مناسب­ ترین سن فرزندان برای جدایی پدر و مادر چه سنی است؟

به گزارش «شیعه نیوز»، طلاق، اتفاقی بسیار ناگوار برای هر یک از زوجین و علی الخصوص کودکان می­باشد. حادثه ­ای که می­تواند سراسر زندگی کودک طلاق را تحت تاثیر قرار داده و بر سرنوشت و آینده آن اثرات منفی بگذارد. متاسفانه با افزایش چشمگیر این مسئله در جامعه امروزی، والدین باید اطلاعات خود را در زمینه تاثیر طلاق بر کودکان بالا برده و تا حد ممکن از آثار سوء آن بر فرزندان خود جلوگیری نمایند.

ناراحتی و عواقب روحی و روانی این اتفاق هرگز قابل انکار نیست اما جدایی والدین در بهترین سن کودک می­تواند از وقایع پس از آن بکاهد. آنچه که از نظر همه روانشناسان و مشاوران خانواده مسلم است، بدترین سن بچه ها برای طلاق اساسا هرسنی قبل از بزرگسالی می­باشد. اگر متاسفانه شما هم درگیر این مسئله غم ­انگیز شده­اید، بخاطر سلامت روحی فرزندان خود تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

مناسب­ ترین سن کودکان برای جدایی پدر و مادر در چه بازه­ای می­ باشد؟

طلاق در هر سن و هر زمانی که باشد، باز هم برای فرزندان بسیار ناراحت ­کننده و مخرب است. حتی اگر در بره ه­ای از زمان آنان از این اتفاق احساس خشنودی کنند. جدایی پدر و مادر و دور بودن بچه ­ها از یکی از آنان می­تواند خلاء­ای در زندگی­شان ایجاد کند که هرگز قابل جبران نباشد. اما بروز این مشکلات در زندگی فرزندان بر اساس سن متغیر می­باشد هر چند که هرگز به صفر نمی­رسد. در برخی از گروه­ های سنی این تاثیرات کمتر و گاهی بسیار بیشتر است اما به طور دقیق نمی­توان سن مناسب طلاق برای کودکان را بیان کرد. در ادامه بدترین سن بچه ها برای طلاق، بهترین سن و حساس­ترین سن ذکر شده­است.

پیش از 3 سالگی، بهترین سن کودک برای طلاق

طی مطالعات روانشناسان، سن پیش از سه سالگی و به ویژه دوران نوزادی فرزند خانواده، بهترین سن کودک برای طلاق می باشد. از آنجا که بچه ­ها در این سن درک صحیحی از روابط و سطح احساسات ندارند، جدایی پدر و مادر می­تواند کمترین عواقب را برای آن­ها به دنبال داشته ­باشد. البته یک باور غلط وجود دارد که می­گویند حافظه از 3 سالگی شروع می­شود و کودکان زیر سه سال چیزی را به خاطر نمی­آورند. این کاملا غلط است. بنابراین سعی کنید جلوی فرزندان خود حتی کودکان دو ساله نیز دعوا نکنید. چرا که شاید آن­ها مفهومی از دعوا و جدال والدین را درک نکنند اما این خاطره در حافظه آن­ها ثبت می­شود و چندین سال بعد مسئله را به یاد خواهند آورد.

جدایی پدر و مادر و دور شدن یکی از آن­ها از کودک می­تواند مشکلاتی چون بی­قراری، لکنت زبان، شب ادراری، ترس و ... را برای او به وجود آورد. بنابراین سعی کنید در صورت بروز این اتفاق، یک زندگی آرام با شرایط ثابت و نیز محیطی محبت آمیز و ایمن را برای آن­ها فراهم کنید تا بچه ­ها بتوانند به زندگی جدید عادت کرده و خود را با آن وفق دهند.

سن 3 تا 5 سالگی کودکان برای طلاق

در این دوره، کودک به رشد بیشتری رسیده و درک بهتری از دعوا دارد. آن­ها در این زمان شدیدا به امنیت و حضور والدین در کنار خود متکی هستند بنابراین درگیری و نزاع بین پدر و مادر به شدت می­تواند روی آن­ها تاثیر منفی بگذارد. این ممکن است دنیای کودکان را بسیار ترسناک کرده و موجب پرخاشگری و اضطراب آن­ها شود. همچنین در انتهای این دوره ممکن است کودک فکر کند که دلیل این درگیری­ها، حضور او در خانه می­باشد. بنابراین سعی کنید در این سنین از زندگی کودک خود از دعوا و فریاد کشیدن جلوی آن­ها به شدت پرهیز کرده و بحث­های خود را در حضور آنان انجام ندهید. اگرچه تنش­ های والدین در این زمان میتواند خاطرات ناراحت کننده و ماندگاری برای کودک به جا بگذارد اما در صورت برقراری یک زندگی آرام و صمیمی، کودک می­تواند دوباره به حالت قبلی خود بازگشته و همچنان احساس امنیت کند.

6 تا 12 سالگی، بدترین سن بچه ها برای طلاق

مسلما سخت­ترین و بدترین سن طلاق برای کودکان در بازه شش تا دوازده سالگی می­باشد. دلیل این اتفاق را هم می­توان افزایش سطح درک و احساسات بچه دانست. به طوری که روانشناسان معتقدند که احتمال آسیب­ های عاطفی در حدود سن 11 سالگی به اوج خود می­رسند. فرزند شما در این دوره خاطرات یک زندگی خوب و متحد گذشته را به یاد می­آورد. همچنین به حدی از بلوغ فکری رسیده ­است که احساسات پیچیده­تر و مقصر بودن افراد را نه به طور کامل اما تا حدودی درک کند.

فرزندان در این سن وابستگی عمیقی به والدین خود دارند و در عین حال فاقد استقلال هستند بنابراین از هم گسیختگی خانواده می­تواند به فروپاشی درونی آن­ها منجر شود. همچنین می­تواند بر سلامت عاطفی کودک تاثیرات منفی شدیدی اعم از افسردگی، خشونت، گوشه ­گیری، اضطراب و... داشته و یا در روابط او با دوستان و همکلاسی ­هایش اختلال به وجود آورد.

بچه­ها در این برهه از زندگی خود به حضور فعالانه و مهربانانه پدر و مادر خود به صورت همزمان نیاز دارند. از طرفی طلاق به خودی خود بدترین اتفاق نیست. بدترین و سخت­ترین بخش، درگیری والدین است. بنابراین در این شرایط طلاق می­تواند مفید می­باشد. اگرچه آثار این اتفاق تا پایان عمر بر زندگی فرزندان طلاق مشهود است اما گاهی جدایی پدر و مادر می­تواند خط پایانی برای دعوا و جر و بحث­های همیشگی بوده و آرامش را به زندگی کودک باز گرداند.

12 تا 18 سالگی، دوران نوجوانی و حساس ­ترین سن برای طلاق

فرزندان در سن نوجوانی به بلوغ می­رسند. درک آن­ها از مسائل در این سن بسیار بیشتر می­شود. آنان در این بازه سنی برخلاف دوران کودکی نه تنها خود را مقصر طلاق نمی­دانند بلکه دلیل اصلی آ­ن را عدم احساسات والدین دانسته و عشق و علاقه ­آنان را زیر سوال می­برند. اغلب نوجوانان در این دوران به استقلال هر چه بیشتر خود تمایل پیدا کرده و گاها دوست دارند بدون والدین خود زندگی کنند. نوجوانان معمولا خود محور هستند و زندگی با دوستان و سپری کردن اوقات فراغت در خارج از خانه را ترجیح می­دهند بنابراین محیطی متشنج و ناآرام در منزل می­تواند این حس آنان را هرچه بیشتر ترغیب نماید. حتی در برخی موارد نوجوانان، طلاق والدین را راه ­حل نهایی و یا راه نجاتی برای آزادی و استقلال بیشتر خود می­دانند.

بچه ­ها در این سن با موضوع جدایی بهتر کنار آمده و مخالف کمتری از خود نشان می­دهند اما صحبت منطقی با آن­ها می­تواند کمک بزرگی کرده و آنان را با واقعیت ­های زندگی، بهتر روبرو کند. فرزندان در این دوره هنوز بچه هستند و به رشد کامل عقلی نرسیده ­اند بنابراین ممکن است طلاق را اتفاقی با تاثیر کوچک بر روی وضعیت اجتماعی خود بدانند. در صورت موافقت آن­ها انجام جلسات مشاوره می­تواند شرایط را برایشان بهتر کند.

18 سالگی به بالا، فرزندان بالغ والدین مطلقه

وقتی صحبت از بدترین سن بچه ها برای طلاق به میان می­آید، عده­ای فرزندان بزرگسال را در نظر نمی­گیرند. با این حال بهترین و بدترین سن بچه ها برای طلاق وجود دارد اما هرگز این اتفاق برای آنان بدون تاثیر نمی­باشد حتی اگر آن فرزند مستقل شده باشد و دیگر در خانه والدین خود زندگی نکند. البته طبق آمار، طلاق در زمان بزرگسالی فرزندان کمتر رخ می­دهد اما در صورت وقوع می­تواند اثرات منفی بسیاری به دنبال داشته­باشد. به عنوان مثال فرزندان در این دوره بالغ هستند و می­خواهند علت دقیق این جدایی را بدانند.

از طرفی والدین دوست دارند با فرزندان خود درد و دل کرده و با آن­ها هم صحبت شوند. این موضوع اختلافات را بیشتر می­کند زیرا فرزندان وادار به انتخاب شده و ممکن است از یکی از والدین خود کینه به دل بگیرند. حتی در صورت وجود چند فرزند، دیده شده که هر کدام از بچه­ ها از پدر یا مادر طرفداری کرده­اند که این می­تواند روابط فرزندان با یکدیگر را نیز دچار مشکل کند. همچنین درخواست کمک ­های مالی و یا نقل مکان با فرزندان از دیگر چالش ­هایی هستند که زندگی فرزندان بالغ والدین مطلقه را تحت تاثیر قرار می­دهند.

فرزندان بزرگسال پس از طلاق والدین ممکن است در اعتماد کردن به افراد دچار مشکل شده، کینه توز شوند، در زندگی خود احساس خیانت کنند و نیز پرخاشگر و عصبی شوند. بنابراین دوران بزرگسالی نه تنها بهترین سن بچه ها برای طلاق نیست، بلکه می­تواند زندگی شخصی آنان را نیز به چالش بکشد.

سخن پایانی درباره بدترین سن بچه ها برای طلاق

طلاق در هر سنی برای فرزندان بسیار سخت است و می­تواند تاثیرات مخربی بر روی زندگی آن­ها بگذارد. فراموش نکنید که فرزندان در هر دوره­ای از زندگی خود که باشند، باز هم به مراقبت و حمایت والدین نیاز دارند. از طرفی همانقدر که جدایی برای آن­ها یک کابوس بزرگ به حساب می­آید، آشفتگی و محیط ناآرام منزل، می­تواند به دوری آنان از خانه و خانواده منجر شده و عواقب جبران ناپذیری برایشان به دنبال داشته ­باشد.

پس هرگاه که فکر طلاق به ذهن­تان خطور کرد، از خود بپرسید که آیا محیط خانه برای من و بچه­ هایم سالم است؟ آیا امکان آشتی وجود دارد؟ اگر پاسخ به این سوالات «نه» است، به یاد داشته ­باشید که بچه‌ها انعطاف‌پذیر هستند و گاهی اوقات بهترین راه‌حل جداییست هرچند که بسیار غم­ انگیز و ناراحت­ کننده باشد. اما توجه کنید که این وظیفه شماست که در بدترین سن بچه ها برای طلاق اقدام به انجام این کار نکنید.