حضرت علي اکبر(علیه السلام )؛ گلي از بوستان حسين

به گزارش «شیعه نیوز»،امروز شنبه 11 شعبان، سالروز ولادت حضرت علي اکبر(علیه السلام ) است، او که به گواه تاريخ شباهت فوق العاده اي به پيامبر داشت، روز عاشورا با روحيه جانبازي خاصي که در راه حق از خود نشان داد، رشادت، رزم آوري و بصيرت ديني خويش را به خوبي متجلي کرد.

در چنين روزي حضرت علي اکبر (علیه السلام ) فرزند بزرگ امام حسين در سال 33 هجري قمري در مدينه ديده به جهان گشود.

مادر بزرگوار وي ليلا دختر ابي مره است. ليلا براي امام حسين پسري آورد، رشيد، دلير، زيبا، شبيه ترين کس به رسول خدا، رويش روي رسول، گفتگويش گفتگوي رسول خدا، هر کسي که آرزوي ديدار رسول خدا را داشت بر چهره پسر ليلا مي نگريست، تا آنجا که پدر بزرگوارش مي فرمايد: "هرگاه مشتاق ديدار پيامبر مي شديم به چهره او مي نگريستيم"؛ به همين جهت روز عاشورا وقتي اذن ميدان طلبيد و عازم جبهه پيکار شد، امام حسين چهره به آسمان گرفت و گفت: "اللهم اشهد علي هؤلاء القوم فقد برز اليهم غلام اشبه الناس برسولک محمد خلقا و خلقا و منطقا و کنا اذا اشتقنا الي رؤية نبيک نظرنا اليه...".

حضرت علي اکبر در کربلا حدود 25 سال داشت. برخي راويان سن وي را 18 سال و 20 سال هم گفته اند. او اولين شهيد عاشورا از بني هاشم بود. شجاعت و دلاوري حضرت علي اکبر و رزم آوري و بصيرت ديني و سياسي او، در سفر کربلا به ويژه در روز عاشورا تجلي کرد. سخنان و فداکاريهاي وي نيز به خوبي مؤيد اين مطلب است.

وقتي امام حسين (علیه السلام ) از منزلگاه «قصر بني مقاتل» گذشت، روي اسب چشمان او را خوابي ربود و پس از بيداري «انا لله و انا اليه راجعون» گفت و سه بار اين جمله و حمد الهي را تکرار کرد. حضرت علي اکبر وقتي سبب اين حمد را پرسيد، حضرت فرمود: در خواب ديدم سواري مي ‏گويد اين کاروان به سوي مرگ مي ‏رود. پرسيد: مگر ما بر حق نيستيم؟ فرمود: چرا. حضرت علي اکبر گفت: «فاننا اذن لا نبالي ان نموت محقين» پس باکي از مرگ در راه حق نداريم!

روز عاشورا پس از شهادت ياران امام، اولين کسي که اجازه ميدان طلبيد تا جان را فداي دين کند، او بود. اگر چه به ميدان رفتن او بر اهل بيت و بر امام بسيار سخت بود، ولي از ايثار و روحيه جانبازي او جز اين انتظار نبود. وقتي به ميدان مي ‏رفت، امام حسين در سخناني سوزناک به آستان الهي، آن قوم ناجوانمرد را که دعوت کردند ولي تيغ به رويشان کشيدند، نفرين کرد.

علي اکبر چندين بار به ميدان رفت و رزمهاي شجاعانه ‏اي با انبوه سپاه دشمن داشت. پس از شهادت، امام حسين صورت بر چهره خونين حضرت علي اکبر نهاد و دشمن را باز هم نفرين کرد. حضرت علي اکبر، نزديکترين شهيدي است که با امام حسين دفن شده است. مدفن او پايين پاي اباعبد الله الحسين قرار دارد و به اين خاطر ضريح امام شش گوشه است.