نامه امام موسی صدر به آیت الله سید محمد صادق روحانی

بسم الله الرحمن الرحیم
آیة الله علامه مکرم آقای حاج سید صادق روحانی
خیلی وقت است محروم هستم و در هزاران نشیب و فراز دور بودم، ولی اخیراً شنیدم که با قلب مهربان اعلامیه‌ای مرحمتی فرمودید و یادی هم از دوست دورافتاده کرده‌­اید. این محبت هرچند از شما تازگی ندارد ولی در دریای مصائب و در طوفان جراحت‌ها اثر عظیمی در دل داشت خداوند به توفیق و سلامتی و بقای سایه آقا را مستدام دارد. وضع هر چند آرامتر است ولی محنت هنوز ادامه دارد به علاوه مشکلات تا حدی است که به راستی کشته آن قدر فزون است کفن نتوان کرد ـ مشکلات گوناگون و گرگ‌های طمع دار و دین و دنیا دزد هم در کمین هستند که مصیبت مردم را مورد سوء استفاده قرار دهند. امیدوارم دعای خیر شما، لسان خیر شما، همت عالیه شما کامکار ما در این راه باشد، تفاصیل وضع را آقای خلیلی عرض خواهند کرد.