واکنش ها به تشکیل «جبهه متحد افغانستان»

«شیعه نیوز»: به تازگی شماری از از ژنرال ها و مقام های حکومت پیشین افغانستان یک جبهه سیاسی و نظامی جدید تحت نام «جبهه متحد افغانستان» در آمریکا ایجاد کرده اند.

به گزارش «شیعه نیوز»، رهبری این جبهه را جنرال سمیع سادات، فرمانده نیروهای ویژه ارتش حکومت پشین افغانستان به عهده دارد و شماری دیگر از جنرالان و مقام های سابق عضویت آن را دارند.

این جبهه اهداف تشکیل خود را «احیای دوباره جمهوریت، نافذ کردن قانون اساسی ۲۰۰۲ افغانستان، زنده ساختن دوباره پرچم ملی، سرود ملی و دیگر ارزش‌های ملی، برگزاری انتخابات، برگشتاندن مشروعیت داخلی و بین‌المللی، آزادی بیان، تامین حقوق زنان، تعهد به حقوق بشر و پاکسازی افغانستان از گروه‌های تروریستی» خوانده است.

جنرال سمیع سادات در مراسم اعلام حضور این جبهه گفته است که «ما در حال سازماندهی‌ای هستیم که دوباره کشورمان را به دست بیاوریم. متحد و زیر یک پرچم، فراگیر با همه اقلیت‌ها و حکومتی با قانون اساسی که توسط مردم انتخاب شده. ما حرکت سیاسی خود را ایجاد کرده‌ایم و خواهان یک حکومت قانونی و مشروع در افغانستان هستیم.»

اعضای این جبهه گفته اند که در نظر دارند مبارزه خود علیه طالبان را هم در بخش سیاسی و هم در بخش نظامی به پیش ببرند.

اما اعلام حضور این جبهه در آمریکا، با واکنش های گسترده شهروندان افغانستان مواجه شده است و انتقاداتی را از عملکرد اینگونه جبهات و کارنامه سیاسی و نظامی این جنرالان پیشین برانگیخته است.

«آزموده را آزمودن خطاست»

بسیاری از شهروندان افغانستان در واکنش به تشکیل این جبهه توسط شماری از نظامیان و مقام های پشین این کشور، از ضرب المثل معروف آزموده را آزمودن خطاست، استفاده کرده اند.

یکی از شهروندان افغانستان در واکنش به تشکیل و اعلام حضور این جبهه نوشته است «در افغانستان ضرب‌المثل معروفی است که می‌گویند آزموده را آزمودن خطا است. تعدد جبهات ضد طالبان و رهبری این جبهات را که نگاه می‌کنیم، اولین سئوالی که خلق می‌شود این است: وقتی ارتش و دولت داشتند، جنگ نکردند و در مقابل طالب ایستاد نشدند،حالا که آواره‌اند و به گفته‌ محمد محقق، در زمین بوریا و در آسمان ستاره ندارند، چگونه با هیولا مبارزه خواهند کرد؟ سوال دیگر هم این است که چرا مردم به این افراد اعتماد کنند؟»

فرماندهی این جبهه را جنرال سمیع سادات به عهده دارد و شماری دیگر از جنرالان پیشین، از جمله جنرال خوشحال سعادت، نیز عضویت آن را دارا است.

سمیع سادات فرماندهی نیروهای ویژه ارتش افغانستان را به عهده داشت و یک روز قبل از سقوط کابل به دست طالبان، به عنوان فرمانده عمومی امنیت کابل از سوی اشرف غنی تعیین شد.

شماری از شهروندان افغانستان این جنرال را «جنرالان پلاستیکی» خطاب کرده اند و می گویند که آنان در واقع شایستگی و درایت نظامی نداشتند و بر اثر فساد در دولت سابق، به مقام های مختلف گماشته شدند.

یکی دیگر از شهروندان افغانستان با اشاره به اینکه این جنرال بدون اینکه مبارزه و جنگ کنند، افغانستان را به طالبان رها کردند، نوشته است که «بدن زخمی هیچ جنرالی در میدان جنگ دیده نشد. جسد خونین هیچ جنرالی از همین جنرالان جوانی که حالا از ویرجنیا، افغانستان را می گیرند و جمهوریت را اعاده می کنند، در سنگر جنگ و خاک وطن نیفتید و باقی نماند.»

«ترافیک جبهات و مهره های سوخته»

از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، جبهات مختلفی از سوی رهبران سیاسی و مقام های حکومت پیشین این کشور به منظور مخالفت با طالبان ایجاد شده است.

پیش از اعلام موجودیت «جبهه متحد افغانستان»، جبهه های مختلف دیگر از جمله «جبهه مقاومت ملی افغانستان»، «جبهه آزادی افغانستان» و «شورای مقاومت ملی برای نجات افغانستان» نیز علیه طالبان اعلام موجودیت کرده اند.

بسیاری از شهروندان افغانستان در مورد مؤثریت این جبهات در مورد حل مسئله افغانستان، تردید داردند و علاوه بر این، از رهبران و اعضای این جبهات نیز چندان دل خوشی ندارند.

هرچند هنوز مشخص نیست که «جبهه متحد افغانستان» چه برنامه های برای مبارزه با طالبان روی دست دارد و عملا چگونه می تواند با این گروه مقابله کند، اما شماری گفته اند که این جبهه «از سربیکاری» ایجاد شده است.

شماری از شهروندان افغانستان نیز مسئله را کمی عمیق تر دیده اند و گفته اند که این جبهه به اشاره استخبارات آمریکا ایجاد شده است.

محمد اکرام اندیشمند، با انتقاد از کارکردهای اعضای این جبهه نوشته است که «حالا شاید این ها را کدام مامور سی آی ای چیزی در گوش شان گفته باشد که ممکن است آمریکا به افغانستان برگردد و شاید این برگشت پس از انتخابات سال آینده 2024 قطعی و عملی شود، شما آماده شوید تا در رکاب امریکا برگردید و جمهوریت را اعاده کنید.»

او افزوده که «اما به نظر می رسد که آن مامور یا ماموران سی آی ای با اینها یک کمی شوخی کرده باشد و یا آنها را ابزاری برای فشار بر طالبان بسازند تا سرکشی و بلند پروازی شان را تعدیل کند.»

یکی دیگر از شهروندان افغانستان، حمایت امریکا از این جبهه را «سرمایه گذاری روی مهره های سوخته» دانسته و می گویند که این افراد نه توانایی مبارزه با طالبان دارند و نه از جایگاه اجتماعی در افغانستان برخوردار هستند تا بتوانند تغییری در وضعیت ایجاد کنند.