نادیده گرفتن خطا ( خود به فراموشی زدن و چشم پوشی از عیوب )

از جمله صفات بسیار پسندیده که بسیاری از ناراحتی ها و کدورت ها را بین زن و شوهر و حتی اقوام و مردم از بین می برد ، صفت تغافل است. ما هر روز خطا های زیادی از مردم را در رانندگی و در خانه و شهر و غیره مشاهده می کنیم، باید عیب ونقص را ندیده بگیریم.

گویی شتر دیدی ندیدی! خود  را به فراموشی بزنیم، به شکلی که طرف مقابل یقین کند انسان از گناه و خطای او اطلاعی ندارد تا شخص خطا کار در آرامش روح زندگی کند.این صفت از عالی ترین حالات و صفات انسانی و روحی و بزرگواری شخصیتی انسان است.هرگز زن یا شوهر خطاهای یکدیگر را به رخ  هم نکشند ، زیرا باعث دشمنی شده و یا طرف مقابل تحقیر می شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: "اِنّ العاقل نصفه احتمال.و نصفه تغافل "[1]

نیمی از وجود عاقل تحمل و صبر و بردباری است ، و نیم دیگرش خود را به فراموشی زدن است.

عفو و گذشت و تجاهل (خود را به نادانی زدن) و تغافل (خود را به فراموشی زدن)و فرو خوردن خشم از صفات پیامبر اتعظم است که مظهر حسن اخلاق می باشد.

از جمله علل طلاق ها و آفزایش آمار طلاق همین بگو مگو های طولانی و مشاجره بیجا برای فرا فکنی و تقصیر دیگران انداختن است و نیز لجبازی و خشم و غضب از صفات جهنمیان است..

مؤمنین باید تمام تلاششان بر تمرین و تکرار و ایجاد  اخلاق زیبا و محبت و عفو باشد تا خانواده ها از تزلزل و و خدایی نکرده و طلاق و جدایی رها شوند و خانواده های ایمانی و قرآنی پیروی از سیرۀ محمدی صلی الله علیه وآله نمایند و خوشبخت دو جهان شوند.

ادامه مطلب