۰

وضعیت شیعه در دوران حاکمیت امویان چگونه بود؟

سال شصت هجرى قمرى معاویه در گذشت و پسرش یزید طبق بیعتى که پدرش از مردم براى وى گرفته بود زمان حکومت اسلامى را در دست گرفت. و شدیدترین مجازات را برای شیعیان در نظر می‌گرفتند.
کد خبر: ۶۸۷۹۱
۱۳:۰۰ - ۱۳ اسفند ۱۳۹۲
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، سال شصت هجرى قمرى معاویه در گذشت و پسرش یزید طبق بیعتى که پدرش از مردم براى وى گرفته بود زمان حکومت اسلامى را در دست گرفت.

یزید به شهادت تاریخ،هیچگونه شخصیت دینى نداشت،جوانى بود حتى در زمان حیات پدر، اعتنایى به اصول و قوانین اسلام نمى‏کرد و جز عیاشى و بى بند و بارى و شهوترانى سرش نمى‏شد و در سه سال حکومت‏خود،فجایعى راه انداخت که در تاریخ ظهور اسلام با آن همه فتنه‏ها که گذشته بود،سابقه نداشت.

سال اول،حضرت حسین بن على علیه السلام را که سبط پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم بود با فرزندان و خویشان و یارانش با فجیعترین وضعى کشت و زنان و کودکان و اهل بیت پیغمبر را به همراه سرهاى بریده شهدا در شهرها گردانید و در سال دوم،«مدینه‏»را قتل عام کرد و خون و مال و عرض مردم را سه روز به لشکریان خود مباح ساخت  و سال سوم،«کعبه مقدسه‏»را خراب کرده و آتش‏زد!! و پس از یزید،آل مروان از بنى امیه زمام حکومت اسلامى را-به تفصیلى که در تواریخ ضبط شده-در دست گرفتند حکومت این دسته یازده نفرى که نزدیک به هفتاد سال ادامه داشت،روزگار تیره و شومى براى اسلام و مسلمین به وجود آورد که در جامعه اسلامى جز یک امپراطورى عربى استبدادى که نام خلافت اسلامى بر آن گذاشته شده بود،حکومت نمى‏کرد و در دوره حکومت اینان کار به جایى کشید که خلیفه وقت (ولید بن یزید) که جانشین پیغمبر اکرم صلى الله علیه و آله و سلم و یگانه حامى دین شمرده مى‏شد،بى محابا تصمیم گرفت‏ بالاى خانه کعبه غرفه‏اى بسازد تا در موسم حج در آنجا مخصوصا به خوش گذرانى بپردازد !!

خلیفه وقت[ولید بن یزید]قرآن کریم را آماج تیر قرار داد و در شعرى که خطاب به قرآن انشاء کرد گفت:روز قیامت که پیش خداى خود حضور مى‏یابى بگوى خلیفه مرا پاره کرد!! البته شیعه که اساسا اختلاف نظر اساسى‏شان با اکثریت تسنن در سر دو مسئله خلافت اسلامى و مرجعیت دینى بود،در این دوره تاریک،روزگارى تلخ و دشوارى مى‏گذرانیدند ولى شیوه بیدادگرى و بى بند و بارى حکومتهاى وقت و قیافه مظلومیت و تقوا و طهارت پیشوایات اهل بیت آنان را روز به روز در عقایدشان استوارتر مى‏ساخت و مخصوصا شهادت دلخراش حضرت حسین پیشواى‏سوم شیعه در توسعه یافتن تشیع و بویژه در مناطق دور از مرکز خلافت،مانند عراق و یمن و ایران کمک بسزایى کرد.

گواه این سخن این است که در زمان امامت پیشواى پنجم شیعه که هنوز قرن اول هجرى تمام نشده و چهل سال از شهادت امام سوم گذشته بود،به مناسبت اختلال و ضعفى که در حکومت اموى پیدا شده بود،شیعه از اطراف کشور اسلامى مانند سیل به دور پیشواى پنجم ریخته به اخذ حدیث و تعلم معارف دینى پرداختند . هنوز قرن اول هجرى تمام نشده بود که چند نفر از امراى دولت‏شهر قم را در ایران بنیاد نهاده و شیعه نشین کردند  ولى در عین حال شیعه به حسب دستور پیشوایان خود،در حال تقیه و بدون تظاهر به مذهب زندگى مى‏کردند.

بارها در اثر کثرت فشار و سادات علوى بر ضد بیدادگریهاى حکومت قیام کردند ولى شکست‏ خوردند و بالاخره جان خود را در این راه گذاشتند و حکومت‏بى‏پرواى وقت در پایمال کردن‏شان فروگذارى نکرد. جسد زید را که پیشواى شیعه زیدیه بود از قبر بیرون آورده به دار آویختند و سه سال بر سر دار بود،پس از آن پایین آورده و آتش زدند و خاکسترش را به باد دادند!!  به نحوى امام چهارم و پنجم نیز به دست‏بنى امیه با سم در گذشتند و درگذشت امام دوم و سوم نیز به دست آنان بود.

فجایع اعمال امویان به حدى فاحش و بى‏پرده بود که اکثریت اهل تسنن با اینکه خلفا را عموما مفترض الطاعه مى‏دانستند ناگزیر شده خلفا را به دون دسته تقسیم کردند.خلفاى راشدین که چهار خلیفه اول پس از رحلت پیغمبر اکرم است (ابو بکر و عمر و عثمان و على) و خلفاى غیر راشدین که از معاویه شروع مى‏شود.

امویین در دوران حکومت‏خود در اثر بیدادگرى و بى بند و بارى به اندازه‏اى نفرت عمومى را جلب کرده بودند که پس از شکست قطعى و کشته شدن آخرین خلیفه اموى، دو پسر وى با جمعى از خانواده خلافت از دار الخلافه گریختند و به هر جا روى آوردند پناهشان ندادند،بالاخره پس از سرگردانی‌هاى بسیار که در بیابان‌هاى نوبه و حبشه و بجاوه کشیدند و بسیارى از ایشان از گرسنگى و تشنگى تلف شدند،به جنوب یمن در آمدند و به دریوزگى خرج راهى از مردم تحصیل کرده و درزى حمالان عازم مکه شدند و آنجا در میان مردم ناپدید شدند.

منبع: فارس

انتهای پیام/ ح . ا
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: