اشعار آیت‌الله صافی در رثای زینب کبری (سلام الله علیها)

واین سروده به مناسبت ميلاد بانوي قهرمان كربلا، حضرت زينب كبري سلام الله عليها ،تقدیم عاشقان آن حضرت می شود.

جهان ز مولد زينب چو خويشتن آراست

عنايت ازلي جلوه كرد از چپ و راست

زني چگونه زني فخر عالم و آدم

زني كه چون پدر و مام عروةالوثقي است

وليّةالله و عين‌الله و لسان‌الله

زني بزرگ كه الگوي دانش و تقوا است

زني كريمه زني عالم علوم خفي

زني كه پاية قدرش ز آسمان بالا است

زني ستوده، زني اسوة وقار و جلال

زني كه خواهر و هم رزم سيدالشهدا است

زني بزرگ زني قهرمان كوفه و شام

زني كه معدن صبر و عفاف و شرم و حيا است

زني چگونه زني آيت كمال ابد

زني كه درگه او مشعر و منا و صفا است

زني تهمتن و شير افكن و علي هيبت

زني كه بانوي بي‌مثل روز عاشوراست

زني معلّمة مكتب نبوت و وحي

كه خود معلّمة مكتب كمال و وفا است

زني عظيمه، بزرگ و عزيز و نيرومند

زني كه باقي از او انقلاب كرب و بلا است

عظيمه گر چه همي بوده است و خواهد بود

و ليك زينب كبري عظيم در عظما است

زني به منطق و گفتار حيدر كرّار

زني كه در شرف و مجد، ثاني زهرا است

مقام و مشهد او در دمشق و قاهره هست

دليل آن كه حقيقت، مدار عزّ و بقا است

از آن خطابه كه در مجلس يزيد سرود

هنوز ولوله و شور در زمين و سما است

چنان نمود يزيد پليد را محكوم

كه تا ابد بر تاريخ، ساقط و رسوا است

رساند ناطقة او به گوش عالميان

كه عزّ و مجد و كرامت از آن آل عبا است

بيان نمود در آن خطبه فصيح و بليغ

كه حق ز باطل و باطل ز حق هميشه جدا است

ره حسين و علي راه حق و توحيد است

ره يزيد و معاويه راه شرك و خطا است

سخن ز قدر و جلالش نمي‌توان گفتن

كه درك شأن و مقامش وراي بينش ما است

سرود «لطفي صافي» مر اين چكامة نغز

اگر قبول شود بس براي هر دو سرا است