تک فرزندی تنهایی بیشتر و شادکامی کمتر

به گزارش «شیعه نیوز»،  این روز‌ها دیگر از حیاط خانه مادربزرگ و بستن طناب به درخت خبری نیست، حتی از جنگیدن و رقابت کردن برای اول سوار تاب شدن و بازی کردن.

حالا خیلی وقت است که کودکی گم شده؛ گمشده‌ای غریب در عصری جدید، در هیاهوی زمان و تکنولوژی، در میان ساختمان‌های سر به فلک کشیده، در اتاق‌های مجهز به گرانترین و لوکس‌ترین وسایل بازی و دنیای محدود کودکی در فضایی که پدر و مادر برای سرگرمی فرزندشان چیزی کم نگذاشته اند. این روز‌ها همه چیز هست، همه چیز به جز دنیای پر شور و نشاط کودکی و بازی‌های دسته جمعی.

زندگی امروز خانواده‌ها با پیشرفت تکنولوژی و زیاد شدن مشغله پدر و مادر بسیار متفاوت با گذشته شده و خانواده‌ها را به سمت داشتن یک فرزند سوق می‌دهد. این در حالی است که بیشتر والدین بر این باورند که با فراهم کردن امکانات مورد نیاز، فرزند آن‌ها در زندگی کمبودی نخواهد داشت.

به گزارش ایسنا، از علل تک فرزندی می‌توان به شرایط اقتصادی حاکم بر جامعه، بالا رفتن سن ازدواج، شاغل بودن مادر، ترس از مسئولیت پذیری و کوچک شدن محیط خانه در سال‌های اخیر اشاره کرد؛ حال آن که تک فرزندی مشکلات خاصی نیز به همراه دارد که شاید کمتر به آن توجه می‌شود.
وقتی وسایل آسایشی جایگزین مسائل آرامشی می‌شود

حسین خاکشور- کارشناس و مشاور اداره کل بهزیستی استان اصفهان، اظهار کرد: با توجه به اینکه سبک زندگیِ امروز تغییر کرده است به جای اینکه دنبال آرامش برای خود و خانوادمان باشیم، برای رسیدن به آن خود را در میان وسایل و ابزار‌ها پنهان کرده ایم.

وی با بیان اینکه اگر قرار باشد سبک زندگی را به اعتدال برگردانیم باید نیاز‌ها را در اولویت قرار دهیم، افزود: متاسفانه امروز برای سلامت روان خانواده و فرزند همه مسائل آرامشی را کنار گذاشته ایم و وسایل آسایشی را در نظر گرفته ایم. بر این اساس، با توجه به شرایط بد اقتصادی و مشکلات اجتماعی داشتن بچه دوم را به صلاح نمی‌دانیم، چرا که داشتن فرزندان بیشتر می‌تواند نظم و آسایشی که مد نظر خانواده است را به هم بریزد.

این کارشناس اداره کل بهزیستی استان با اعتقاد براینکه داشتن یک فرزند در خانواده می‌تواند در درجه اول برای خود بچه و بعد از آن برای خانواده مشکلاتی به وجود آورد، افزود: برای مثال اگر خانواده‌ای که تک فرزند است به هر دلیلی فرزند خود را از دست بدهند تا مدت‌ها و شاید هیچ وقت امکان جایگزینی برای آن نداشته باشد. این امر یکی از مهمترین معایب تک فرزندی است، چرا که خانواده به معنای داشتن فرزندان و تکامل نسل هاست، کانونی که در آن به ما آرامش، امنیت، عشق و در کل مفهوم درست زندگی را هدیه می‌دهد.

خاکشور اضافه کرد: اگرچه براساس یک نظریه داشتن فرزند کمتر می‌تواند در پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی درست باشد، اما این موضوع را نیز باید در نظر گرفت که برای حفظ و توسعه شبکه‌های ارتباطی، به انسان‌ها و روابط گسترده آن‌ها نیاز است. این مهم در گرو داشتن ارتباطات قوی‌تر و گسترده تری است، درحالی که با نظریه تک فرزندی، جامعه به سمت پیر شدن و در نتیجه محدود شدن روابط و شبکه‌های ارتباطی می‌رود.
اضطراب و نگرانی فرزند و والدین، از پیامد‌های تک فرزندی

این کارشناس اداره کل بهزیستی استان اصفهان با اشاره به اینکه بچه‌هایی که تک فرزند هستند، در مرکز توجه والدین قرار دارند و هر رفتار آن‌ها توسط والدین پایش می‌شود، مضطرب و نگران بودن بچه‌ها را از آثار این توجه زیاد برشمرد و گفت: علاوه بر بچه ها، والدین هم از این قضیه آسیب می‌بینند، چرا که مدام باید نگران فرزندشان باشند، آن هم نه یک نگرانی معمولی، بلکه یک اضطراب آزار دهنده.

وی با بیان اینکه وقتی بچه‌های تک فرزند بزرگ می‌شوند و سر زندگی خودشان می‌روند، تازه خیلی از مسائل خودنمایی می‌کند، توضیح داد: با دور شدن و جدا شدن تک فرزند‌ها از خانواده، به پدر و مادر بسیار سخت می‌گذرد و گاهی حتی خانواده دچار آسیب‌هایی خواهد شد، چرا که والدین از فرزندان خود انتظار همراهی دارند و آن‌ها را عصای روز‌های پیری خود قلمداد می‌کنند. با این وصف تک فرزندان با توجه به تک بودن و به قولی یک دست بودن، قادر به برآورده کردن این انتظار نخواهند بود.

دبیر ستاد مدیریت بحران بهزیستی استان اصفهان ادامه داد: تک فرزند بودن به دلیل نداشتن تجربه خواهر و برادری، امکان ارتباطات بیشتر همزمان با گسترده شدن خانواده را در بزرگسالی از افراد می‌گیرد، تصریح کرد: در مواردی و البته نه به طور قطعی، تک فرزندان با پدر و مادر خود همبازی می‌شوند و عمدتا فرصت بازی با همسالان خود را کمتر پیدا می‌کنند، به همین دلیل فرصت کمتری برای همدلی کردن و گذاشتن خود به جای دیگران پیدا می‌کنند.

وی اضافه کرد: گاهی بچه‌ های تک فرزند نسبت به بچه‌هایی که خواهر و برادر دارند، احساس تنهایی بیشتر و احساس شادکامی کمتری تجربه می‌کنند.

وی خاطرنشان کرد: یأس و نا امیدی و در بیشتر موارد آسیب‌های روانی ناشی از احساس تنهایی، از مشکلات مشترک بین خانواده و فرزند در خانواده‌های تک فرزند است.