به گزارش «شيعه نيوز»، جمعی از خانواده های فاجعه اسپایکر در طول دو سال اخیر بارها در میدان "التحریر"، روبه روی ساختمان پارلمان و داخل پارلمان و شورای استان بغداد تظاهرات کردند و خواستار اطلاعاتی از جوانان مفقود الاثر خود شدند.
آنچه در فاجعه "اسپایکر" در 12 ژوئن 2014 در کنار رودخانه دجله در خوش نشین کاخ صدام دیکتاتور پیشین عراق در تکریت مرکز استان صلاح الدین رخ داد، علیه هر قوم و قبیله ای اتفاق می افتاد، بی شک جهان را به لرزه می انداخت اما در این حادثه یکهزار و 700 جوان از اهالی جنوب عراق با خونسردی سر از تن شان جدا شدو آب از آب تکان نخورد.
قربانیان این فاجعه که همگی در عنفوان جوانی و نشاط بودند، برای فراگرفتن آموزش های نظامی به این پایگاه نظامی واقع در پنج کیلومتری شمال تکریت، رفته بودند تا در مرحله بعد برای دفاع از مرزهای عراق به صفوف ارتش این کشور بپیوندند، اما گروه تروریستی داعش، در طرحی ناجوانمردانه، آنها را به دام انداخت و همه آنها را قتل عام کرد.
بعد از 9 ماه که شهر تکریت در 31 مارس 2015 آزاد شد، گورهای جمعی قربانیان این فاجعه هولناک کشف شد و همچنین تعدادی از اجساد این افراد نیز در رود دجله یافت شد؛ در جریان همین عملیات، تعدادی از متهمان این پرونده دستگیر شدند و دادگاه عالی جنایی عراق در 18 فوریه گذشته حکم اعدام 40 متهم را صادر و هفت تن را نیز به دلیل عدم وجود ادله کامل آزاد کرد.
جمعی از خانواده های این قربانیان در طول دو سال اخیر بارها در میدان "التحریر"، روبه روی ساختمان پارلمان و داخل پارلمان و شورای استان بغداد تظاهرات کردند و خواستار اطلاعاتی از جوانان مفقود الاثر خود شدند، اما هنوز اطلاعات دقیق درباره سایر مفقودان که تعداد آنها بالغ بر یکهزار و 400 نفر است، وجود ندارد.
هنوز سرکرده های اصلی این جنایت متواری هستند و دل های خانواده های قربانیان هنوز از این حادثه به رغم گذشت دو سال، آرام نگرفته است.
خانواده های قربانیان و مفقود الاثرهای این حادثه دلخراش روز جمعه در محل وقوع جنایت در تکریت گردهم آمدند، اما از رسانه های بین المللی برای پوشش این فاجعه انسانی خبری نبود.
مادران داغدیده عراقی دیروز جمعه مظلومانه در همان جای خوش نشین کاخ صدام که هنوز بوی خون می دهد، حضور یافتند و نوحه خواندند و بر سر و سینه کوبیدند، یکی پسرش حسین و دیگری علی و مردی زار زار برای عبدالزهراء، اشک هایش را با آب دجله در آمیخت.
گرچه این روزها ماه رمضان است، اما خانواده ها ترجیح دادند به خاطر این خون های به ناحق ریخته و رساندن صدای این مظلومیت به جهان، روزه های خود را بشکنند، شاید، احساسات خفته رسانه های دنیا را بیدار کنند، اما اشک ها و ضجه ها و مظلومیت های فرو ریخته در دجله را کسی با خبر نشد.
"معین الکاظمی" از اعضای برجسته سازمان بدر که در این مراسم حضور داشت تاکید کرد که باید فاجعه اسپایکر در دادگاه های بین المللی به عنوان پرونده نسل کشی رسیدگی شود و در سطوح بین المللی مورد توجه قرار گیرد. او حتی خواستار تبدیل کاخ صدام - محل وقوع جنایت - به یادمان جنایت اسپایکر شد. اما فقط ، این رسانه های مقاومت اسلامی بودند که این سخنان را شنیدند.
ابوعلی از اعضای خانواده های قربانیان اسپایکر می گوید، رسانه های مدعی حقوق بشر دنیا فقط در این ایام، حقوق بشر را در فلوجه می بینند که عده ای داعشی، مردم بی گناه را به گروگان گرفته اند و به جای محکومیت آن و تعامل و همکاری با دولت عراق در عملیات فلوجه، نعل وارونه زده و دم از بدرفتاری با خانواده های نجات یافته از فلوجه می زنند!
انتهای پیام/654
