حال این روزهای کلید دار حرم حضرت ابوالفضل (ع) خوب نیست

به گزارش «شیعه نیوز»، 12 نسلشان کلید دار و خادم حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) بوده و هر زمان که یکی از آنها فوت کرده، فرزند وی این مسئولیت خطیر را برعهده گرفته است.وی که متولد سال 1315 است، اکنون 80 ساله است و از نظر جسمی شرایط چندان مناسبی ندارد.

حاج شیخ عباس محمد علی کشوان آل شیخ ملقب به حاج عباس کشوان این روزها در خانه شخصی خود پذیرای زائران امام حسین و حضرت ابوالفضل (علیه السلام) است. در کربلا سراغ خانه او را از هر کسی که بگیری آدرس خانه را بلد است.

زائرانی که پس از عبور از کوچه پس کوچه های کربلا خود را به خانه حاج عباس کشوان می رسانند اولین موضوعی که توجهشان را جلب می کند دست نوشته ای به خط فارسی است که بر روی در قهوه ای رنگ خانه چسبانده شده است.

به روی این برگه ساعات ملاقات با عباس کشوان ذکر شده؛ هر چند حاج عباس دلش نمی آید پذیرای افراد در خارج از این ساعت ها نباشد.

وی در رابطه با شرایط کنونی خود، برخی معجزاتی که در زمان حضورش در حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) دیده و همچنین چرایی پذیرش زائران در خانه شخصی اش گفت و گویی را با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان داشته است. چکیده این گفت و گو در ذیل می آید:

چه طور کلید دار سرداب و حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) شدید؟

کل خاندان ما کلید دار سرداب و حرم مطهر حضرت ابوالفضل (علیه السلام) بوده اند و همواره این کلید در دست خاندان ما بوده است. اجداد من سال ها پیش از ایران به عراق مهاجرت کرده و این افتخار نصیبشان شد. من خودم هم زمانی کفشدار و کلید دار حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) بودم اما اکنون مدتی است که به دلیل کهولت سن دیگر نمی توانم در حرم خدمت کنم.

در این مدت باید معجزات زیادی را به چشم دیده باشید. یکی از معجزاتی که تاثیر زیادی به روی شما و زائران داشت کدام بود؟

شب جمعه بود. پدری پسر معلولش را به حرم حضرت ابوالفضل (علیه السلام) آورده بود. آن زمان حرم خلوت بود و به یکباره پدر، فرزند خود را با شدت به ضریح مطهر کوباند و از صحن خارج شد. آن زمان من در حرم حضور داشتم و این صحنه را از نزدیک دیدم. کودک را در بغلم گرفتم و پس از گذشت نیم ساعت که تلاش می کردم وی را آرام کنم، متوجه شدم که انگشتان پای او تکان می خورد. پس از آن، چشمان کودک باز شد و لب به سخن گشود. او دنبال پدرش می گشت و این یکی از تاثیرگذارترین معجزات حضرت بود که به چشم دیدم.مردم نیز از این معجزه به شدت به وجد آمده بودند و شرایط حرم به گونه ای دیگر شده بود.

پس از اینکه یک معجزه اتفاق می افتد چه مراحلی طی شده و چه طور این معجزه به مردم اطلاع داده می شود؟

بعد از یک معجزه، معمولا فرد شفا یافته به دور حرم طواف داده می شود و بعد از آن، این موضوع به اطلاع استاندار، کلید دار و مرجع تقلید می رسد. سپس معجزه در دفتر حرم ثبت می شود و از طریق بلندگوهای حرم موضوع به اطلاع مردم رسانده می شود. سال ها قبل فرد شفا یافته در صندلی های مخصوصی گذاشته می شد و او را در سراسر شهر می چرخاندند.


سال های زیادی است که معجزات صورت گرفته شده در حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) و حضرت ابوالفضل (علیه السلام) به مردم اطلاع داده نمی شود. علت آن چیست؟

متاسفانه مسئولان کشور عراق این طور تصمیم گرفته اند که معجزات در سطح وسیع اطلاع رسانی نشود. حدود 10 سال است که مردم دیگر از معجزات با خبر نمی شوند و این اتفاق بسیار بد است. مسئولان کشور عراق از معجزات امام حسین (علیه السلام) و حضرت ابوالفضل هم هراس دارند و نمی خواهند که مردم از آنها مطلع شوند.

به دلیل بیماری خانه نشین شده اید. در طول روز چند ملاقات با زائرین دارید؟

ملاقات ها بسیار زیاد است. تعداد این ملاقات ها انقدر زیاد شده که اعضای خانواده من به دلیل آنکه شرایط چندان مناسبی ندارم به روی در خانه نوشته ای را چسبانده اند و ساعت ملاقات تعیین کرده اند. اما من به هیچ وجه با این کار موافق نیستم. گاهی اتفاق می افتد که فردی در خانه من است و اذان گفته می شود اما من تا در و دل های آن فرد را نشنوم، حاضر نمی شوم نماز بخوانم. معتقدم کار مردم نباید عقب بیافتد. علاوه بر مراجعه هایی که از سوی افراد به صورت شخصی صورت می گیرد، کاروان های زیادی نیز در منزل من حاضر می شوند. اینها همه لطف خداوند به من است. اکنون که بیمار هستم و نمی توانم هر روز در حرم مطهر امام حسین (علیه السلام) و حضرت ابوالفضل (علیه السلام) حاضر شوم مردم به دیدن من می آیند و این برای من یک افتخار است.

انتهای پیام/654