وضعيت تأسف بار زنان عراقي: تن فروشي براي بقا

به گزارش «شیعه نیوز»،زماني که «رانا جليل» زن 38 ساله عراقي سال گذشته شوهر خود را در انفجاري در بغداد از دست داد هرگز نمي توانست تصور کند که روزي براي تامين غذاي فرزندانش به تن فروشي رو خواهد آورد.
رانا مادر چهار فرزند به دنبال کار مي گشت، اما فرصت هاي شغلي در عراق از زمان هجوم آمريکا کاهش يافته بود.
وي به صاحبان فروشگاه ها، کارگران ادارات و شرکت ها التماس کرد استخدامش کنند، اما به دليل آنچه تبعيض نژادي خواند موفق به يافتن کار نشد. چند هفته پس از مرگ شوهر اين زن، يک پزشک تشخيص داد که فرزندان وي دچار سوء تغذيه شده اند.
رانا روزهايي را به ياد مي آورد که يأس و نوميدي وي را به سمت فاحشگي سوق داد: «در آغاز، اين روزها بدترين روزهاي زندگيم بودند. شوهرم اولين مردي بود که با وي همخوابگي داشتم اما گزينه ديگري نداشتم ... بچه هايم گرسنه بودند.»
وي خانه اش را ترک کرد و به سوي نزديکترين بازار به راه افتاد تا شخصي را براي سکس در ازاي دريافت پول بيابد.
رانا در اين باره مي گويد: «من يک زن خوش سيما هستم و از اين رو پيدا کردن مشتري برايم سخت نبود. زماني که مشتري خود را يافته و با هم به بستر رفتيم ابتدا سعي کردم فرار کنم ... نمي توانستم دست به چنين کاري بزنم، اما وي (مشتري) به من حمله و تجاوز کرد. پس از آنکه مبلغ را پرداخت کرد، اين کار براي من به پايان رسيده بود.»
وي ادامه مي دهد: «هنگامي که با اين پول مقداري غذا خريداري کرده و به خانه ام بازگشتم، فرزندانم فرياد شادي سردادند و آنگاه بود که فهميدم «شرف و آبرو» در مقايسه با گرسنگي فرزندانم اهميتي ندارد.»
استيصال بيوه زنان عراقي
پيش از هجوم آمريکا به عراق، زنان بيوه اين کشور به ويژه آنهايي که شوهرانشان را در جنگ با ايران از دست داده بودند، غرامت دريافت مي کردند و فرزندانشان از آموزش رايگان برخوردار بودند. حتي در برخي موارد، خانه رايگان در اختيار آنها قرار مي گرفت.
با اين حال اکنون چنين مزايايي وجود ندارد و بيوه زنان عراقي منابع اندکي در اختيار دارند.
براساس گزارش سازمان غيردولتي «آزادي زنان در عراق»، 15 درصد زنان عراقي که بر اثر جنگ بيوه شده اند از روي ناچاري به دنبال ازدواج موقت يا فحشا هستند.
نوها سليم، يک سخنگوي اين سازمان به الجزيره گفت: زنان بيوه يکي از اولويت هاي ما هستند، اما وضعيت آنها روز به روز بدتر مي شود و احساس مي کنيم رسيدگي به اين مشکل کاري غيرممکن شده است. صدها زن به دليل امتناع کارفرمايان از استخدام آنها به دنبال يک راه ساده براي حمايت از عزيزانشان هستند.
وي افزود: اين سازمان (NGO) ناپديد شدن حدود 4 هزار زن را از مارس 2003 تاکنون مستند کرده که 20 درصد از آنها زير 18 سال سن دارند. سازمان آزادي زنان در عراق معتقد است که اغلب اين زنان دزديده شده و براي روسپي گري در خارج از عراق فروخته شده اند.
هرچند آمار دقيقي درباره تعداد کلي زنان بيوه در عراق وجود ندارد، اما وزارت امور زنان اين کشور مي گويد: دست کم 350 هزار زن بيوه تنها در بغداد وجود دارد.
تجارت تلخ
در زماني که وضع زندگي خانواده هاي عراقي بدتر از گذشته شده برخي از آنها مجبور شده اند دردناکترين تصميمات خود از جمله فروش دخترانشان را بگيرند. «ابواحمد» پدر معلول پنج فرزند که خود مردي بيوه است، اخيرا از روي ناچاري دخترش لينا را براي کارگري جنسي به يک عراقي فروخت.
وي با بيان اينکه توان خريد غذا براي فرزندانش را ندارد، به الجزيره گفت: «مطمئم دخترم هرجا که باشد حداقل غذايي براي خوردن خواهد داشت. من سه دختر و يک پسر دارم و مبلغي که آنها براي لينا پرداخت کردند براي بزرگ کردن ساير فرزندانم کافي است.»
ابواحمد پيش از اين دختر خود را از طريق واسطه اي به نام «شيدا» به گروه هاي اداره کننده مجالس فحشا فروخت. شيدا زنان جوان را به باندهاي عراقي که اداره کننده مجالس فحشا در کشورهاي عرب همسايه هستند، تحويل مي دهد.
اين زن به خبرنگار الجزيره گفت: وظيفه ام اين است که زناني جوان از خانواده هاي مستمند را متقاعد کنم که زندگي بهتري در وراي مرزهاي کشور (عراق) در انتظار آنهاست.
شيدا افزود: ما به خانواده ها کمک مي کنيم که دخترانشان زنده بمانند. در صورتي که اين دختران روزي حداقل دو مشتري داشته باشند غذا، مسکن و حدود 10 دلار پول به آنها خواهيم داد.
اين واسطه عراقي خاطرنشان کرد: اولويت ما دختران باکره هستند مي توان آنها را با قيمت هاي بسيار بالا به ميليونرهاي عرب فروخت.
فرار به عراق
«سليم»، سخنگوي سازمان آزادي زنان عراق معتقد است که مواردي همچون مورد لينا به صورت معمول در عراق درآمده؛ چرا که فقر در اين کشور رو به افزايش است و خانواده هاي مستأصل، گاهي اوقات دختران خود را در ازاي کمتر از 500 دلار به قاچاقچيان مي فروشند.
با اين حال زنان جوان عراقي که براي فاحشگي به مراکز کشورهاي همسايه برده مي شوند، گاهي اوقات بهاي سنگين و خطرناکي مي پردازند.
«سوها محمد» دختر 17 ساله پس از مرگ پدر خود از سوي مادرش – که خود يک زن روسپي است – به يک باند عراقي فروخته شد. زماني که وي به اردن رسيد، از سوي چهار مرد مورد تجاوز گروهي قرار گرفت. اين افراد به سوها گفتند که روشهاي جديد کسب درآمد را به وي مي آموزند.
اين دختر عراقي سپس به باندي فروخته شد که دختران را در اختيار اشخاص مهم در سوريه قرار مي داد. وي از آن پس اغلب در مسير اردن – سوريه در رفت و آمد بود و در امان (پايتخت اردن) به مشتريان بانفوذ سرويس مي داد.
بعد از شش ماه سوها موفق به فرار شد: «فرار کردم و يک خانواده عراقي به من کمک کرد تا به عراق بازگردم و اکنون عمه ام از من مراقبت مي کند.»
قاچاق
«مايادا زهير»، يک سخنگوي انجمن حقوق زنان در بغداد مي گويد: سازمان هاي عراقي در تلاشند که وضعيت قاچاق زنان جوان از اين کشور جنگ زده به کشورهاي همسايه را کنترل کنند.
وي در اين باره اظهار داشت: ما تلاش مي کنيم که از سرنوشت زنان بيوه و دختران نوجوان قاچاق شده مطلع شويم. متأسفانه اين يک فرآيند ساده نيست و بدون حمايت بين المللي نگرانيم که اکثر زنان جوان عراقي براي تجارت جنسي به خارج از کشور برده شوند.
اين گزارش مي افزايد: با اين حال فاحشگي تنها گزينه اي است که اکنون براي «لطيف» - يک بيوه زن 27 ساله که شوهرش را در حمله به زائران شيعه در جنوب عراق از دست داده - باقي مانده است.
زماني که اين زن براي حمايت مالي به بستگان شوهرش مراجعه کرد آنها نتوانستند کمکي به وي نمايند. لطيف در توجيه شغل جديد خود مي گويد: «به فکر بچه ام هستم، تنها بچه ام؛ بدون پول ما گرسنه در خيابان ها سرگردان خواهيم بود.»