مریم الخواجه: حتی اگر مردان دست از اعتراض بردارند، ما به اعتراض خود ادامه خواهیم داد

SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»، مریم الخواجه، مدیر «مرکز حقوق بشر بحرین و کشورهای عرب خلیج فارس» و دختر عبدالله الخواجه، فعال سیاسی مشهور و دربند بحرینی است. خانم الخواجه در مصاحبه ای در مورد فشارها و سرکوب ها علیه جنبش دموکراسی خواه در بحرین و تلاش رژیم این کشور برای تقلیل دادن این جنبش به مناقشات قومی و قبیله ای می گوید.

س: در سپتامبر گذشته سیزده پزشک و پرستار در بحرین که در جریان تظاهرات ها به درمان مخالفان رژیم اقدام کرده بودند، به پانزده سال حبس محکوم شدند. اتهام آنها اقدام علیه دولت بود. افزون بر آن هفت نیروی متخصص پزشکی نیز در دادگاهی ویژه به پنج تا ده سال زندان محکوم گشتند. آیا این فشارها بر پزشکان و پرستاران همچنان ادامه دارد؟

ج: اکثر این افراد در مرکز پزشکی سلمانیه منامه کار می کردند، همان مرکزی که در نزدیکی میدان مروارید قرار داشت و پس از اعتراض های ماه مارس گذشته از سوی یگان های ارتش مورد حمله قرار گرفت. از سال 2011 اعتراض ها متوقف شد و تقریبا هر روز از برگزاری تظاهرات جلوگیری می شود. با این حال تغییر مهمی که پیش آمد همان اعتماد به نفس دولت بحرین بود. آنها خیال می کنند رفتارشان هیچ پیامدی ندارد و به غیر از چند اعتراض جهانی هیچ عواقب سیاسی در انتظارشان نیست. از همین رو احساس می کنند که قادر به هر کاری هستند و به همین خاطر امروز اقداماتی را علیه فعالان برجسته حقوق بشر آغاز کرده اند که تا یک سال پیش سابقه نداشت.

س: پدر شما یعنی عبدالله الخواجه نیز یکی از همین فعالان برجسته حقوق بشر در بحرین است. او در سال 1999 پس از دوازده سال تبعید از کپنهاک به منامه بازگشت و امروز پس از سرکوب جنبش اعتراضی دموکراتیک در زندان به سر می برد. در جولای گذشته نیز دوست و همکار قدیمی وی یعنی نبیل رجب بازداشت شد زیرا در توییتر رهبری کشور را مورد انتقاد قرار داده بود. او متهم به سازماندهی اعتراض های غیرقانونی است و خواهرش زینب معروف به "عرب خشمگین" نیز به جرم شرکت در اعتراض ها دستگیر شده است. آیا از محل نگهداری و وضعیت سلامتی این افراد اطلاعی دارید؟

ج: در سال گذشته پدرم آماج حملات و شکنجه ها اعم از جسمی و هجمه های رسانه ای بود. مورد شکنجه هم قرار گرفت. اخیرا در زندان تصمیم به اعتصاب غذا گرفته است. رجب نیز به تازگی به سه سال حبس محکوم شده است. سازمان عفو بین الملل خواهان آزادی زندانیان سیاسی و مخالفان است، امری که البته تا این لحظه محقق نشده است. من تنها فرد خانواده هستم که آزادم و می توانم حرف بزنم زیرا دیگر در بحرین زندگی نمی کنم و در دانمارک اقامت دارم. اگر در بحرین بودم وضعیتم با دیگران هیچ تفاوتی نمی کرد.

س: خانواده سلطنتی و سنی مذهب بحرین بر اکثریت شیعه این کشور حکومت می کند. برخی ادعا می کنند که تظاهرکنندگان در بحرین از ایران رهبری می شوند و برخی دیگر رژیم سعودی را حامی رژیم بحرین می دانند . اهل تسنن و تشیع چه نقشی در این خیزش مردی ایفا می کنند؟

ج: بحرین کشوری شیعه نیست و به همه بحرینی ها تعلق دارد. تظاهرات ها و اعتراض ها هم به یک گروه مشخص محدود نمی شود. در بسیاری از کشورهای اقتدارگرا دولت ها تلاش دارند تا ملت را بر اساس مذهب آنها از یکدیگر جدا کرده تا بهتر قادر به کنترل آنان باشند. در مصر تلاش می شود که دنیا را قانع کنند که مسلمانان و قبطی ها با یکدیگر سر جنگ دارند. در سوریه ادعا می شود که علوی ها علیه سنی ها هستند در حالی که این طور نیست. رژیم بحرین همه مردم را فارغ از مذهب آنها مورد سرکوب قرار می دهد. این رژیم تلاش دارد که انقلاب را به یک مناقشه قومی و مذهبی تقلیل دهد اما این با واقعیت هماهنگی ندارد. حتی اگر یک سنی هم رژیم را مورد انتقاد قرار دهد به زندان می افتد و شکنجه می شود و اگر یک شیعه از دولت دفاع کند می تواند وزیر هم بشود. مساله بر سر سنی یا شیعه بودن نیست بلکه بر سر موافقت یا مخالفت با رژیم است.

س: جنبش علیه رژیم سلطنتی امروزه یعنی پس از سرکوب خونین توسط رژیم بحرین با حمایت های یگان های سعودی در مارس 2011 ، چه حرفی برای گفتن دارد؟

ج: آن اعتراض ها نشان داد که جوانان نه تنها بسیار فعال هستند بلکه به خوبی نیز سازماندهی می کنند. جوانان از طریق فیسبوک همه را به اعتراض فرا می خوانند به عنوان مثال برای چهاردهم فوریه که سالروز تغییر قانون اساسی به نفع پادشاه در ده سال پیش است . اگر چه که مردم نتوانستند در میدان شهدا که نام جدید همان میدان مروارید سابق است دست به تظاهرات بزنند اما آنها در گروههای مختلف خود را سازماندهی کردند. به عنوان مثال یک گروه وظیفه برپایی یک مرکز فرهنگی را عهده دار است و گروهی دیگر کار نظافت خیابان ها در خلال تظاهرات و بعد از آن را برعهده گرفت.

س: زنان در جنبش بحرین چه نقشی ایفا می کنند؟

ج: زنان نقشی کانونی بر عهده دارند. گاه برخی ناظران غربی عقیده دارند که نقش مهم زنان به دلیل جدایی صفوف آنان از مردان است اما این تنها به دلایل فرهنگی است . به عقیده من ما نباید زنان را تنها به  این دلیل که در صفوفی جدای از مردان تظاهرات می کنند موجوداتی سرکوب شده تعبیر کنیم . یک زن بحرینی گاه ترجیح می دهد که میان دو مرد قرار نگیرد زیرا این برای وی امر خوشایندی نیست . یکی از اهداف بهار عربی کنار گذاشتن آن تیپ دوگانه غربی است. من عاشق آن ویدیو کلیپ در مورد بهار عربی هستم، همان ویدیو کلیپی که در آن زنان بحرینی بر روی دیوار می نویسند: «حتی اگر مردان دست از اعتراض بردارند، ما به اعتراض خود ادامه خواهیم داد».

منبع: شفقنا به نقل از سایت آلمانی قنطره

انتهای خبر/ ف . ک