قيام مردم مدينه بعد از شهادت امام حسين (علیه السلام)

این هيئت که مركب از "منذر بن زبير بن عوام"، "عبيدالله بن ابى عمرو مخزومى"، "عبدالله بن حنظله غسيل الملائكه" و چند تن ديگر از شخصيتهاى بزرگ مدينه بودند وقتي كه به دمشق مي روند تازه متوجه مي شوند كه چرا امام حسين(علیه السلام) قيام كرد و به هيچ وجه حاضر نبود از قیام خود صرف نظر كند. بعد از آنكه مدتي ماندند و اوضاع را از نزديك ديدند و برگشتند. مردم از آنها پرسيدند آنجا چه ديديد گفتند ما فقط يك جمله مي گوييم، از همين يك جمله حرفمان را بفهميد. ما در مدتي كه در شام بوديم هميشه انتظار اين را داشتيم كه از آسمان سنگ به سر ما ببارد.

عبدالله بن حنظله غسيل الملائكه یکی افراد اعزامی به شام گفت ايها الناس من از نزد كسي مي آيم كه شراب را فراوان مي آشامد، سر و كارش جز با موسيقي و هرزگي با چيز ديگري نيست، سگ بازي، يوز بازي، زنا و هر فسقس كه بگوييد علنا انجام مي دهد. وی تاکید کرد گفت من و هفت پسرم قيام مي كنیم، اما شما خودتان مي دانيد مي خواهيد قيام كنيد يا نكنيد.

در زمان واقعه حره والي مدينه "عثمان بن محمد بن ابي سفيان‏" بود. اهل مدينه عليه او شوريدند و او و مروان و ديگر امويان را از مدينه بيرون کردند و با عبدالله بن حنظله‏ بيعت کردند.خبر قيام مردم مدينه، با گزارش مروان به گوش يزيد رسيد. وي سپاهي انبوه‏ را تحت فرمان‏ " مسلم به عقبه‏" به مدينه گسيل داشت.

مهاجمان در منطقه‏ "حره واقم‏" فرود آمده، به مدينه تاختند و سه روز به کشتار و غارت پرداخته و به نواميس مسلمانان ‏تجاوز کردند. مردم به حرم پيامبر(صلی الله علیه واله) پناه بردند. لشکريان يزيد، حرمت‏ حرم را نگه‏ نداشتند و با اسبها به داخل حرم آمدند و مردم را قتل عام کردند.کشته شدگان اين واقعه هزاران ‏نفر بودند. واقعه حره در 28 ذيحجه ‏سال 63 هجري اتفاق افتاد.

روزی كه مدينه در محاصره قرار گرفت. عبد الله بن حنظله غسيل الملائكه پيشقدم شد. به پسرانش گفت؛ فرزندانم، عزيزانم امروز روز شهادت است و فداكاري در راه اسلام است من مي دانم كه شهيد مي شوم شما هم شهيد مي شويد. من از شما فقط يك تقاضا دارم دلم مي خواهد من زنده باشم يك يك شما برويد شهيد بشويد و من مرگ جوانان خودم را در راه اسلام به چشم خود ببينم و بعد خودم شهيد شوم پسرانش گفتند؛سمعا و طاعة ما اطاعت مي كنيم و همين كار را كردند.

چنین شد که اهل مدينه قيام كردند و قيام آنها به قتل عام مردم منجر شد. مردم مدينه كه قتل عام شدند به خاطر قيام براي حسين بن علي(علیه السلام) بود.اين مردم زماني كه هنوز قضايا را درك نكرده بودند با خود امام حسين (علیه السلام) حركت نكردند ولي بعدا فهميدند كه قضيه از چه قرار است، يعني فهميدند كه امام حسين (علیه السلام) عمق قضايا را مي ديد و اينها خبر دار نبودند.

انتهای پیام/ ز.ح