فقر بی‌سابقه و خشک‌سالی در استان شیعه نشین دایکندی

به گزارش «شیعه نیوز»،  فقر و گرسنگی در پی روی‌کارآمدن طالبان که منجر به قطع کمک‌های خارجی و وضع محدودیت مالی شد، در اکثر استان های افغانستان مخصوصا استان شیعه نشین دایکندی نیز فراگیر شده است.

نهادهای کمک‌رسان می‌گویند که ۲۴.۴ میلیون نفر در افغانستان با ناامنی شدید غذایی روبه‌رو هستند و به کمک نیاز دارند.

 ساکنان ولایت دایکندی در مرکز افغانستان می‌گویند که پس از تسلط طالبان بر کشور، توانایی اقتصادی مردم کاهش بی‌پشینه داشته است.

عید محمد، راننده تاکسی در شهر نیلی که تنها نان آور خانواده هشت نفری‌اش است می‌گوید که قبل از تحولات سیاسی او می‌‎توانست در پایان روز با نان خشک به خانه اش برگردد؛ اما اکنون همان نان خشک را هم نمی‌تواند تهیه کند.

عید محمد می‌گوید اکثر روزها از صبح تا شب نشسته است و کسی حاضر نیست با تاکسی به جایی برود؛ به‌دلیل اینکه بیشتر مردم حتا پولی برای پرداخت کرایه­ تکسی ندارند.

خشکسالی و کمبود آب زراعتی وضعیت اقتصادی ساکنان دایکندی را وخیم‌تر کرده است.

حسین علی، دهقان در دایکندی می‌گوید که نبود آب زراعتی باعث‌شده زمین‌های زیادی از او و همسای­گانش بایر بماند و حتی آنان با کمبود آب آشامیدنی مواجه شود.

او می‌افزاید اقتصاد مردم افغانستان، به‌خصوص ولایت دایکندی، وابسته به زراعت است و خشکسالی‌ باعث شده تا مردم در این ولایت با مشکلات شدید اقتصادی مواجه شود. به‌گفته او بحران اقتصادی منجر به موجی از مهاجرت شده است.

از طرفی، افزایش قیمت مواد اولیه در بازارها و به خصوص دایکندی مردم را نگران کرده است. به گفته‌ آنان قیمت‌ها سرسام آوری است؛ اما قدرت خرید مردم روز به روز ضعیف می‌شود.

فروشندگان در شهر نیلی مرکز ولایت دایکندی می‌گویند که نرخ مواد اولیه در پی تحولات اخیر نزدیک به ۵۰ درصد افزایش یافته است.

محمد، فروشنده مواد اولیه می‌گوید پیش از این، یک گونی آرد ۵۰ کیلویی ۱۵۰۰ افغانی بود؛ اما اکنون به ۲۷۰۰ افغانی رسیده است. همچنین به گفته‌ او، یک حلب روغن ۱۶ لیتره در گذشته ۱۶۰۰ افغانی بود؛ اما اکنون به ۲۹۰۰ افغانی به فروش می‌رسد. همین‌طور، هفت کیلو لوبیا به ۴۰۰ افغانی به فروش می‌رسید؛ اما در حاضر قیمت آن دو برابر شده است.

محمد، دلیل افزایش قیمت‌ها را مسدودماندن پول‌های دارایی‌های افغانستان و تحریم‌های اقتصادی می‌دانند.
کمک‌های اندک بشردوستانه

شهروندان دایکندی کمک‌های بشردوستانه توزیع‌شده در این ولایت را اندک می‌دانند. آنان در عین حال مدعی اند که بخشی از این کمک‌ها حیف و میل شده‌اند.

فرشته میهن پرست، یکی از فعالان مدنی دایکندی می‌گوید که کمک‌های توزیع شده، برای مردم فقیر و در معرض خشکسالی دایکندی، کافی نیست.

او از نحوه توزیع کمک‌های بشردوستانه انتقاد می‌کند و می‌گوید که بخشی از کمک‌ها توسط مسئولان نهادهای توزیع کننده‌ کمک، طالبان و شوراهای محلی حیف‌و‌میل شده و به مستحقین توزیع نشده است.
فقر فزاینده

مسئولان محلی طالبان در دایکندی درباره‌ حیف و میل کمک‌ها چیزی نمی‌گویند؛ اما اذعان دارند که اکثریت ساکنان این ولایت با فقر دست و پنجه نرم می‌کنند.

ذبیح الله صمد زی، معاون ریاست اقتصاد طالبان در دایکندی به خبرگزاری شفقنا افغانستان گفت که و به اساس برآورد این اداره، بیشتر از ۷۴ درصد از مردم در ولایت دایکندی با فقر فزاینده مواجه هستند.

صمدزی، خشکسالی و تحولات سیاسی را عامل افزایش فقر در دایکندی می‎داند. او می‌گوید که اداره محلی دایکندی و نهادهای کمک‌کننده خارجی، در راستایی فقر‌زدایی و بهبود اوضاع اقتصادی ولایت دایکندی کار می‌کند.

این مقام طالبان جذب نهادهای کمک‌کننده بیشتر و کار روی پروژه‌های انکشافی به‌عنوان پلان اداره محلی دایکندی برای بهبود اوضاع اقتصادی این ولایت نام برد.


انتهای پیام