۰

چطور خودمان را گول بزنیم تا حس بهتری داشته باشیم؟

در این گزارش، چهار استراتژی رایج که مردم برای دروغ گفتن به خود از آن‌ها استفاده می‌کنند را از نظر می‌گذرانید.
کد خبر: ۲۶۷۴۱۸
۰۹:۴۹ - ۱۱ اسفند ۱۴۰۰

به گزارش «شیعه نیوز»، چهار استراتژی رایج که مردم برای دروغ گفتن به خود از آن‌ها استفاده می‌کنند را از نظر می‌گذرانید.

۴ راهکار وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها برای خودفریبی و دروغ گفتن به خودتان استفاده کنید تا با کمک آنها، احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید.

ممکن است فکر کنید برخی چیز‌ها فقط بر دیگران تأثیر می‌گذارد و به شما ربطی ندارد؛ چیز‌هایی مثل رانندگی بد. یا شاید هنگام برنامه ریزی برای تعطیلات فقط به لذت خود فکر می‌کنید و تأثیرات محیطی را در نظر نمی‌گیرید. این‌ها هر دو نشانه خودفریبی هستند – یعنی دروغ گفتن به خودتان.

خودفریبی بخشی طبیعی از زندگی است. همانطور که همه گاهی دلشان خواسته با سرعت زیادی ماشین برانند یا تصمیم گرفته اند هنگام برنامه ریزی برای تعطیلات به جای قطار، سوار هواپیما شوند.

خودفریبی در افکار شما رخنه می‌کند و گاهی حتی متوجه نمی‌شوید که دارید خودتان را گول می‌زنید.

فرانچسکو مارکی از دانشگاه آنتورپ و آلبرت نیون از دانشگاه روهر بوخوم چهار استراتژی رایج را که مردم برای دروغ گفتن به خود استفاده می‌کنند، تجزیه و تحلیل کرده است.

آلبرت نیوئن گفت: «همه به خودشان دروغ می‌گویند و این غیرمعمول نیست.» خودفریبی معلوم می‌کند که افراد به یک باور خاص پایبند هستند، حتی اگر شواهد محکمی بر خلاف آن وجود داشته باشد.

۱- خودفریبی با نوسازی دوبارۀ باور‌ها

به عنوان مثال، اگر پدری متقاعد شود که پسرش دانش‌آموز خوبی است و پسرش نمرات ضعیفی می‌گیرد، ممکن است بگوید که موضوع آنقدر مهم نیست یا معلم مطالب را به خوبی توضیح نداده است.

۲- خودفریبی با انتخاب شواهد

این بدان معنی است که مردم دوست دارند حقایقی را انتخاب کنند که از باور‌های آن‌ها حمایت می‌کند و برعکس، دوست دارند از هر چیزی که با اعتقادات آن‌ها مخالف است اجتناب کنند.

فرانچسکو مارکی برای توضیح این موضوع مثال بالا را توضیح داد.

برای مثال، اگر معلم ریاضی مهربان پسرتان با احتیاط به او اشاره کرد که پسرش با او کنار نمی‌آید، اما پدر انتظار داشت در صورت وجود هر مشکلی توضیح شفافی بدهد، ممکن است مراقبت و مهربانی معلم را به عنوان ارزیابی مثبت از توانایی‌های پسرش تعبیر کند.

۳- خودفریبی با رد شواهد

اینجاست که مردم حقایقی را که ممکن است باور‌های خودشان را نفی کند، بی اعتبار می‌کنند. این کار اغلب با تردید در اعتبار منبع انجام می‌شود.

ممکن است پدر به سادگی از سوال کردن در مورد نمرات امتحان ریاضی بعدی خودداری کند. چرا؟ خب، از آنجایی که معلم از نظر او بی کفایت است، امتحانات در هر صورت چیزی در مورد توانایی‌های فرزندش نمی‌گوید.

۴- خودفریبی با تولید شواهد

این حالت زمانی اتفاق می‌افتد که استراتژی‌های قبلی دیگر کار نمی‌کنند. به عنوان مثال، وقتی که معلم ریاضی به پدر نزدیک شود و توضیح می‌دهد که پسر در حال حاضر به خوبیِ دیگران در کلاس با او کنار نمی‌آید. سپس ممکن است پدر سعی کند این توضیح را دوباره تفسیر کند، شاید بگوید پسرش باهوش است، اما در این لحظه قادر به نشان دادن کامل پتانسیل خود نیست.

ممکن است دلایل مختلفی برای این وجود داشته باشد – کلاس ممکن است پر سر و صدا باشد، بنابراین، او نمی‌تواند تمرکز کند. یا کلاس ریاضی همیشه اول صبح است و برای پسری که شب بهتر کار می‌کند خیلی زود است.

هر زمان که موقعیتی مبهم باشد، تولید شواهد وارد عمل می‌شود. به دنبال هر توضیحی است که هنوز بتواند از باور‌های شما پشتیبانی کند.

خودفریبی بد نیست! / باورهایتان به شما کمک می‌کند تا احساس مثبت تری نسبت به خودتان داشته باشید.

همان طور که می‌بینید، قبل از اینکه یک فرد عقیده خود را تغییر دهد، اتفاق‌های زیادی باید بیفتد. ممکن است در بحث درباره کووید-۱۹ و واکسیناسیون با برخی از این استراتژی‌ها در عمل مواجه شده باشید.

نیون گفت: «این‌ها رویه‌های مخرب نیستند، بلکه بخشی از تجهیزات شناختی اولیه انسان‌ها برای حفظ دیدگاه تثبیت شده شان از خود و جهان هستند.»

باور‌های شما مانند ستون‌هایی هستند که جهان بینی شما را تثبیت و محافظت می‌کنند. باور‌هایی که از تصویر مثبتی که از خود یا سایر نزدیکانتان دارید حمایت می‌کند، اهمیت ویژه‌ای دارند و به طور خاص و سرسختانه دفاع می‌شوند؛ بنابراین، موضوع مربوط به خود واقعیات نیست، بلکه در مورد شخصی است که آن‌ها را نگه می‌دارد.

این اساساً بد نیست. برعکس، این دو فیلسوف، نیوئن و مارکی، گفتند که خودفریبی نه غیرمنطقی است و نه در کوتاه مدت برای مردم مضر است.

این چهار استراتژی حتی می‌توانند به افراد کمک کنند تا احساس خوبی نسبت به خود داشته باشند و در موقعیت‌های سخت با انگیزه بمانند. تنها در صورتی مشکل ساز می‌شود که باور‌ها در میان مدت و بلندمدت کاملاً در برابر تغییر مقاوم باشند.

اگر پدر حتی زمانی که پسرش به مدرسه می‌رود و دوباره نمرات ضعیف ریاضی می‌گیرد، اعتقادات خود را حفظ کند، در این صورت او و پسرش شانس بهبود توانایی ریاضی خود را در دراز مدت از دست خواهند داد. چنین نگرشی همیشه مشکل ساز است. اما به گفته نیوئن، “در زمان چالش‌های کاملاً جدید که نیاز به تغییرات سریع در رفتار دارند، این امر بسیار مضر است.

انتهای پیام

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: