فضیلت مدارا، مستلزم همزیستی مسالمت آمیز با عقیده یا عملی است که از منظر فرد، باطل یا اخلاقة ناروا به شمار میرود. (برنارد، ۱۹۹۶) این تعریف، در حوزه های مختلف سیاسی، اخلاقی، جامعه شناسی و روان شناسی مورد بحث قرار گرفته، اما مدارایی که ما در اینجا از آن سخن می گوییم، به عنوان یک فضیلت اخلاقی است. آن هم در حوزه روابط بین فردی نه در سایر حوزه ها مثل حوزه های بین الادیانی.
کد خبر: ۳۰۹۶۸۸ تاریخ انتشار : ۱۴۰۴/۰۲/۳۱
در روایتی از امام رضا( علیه السلام ) چنین آمده است: «هیچ مؤمنی از اهل ایمان نخواهد بود، مگر آنکه سه ویژگی در او نهادینه باشد: سنّتی از پروردگارش، سنّتی از پیامبرش و سنتی از ولیّ(امام) او. سنّتی(راه و روشی) از پروردگار که باید در او باشد، پنهان داشتن راز خود است؛ خداوند عزّ و جلّ [در وصف خود] میفرماید: "داناى نهان است و هیچکس را بر نهان خویش آگاه نمیسازد، مگر پیامبرى را که خود بپسندد".