۰

استناد امامان معصوم(علیهم السلام) به مصحف فاطمه(سلام الله علیها)

در روزگار امام صادق(علیه السلام)، نوادگان امام حسن مجتبی(علیه السلام) جنبشی را بر ضد بنی‌امیه آغاز کرده و با کمک و همراهی سایر هاشمیان اعم از بنی‌عباس و بنی‌الحسن و سایر تیره‌های بنی‌هاشم، مردم را بر علیه امویان به شورش و قیام وادار کردند و محور و کانون اصلی این قیام، فرزندان عبدالله بن الحسن بودند.
کد خبر: ۶۹۴۱۰
۱۴:۱۹ - ۲۴ اسفند ۱۳۹۲
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

«شیعه نیوز»: در روزگار امام صادق(علیه السلام)، نوادگان امام حسن مجتبی(علیه السلام) جنبشی را بر ضد بنی‌امیه آغاز کرده و با کمک و همراهی سایر هاشمیان اعم از بنی‌عباس و بنی‌الحسن و سایر تیره‌های بنی‌هاشم، مردم را بر علیه امویان به شورش و قیام وادار کردند و محور و کانون اصلی این قیام، فرزندان عبدالله بن الحسن بودند.

خیلی‌ها باور داشتند که محمد، پسر عبدالله بن الحسن، در این جنبش به پیروزی و رهبری خواهد رسید. اما امام صادق(علیه السلام) چنین اعتقادی نداشت.

در جلد اول کتاب الکافیِ شیخ کلینی روایت شده است که فضیل بن سکره، که یکی از یاران آن حضرت بود، می‌گوید: روزی به محضر امام صادق(علیه السلام) شرفیاب شدم، امام(علیه السلام) به من فرمود: ای فضیل، آیا می‌دانی پیش از آمدنت به چه چیزی نگاه می‌کردم؟ گفتم: نه، نمی‌دانم. امام(علیه السلام) فرمود: داشتم به کتاب فاطمه(سلام الله علیها) نگاه می‌کردم. هیچ حاکمی در روی زمین به حکومت و ریاست نمی‌رسد، مگر این که با نامش و نام پدرش در کتاب فاطمه(سلام الله علیها) نوشته شده باشد و من در این کتاب برای فرزندان حسن چیزی نیافتم.

شبیه این روایت در جلد دوم کتاب مکاتیب الرسولِ مرحوم احمدی میانجی آمده است. از امام صادق(علیه السلام) درباره محمد بن عبدالله بن الحسن پرسیده شد. امام(علیه السلام) در پاسخ فرمود: هیچ پیامبری، هیچ وصی و جانشین پیامبری و هیچ پادشاه و حاکمی نیست مگر این که نامش در این کتابی که در نزد من است – یعنی مصحف فاطمه (سلام الله علیها) – وجود داشته باشد. سوگند به خدای سبحان، نامی از محمد بن عبدالله در آن نیست.

و یا روایت دیگری در همان جلد یک کتاب شریف الکافی که در آن آمده است: امام صادق‌(علیه السلام) در روایتی فرمود: در سال 128 (هجری)، زندیق‌ها آشکار خواهند شد و این را با نگاه کردن به مصحف فاطمه(سلام الله علیها) به دست آوردم. پیشگویی امام صادق(علیه السلام)، راست و درست بود. زیرا در آن هنگام که حکومت بنی‌امیه به سوی اضمحلال و نابودی پیش می‌رفت و حکومت بنی‌عباس در حال انعقاد بود، بسیاری از عقاید انحرافی و باطل، به ویژه مادی‌گرایی، بی دینی و لاابالی‌گری در جامعه مسلمانان بروز و ظهور کرد.

به هر روی، امامان معصوم(علیهم السلام) به عنوان مرجع علمی، سیاسی و اجتماعی مردم و تنها پناهگاه حقیقی و دلسوز آن‌ها، همیشه تلاش می‌کردند آن‌ها را از کجروی و انحراف بازداشته و به سوی حق و حقیقت و راه درست و خداپسند هدایت نمایند. بدین جهت آن بزرگواران در کتاب مادرشان حضرت فاطمه(سلام الله علیها) بسیار مطالعه و تدبر نموده و پیش‌گویی‌های درستی از روزگارشان به عمل می آوردند و به عبارتی، بهترین فواید را از این کتاب شریف، نصیب اسلام و مسلمانان می‌نمودند.

منبع: ایکنا

انتهای پیام/ ح . ا

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: