۰

شرح و توضیح این جمله از حضرت علی( علیه السلام ): «کن فی الفتنه کابن اللبون» چیست؟

این جمله، از کلمات گهربار امام علی( علیه السلام ) در نهج البلاغه است که چنین ترجمه شده است: «در فتنه‌ها همچون شتر بچه‌ای باش که نه پشتی برای سواری دادن و نه شیری برای دوشیدن دارد».
کد خبر: ۲۲۰۷۵۳
۰۸:۰۵ - ۰۶ فروردين ۱۳۹۹

شیعه نیوز:
پرسش
شرح و توضیح این جمله از حضرت علی( علیه السلام ) که می‌فرماید: «کن فی الفتنه کابن اللبون»، چیست؟ آیا این جمله به معنای بی‌خیالی و بی‌تفاوتی در وظایف سیاسی است؟
پاسخ اجمالی

این جمله، از کلمات گهربار امام علی( علیه السلام ) در نهج البلاغه است که چنین ترجمه شده است: «در فتنه‌ها همچون شتر بچه‌ای باش که نه پشتی برای سواری دادن و نه شیری برای دوشیدن دارد».[1]

برخی این جمله را این طور معنا کرده‌اند که در فتنه‌ها ساکت و خاموش باش تا از تو نتوانند سوء استفاده کنند.[2]

ولی آنچه به طور مسلم از این روایت به دست می‌آید آن است که در فتنه‌ها طوری باش که نتوانند از تو سوء استفاده کنند، نه آن‌که لزوماً خاموش و ساکت باشی. از کلام امام علی( علیه السلام ) بیش از آن استفاده نمی‌شود، و ایشان نفرموده‌اند که در هر فتنه و در هر حالی ساکت باش؛ به همین دلیل، ابن ابی الحدید در شرح این کلام می‌گوید: «مصداق این کلام حضرت وقتی است که فتنه‌ای که بر پا شده، میان دو گروه باطل باشد، اما اگر میان حق و باطل باشد؛ مانند جنگ صفین و جمل، انسان باید جانب حق را بگیرد و در این راه قیام کند».[3]

همچنین در یکی دیگر از شرح‌های نهج البلاغه در شرح این کلام چنین آمده است: «کلام مولا، منحصر به فتنه بین دو گروه حق و باطل نیست، بلکه هر فتنه‌ای را شامل می‌شود؛ مانند فتنه خلق قرآن در زمان مأمون. منظور حضرت هم گوشه‌گیری و سکوت و خود را به غفلت زدن نیست، بلکه نهی از همکاری با سران فتنه است، پس ایشان امر به سکوت و گوشه‌گیری نکرده‌اند، بلکه در این موارد در تمسک به حق باید قیام کرد».[4]

با توجه به کلام امام علی( علیه السلام ) و بعضی از شرح‌هایی که بیان شد، چنین می‌توان نتیجه گرفت که انسان در فتنه نباید به فتنه‌گران کمک کند، گاهی این همکاری نکردن با گوشه‌گیری و دخالت نکردن در برخی درگیری ها تحقق می‌یابد، و گاهی با قیام و مبارزه و فریاد.

به عبارتی، اگر شخصی حق را دقیقاً بشناسد و توانایی آن را داشته باشد که با زیرکی و کیاست وارد سیاست شود، وظیفه او است که در میدان حاضر شده و به دفاع از حق بپردازد، اما اگر نتواند مرزبندی دقیقی بین حق و باطل در ذهن خود مجسم کند و به همین دلیل این امکان وجود داشته باشد که مورد سوء استفادۀ دیگران قرار گیرد، باید تا شناسایی کامل حق و باطل، خود را درگیر فتنه نکند.

بنابر این، سخن امام علی( علیه السلام ) به معنای بی‌تفاوتی در امور نیست.

در فتنه چنان باش که بارت ننهند

و ز دست و زبانت استعانت نبرند

زین آتش تند در حذر باش و بهوش

تا مدّعیان رند جانت نخرند

[1]. «کُنْ‏ فِی‏ الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَب»‏. نک: صبحی صالح، نهج البلاغة، ص 469، هجرت، قم، ‌1414ق.

[2]. آمدی تمیمی، عبد الواحد، غرر الحکم و درر الکلم، شرح آقا جمال خوانسارى، ج ‏4، ص 607، دفتر تبلیغات، قم، 1366ش.

[3]. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج ‏18، ص 82، کتابخانه آیت الله مرعشی، قم، 1404ق.

[4] خویی، میرزا حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج ‏21، ص 8، مکتبه الاسلامیه، تهران،1400ق. با اندکی تصرف.

T

ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: