به گزارش «شيعه نيوز» به نقل از 598 ، چندی پیش دکتر کرمی راد نماینده مردم کرمانشاه طی مطلبی در وب سایت خود به بیان گوشه ای از فقر موجود در استان کرمانشاه پرداخته که به نمونه ای از این موارد نیز اشاره نموده بود.
پس از مراجعه به محل مذکور، با خانواده ای رویه رو شدیم که در کلان شهر کرمانشاه درکنار بزرگراه و با چادر زندگی می کردند.
در گفتگو با مادر پیر و خسته آن زاغه از سخنان او متوجه شدیم که ایشان همسر شهید (محمود حسن آبادی قالوق) بوده و که به دلیل عدم تامین منابع مالی در پرداخت اجاره بهای مسکن دچار بی خانمانی و خیابان نشینی شده اند و به همراه پسر و عروس(خواهر شهید) و نوه های خود در این مکان زندگی می کنند.
جای بسی تأمل و تاسف است که این خانواده در جلوی چشم بسیاری از مسئولان استانی کرمانشاه و مردمان آن شهر در کیوسک های خالی میوه فروشی میدان شهداء کرمانشاه زندگی می کنند و هنوز کسی به داد آنان نرسیده است.
لازم است که مسئولان محترم وظیفه خود را به عنوان والی هر منطقه فراموش نکنند تا که خدایی ناکرده رفتار و اعمالشان، تبدیل به اهانت به مردم رنج دیده و بخصوص خانواده های معظم شهدا نگردد.
تصاویر خود گویا می باشند.
متن انتقادی دکتر کرمی راد نماینده مردم کرمانشاه که در وب سایت ایشان منتشر گردیده است به شرح ذیل می باشد.
خانواده ی بیچاره ای از مدت ها در حاشیه جاده کمربندی میدان شهداء در محل سابق کیوسک های میوه فروشی بطرف فرودگاه که در حال حاضر فاقد میوه فروشی است زیر یکی از آن اتاقک های بدون حفاظ از جنس ورق فلزی زندگی می کنند .
این در حالی است که در این فصل از گرمای شدید زیر زرق های فلزی ، فاقد برق ، آب و هر نوع وسیله خنک کننده ای هستند . و برای استفاده از آب آشامیدنی تا مزار شهداء می روند و آب آشامیدنی و مصرفی خود را می آورند .
آیا کسی حال و روز این خانواده ای که چندی است یه علت عدم پرداخت اجاره مسکن ، صاحب خانه اسباب و اثاثیه آنها را بیرون انداخته و آنها مجبور شده اند زیر کیوسک های خالی میوه فروشی سابق میدان شهداء (مزار شهداء) بطرف فرودگاه زندگی می کنند ، را پرسیده است؟
آیا کسی از مسئولین و دارای بودجه های هنگفت هست که به این خانواده کمک نماید؟
در این مدت سه چهار هفته آیا تا بحال چند گروه از سوی مسئولین ادارات و یا استانداری و فرمانداری و سایر جاهای مختلف و مرتبط به این خانواده سرکشی کرده اند؟
آیا این خانواده هم مثل بعضی نورچشمی ها مستحق دریافت هدیه از سوی ... تا از این بیچارگی خلاصی پیدا کنند؟
آیا گوشه ای از هزینه های مسافرت های دست جمعی استاندار و معاونین و شهرداران به همراه شورای شهر به کشورهای خارجی مثل ؛ ترکیه یونان و عراق(سلیمانیه) نمی تواند این بیچاره ها را نجات بدهد؟
آیا پاکت های پول بی زبانی که در معیت احدی از... به طلاب قم ، کرمانشاه و همچنین برخی از طلاب اهل سنت در سرپل ذهاب برای جلب نظر و رأی مجدد آنان به یار غارشان هدیه داده می شود ، نمی تواند در حق این بیچاره ها هم انجام شده و مشکلشان را برطرف نماید؟
آیا نمی شود از کادوهایی که از قبیل سکه های بهار آزادی ، فرش نفیس ابریشم ، تابلو فرش ، گلیم ، جاجم ، گیوه ، نان برنجی و روغن کرمانشاهی از سوی استاندار به گروه ها و آدم های جورواجور تقدیم می شد و فاکتور آن از چلوکباب نخورده گرفته می شود به اینها داد !!؟
آیا نمی تواند یکی از همان فاکتورهای چلو کباب (فرش ده الی پانزده میلیون تومانی) مشکل این خانواده را حل نماید؟ خانه ای برایشان رهن کنند و یا شکمی از آنان را سیر نمایند؟
آیا گوشه ای از بذل و بخشش هایی که رنگ ریا دارد نمی تواند حداقل پول پیش مورد نیازشان را و یا یک باب از مسکن مهر ساخته شده توسط شرکت نور چشمی (یعنی کیسون) را تإمین کند؟
کجایند کسانی که با بذل و بخشش های فراوان بویژه در مصاحبه ی اخیرشان با خبرنگاران پول سفر به مکه ، سوریه ، عتبات عالیات و مشهد الرضا(عليه السلام) را برای جبران مصاحبه فحاشی علیه خبرنگاران باجگیر در هنگام کلنگ زنی میدان امام حسین(عليه السلام) انجام شد که فایل صوتی سخنان سخیف و بدور از شأن نماینده دولت در دعوت اخیر خبرنگاران در ضیافت افطاری!! خارج می شود که هم وجه نقدی تقدیم می شود(شاید به زعم خودش باج میدهد) تقدیم این خانواده بشود؟
آیا نمی تواند بخشی از دلارهایی که در زمانی که در مرز پرویزخان در هنگامی که افتتاح پلی که در نوار مرز ساختند ، به این خانواده تقدیم شود!!؟
و یا از آن بسته های پولی که به جای پول ایرانی دلار آمریکایی به خبرنگاران تقدیم می کنند و دلار آمریکایی خرج می کردند تا اخبار موفقیت ایشان را برجسته کنند؟ شاید به دروغ یکبار دیگر نمونه ی صادرات و تجارتی که هم اینک مدیرانش در زندان بسر می برند ، شناخته شوند؟!!
ای کاش رسانه ها و خبرنگاران خبری از وضعیت این خانواده محکوم به فقر تهیه و برای تنویر افکار عمومی منعکس نمایند .
(و نمونه ای دیگر ...)
بنده هم یک فرزند شهید هستم و در یکی از ادارات دولتی مشغول بکارم و ساکن یکی از منازل سازمانی این اداره که طبق قانون ساماندهی مسکن سال 88 ماده 8 باید منازل سازمانی را به ساکنین ایثارگر به قیمت کارشناسی بفروشند اما متاسفانه مدیران ارشد سازمان چون خیلی لطف به شهدا و کلا قشر ایثارگر دارند حکم تخلیه یکماهه ار دادستانی گرفتند که چند روز دیگه بنده را با دو تا بچه کوچک هم تو خیابونها خواهید دید لطفا بیایید از ما هم عکس برای سایتتون بگیرید تا آقایون مدیران سرشون بیشتر بالا بگیرند و جلوی دوربینها بیشتر ژست آرمانخواهی این انقلاب را که متاسفانه در بعضی جاها به تعبیر امام راحل دست نا اهل افتاده بگیرند